EP.18 เฮียหมี่ของทิม
1018 คำ
รอยยิ้มเขินอายมีให้กับตัวเองและแก้มก็ร้อนวูบ แม้จะรู้ว่าหล่อนเลยวัยเด็กสาวเขินอายมาแล้ว แต่เมื่ออยู่กับตัวเองแบบนี้ หล่อนขอได้ไหม ขอให้หล่อนได้ปลดปล่อยความรู้สึกอัดอั้นในหัวใจได้ไหม ก็รู้ว่าไม่มีสิทธิ์ได้ครอบครองแค่ขอแอบจองในใจก็พอ
แค่คิด... แว่วเสียงเพลงอกหักในวันวานราวจะผ่านมาให้ได้ยิน หล่อนยิ้มให้กับภาพถ่ายหลายใบในกล่อง ยิ้มแบบเหงาๆ ราวกับคนทำมิวสิควิดีโอ แต่ยังไม่ทันจะหยิบภาพใบต่อไปออกขึ้นดู เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นเสียก่อน
กรวินท์สะดุ้ง รีบคว้าผ้าห่มมาโปะกล่องคุกกี้ไว้ทันที ก่อนจะถลาไปที่ประตู
“มีอะไรริน” หล่อนทักเมื่อเห็นว่าเป็นการิน
“ขอเข้าไปหน่อย”
“หือ... มีอะไร คุยตรงนี้ก็ได้”
“ไม่ได้ ความลับ”
“ความลับอะไร พ่อแม่ก็นอนแล้ว”
“ยังไม่นอนน่ะสิ เขยิบไป”
กรวินท์อึกอักไม่อยากให้น้องชายเข้ามา
“มีอะไรหรือเปล่า หรือว่าซ่อนใครไว้”
“บ้า! ไม่มี เฮ้ย! ริน เดี๋ยวก่อน”
กรวินท์ปฏิเสธก่อนจะผวาเมื่อน้องชายผลักประตูดันหล่อนให้พ้นทางก่อนจะแทรกร่างเข้ามาทันที จากนั้นร่างสูงก็เดินสำรวจไปทั่วห้อง ก่อนจะไปหยุดที่หน้าต่าง ทำเหมือนตรวจตราว่าหล่อนซ่อนใครไว้หรือเปล่า
“นี่จะบ้าหรือไงริน ก็บอกว่าไม่มีใคร”
“ไม่มีก็ดีแล้ว”
“ทำไม” สายตาเจ้าเล่ห์ของการินทำให้หล่อนต้องถามซ้ำ “ริน... ไม่มีแล้วดียังไง บอกมานะ”
“ไม่มีก็ดีแล้วเพราะว่าพ่อแม่กำลังจะให้ทิมแต่งงานไง”
“บ้า... บ้าไปแล้ว รินเอาอะไรมาพูด”
“พูดจริง ได้ยินมากับหูเมื่อกี้”
“ไม่จริงอะ อย่ามามั่ว” หล่อนส่ายหน้าปฏิเสธ แต่สายตาและคำพูดของน้องชายไม่บอกว่าพูดเล่น
“พ่อแม่ไม่มีวันทำแบบนั้นหรอก รินฟังผิดแล้ว ทิมจะไปถามให้รู้เรื่อง”
กรวินท์ขยับจะออกจากห้อง แต่การินที่เปิดผ้าห่มบนเตียงก็ทำให้หล่อนถลาเข้าไปปิดทันที แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะกล่องคุกกี้ไปอยู่ในมือการินเรียบร้อย
“ซ่อนนี่ไว้เอง”
“เอามานะริน”
“ไม่เห็นจะมีอะไรน่าซ่อน ก็แค่รูปตอนเด็ก”
การินบอกแบบนั้นแต่สายตาที่หลุบมองภาพถ่ายก่อนจะมองหล่อนอย่างยิ้มๆ ก็ทำให้เลือดลมฉีดพุ่งทั่วทั้งหน้า
“หมดเวลาแอบชอบเฮียหมี่ซะทีนะทิม เพราะพ่อแม่จะให้ทิมแต่งงาน เร็วๆ นี้”
“ไม่... ทิมไม่มีวันยอม ทิมไม่แต่ง ไม่แต่งกับใครทั้งนั้น”
การินหยิบภาพถ่ายออกจากกล่อง ภาพใบหน้าด้านข้างของเด็กหนุ่มที่ถูกแอบถ่าย แม้จะเผลอแต่ความหล่อนั้นไม่ได้ลดลงเลย
“แม้จะเป็น... คนนี้อะเหรอ”
คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันก่อนจะอ้าปากค้าง “อะ... อะไรนะริน”
