3.
รถม้าสกุลถังวิ่งผ่านแนวเขา มุ่งหน้าสู่ใจกลางเมืองเสี่ยวเป้ย ตลอดสองข้างทางเต็มไปด้วยป่าสนที่สูงท่วมศีรษะ มีทางดินเล็กๆ พอให้รู้จุดหมาย เจินเอ๋อคอยมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อระวังภัย จนกว่าจะถึงจุดหมาย นางไม่มีทางหลับตาลง เวลากว่าสองชั่วยามที่นั่งหัวสั่นคลอนมาตลอดทาง ในที่สุดถนนที่รถม้าสกุลถังวิ่งผ่านก็ราบเรียบไม่ได้ขุระเหมือนเดิม
“รออยู่ที่นี่นะแม่นาง ข้าจะไปเรียนนายท่านให้ทราบก่อน” คนขับรถม้าหน้าตาเย็นชาเปรยเสียงแผ่วๆ ตอนที่จอดรถม้าหน้าโรงเตี้ยมแห่งหนึ่งใจกลางเมืองเสี่ยวเป้ย ห่างจากวังหลวงไม่ถึงหนึ่งลี้
เจินเอ๋อรวบห่อผ้าเข้าหาตัว แล้วก็รั้งข้อมือเจียวลู่ให้ลงจากรถม้า
สองสตรีสาวหมุนมองไปรอบๆ ตัว ถัดจากโรงเตี้ยมคือจวนของสกุลโจ รองแม่ทัพนั่นเอง หน้าประตูมีทหารกล้าสองนายยืนทำหน้าที่อยู่ ท่าทางทะมัดแทมงนั่นสะดุดตาเจียวลู่ จนละสายตาไม่ได้
จู่ๆ เสียงฝีเท้ามาดังขึ้นดื้อๆ
เจียวลู่เตรียมจะเดิ