“รินว่า ทิมจะไม่แต่งงานกับผู้ชายที่พ่อแม่เลือกให้ แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็น... เฮียหมี่อะเหรอ”
กรวินท์หลับตาส่ายใบหน้าเรียกสติให้ตัวเอง เพราะหล่อนคงคิดถึงเขามากจนสับสนได้ยินอะไรเพี้ยนๆ แต่น้องชายที่เอาภาพถ่ายนั้นมาแปะที่หน้าผาก ก็ทำให้หล่อนรู้ตัวว่านี่คือความจริง แต่ยังไงหล่อนก็จะไปถามพ่อแม่ให้รู้เรื่อง ไม่ใช่ว่าการินฟังมาผิดแล้วมาทำให้หล่อนฝันค้าง
รถตู้ของร้านโต๊ะจีนชื่อดังประจำอำเภอแล่นเข้ามาจอดที่ด้านหน้าโรงหมี่ ก่อนที่ทีมงานของทางร้านซึ่งมากับรถอีกคันจะรีบลงมาจัดเตรียมข้าวของ วงศวัฒน์รีบออกมาจากออฟฟิศ เพราะเห็นพนักงานเริ่มออกไปออดูกันคงสงสัยว่าใครสั่งโต๊ะจีนมา เขาก็เช่นกัน
“อ้าวเฮียหมี่ ยินดีด้วยนะครับ”
“ครับ...” วงศวัฒน์โน้มศีรษะรับคำอย่างงงๆ เมื่อหัวหน้าคนงานร้านโต๊ะจีนที่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดีเดินมาจับมือเขาพร้อมร่วมแสดงความยินดี แต่ยินดีเรื่องอะไร? แล้วเกี่ยวกับโต๊ะจีนนับสิบโต๊ะที่คนงานช่วยกันยกลงอยู่นี่หรือเปล่า
“เฮียครับ ผมถามหน่อย โต๊ะจีนนี่ เอ่อ... ใครสั่งมาเหรอครับ”
“แม่สั่งเอง”
“แม่...”
เสียงแม่ที่ดังมาก่อนตัวทำให้เขาหันมองพร้อมอาการเสียวสันหลังแปล๊บ เพราะอยู่ในโรงงานเลยไม่รู้ว่าแม่กลับมาแล้ว แม่หันไปทักทายกับทีมงานโต๊ะจีนและให้ส้มเช้งดูสถานที่ว่าจะตั้งโต๊ะที่ตรงไหนได้บ้าง
“แม่มาตั้งแต่เมื่อไรครับ ผมไม่เห็นรู้เลย” วงศวัฒน์เปิดฉากถามก่อนเพราะสีหน้ายิ้มๆ ของแม่แบบนี้ทำให้เขากลัวใจ
“ก็เพิ่งมาเมื่อกี้นี้แหละ ดีใจใช่ไหมที่แม่กลับมาแล้ว แม่ก็ดีใจ นี่แม่ให้อาเช้งโทร.สั่งโต๊ะจีนตั้งแต่เมื่อวานเลยนะ กะว่ามาถึงก็จะได้ฉลองทันที”
“ฉลอง... ฉลองเรื่องอะไรเหรอครับแม่” เขายังคงยิ้มทำใจดีสู้แม่
“ก็เรื่องงานมงคลของหมี่ไง แม่หาได้แล้วนะลูก ลูกสะใภ้เนื้อคู่ ดวงหงส์คู่มังกรของหมี่ การันตีจากห้าซินแสไทยและสิบซินแสของฮ่องกง ดวงเข้ากันร้อยเปอร์เซ็นต์เลยนะลูก ถ้าแต่งงานกัน หมี่จะได้ทำหน้าที่ ‘เพิ่มพูนผู้สืบสกุล’ สมชื่อที่เตี่ยตั้งให้แน่นอนเลยลูก และน้องนะชื่อ ‘ทับทิม’ เป็นผลไม้มงคลช่วยขจัดปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายที่จะเข้ามาในบ้าน ทำให้ลูกหลานในบ้านเป็นเด็กดี และเม็ดแน่นเต็มผลก็เปรียบกับมีลูกหลานมากมาย หมี่... แม่ดีใจเหลือเกิน และหมี่ไม่ต้องกังวลนะ ซินแสท่านกำลังคำนวณหาฤกษ์แต่งงานที่ดีที่สุดให้ รับรองว่าอยู่เย็นเป็นสุขมีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองชัวร์” เจ๊หงส์ประคองใบหน้าลูกชายดวงตาแสดงความปลาบปลื้มที่สุด
- ผู้เขียน
