ตอนที่ 2-1
1045 คำ
ตอนที่ 2 แต่งงาน
บริเวณลานน้ำพุขนาดกว้างขวางโอ่อ่าหน้าตึกใหญ่ของบ้านอภิรักษ์โยธินกุล ถูกเนรมิตขึ้นให้งดงามราวกับดินแดนจากสรวงสวรรค์ กลิ่นหอมรัญจวนจากดอกไม้นานาพรรณที่ถูกนำมาจัดตกแต่งทั่วทั้งงานส่งกลิ่นหอมอบอวลช่วยสร้างบรรยากาศชวนฝันอย่างโรแมนติกได้ไม่น้อย
คุณหญิงกาญจนาแม่งานใหญ่ในครั้งนี้ต้องการให้รูปแบบของงานเป็นบรรยากาศแบบครอบครัว ดูอบอุ่นและเป็นกันเอง นางจึงเลือกที่จะจัดงานที่บ้านอภิรักษ์โยธินแห่งนี้แทนที่จะเป็นโรงแรมหรูหราขึ้นชื่อ โดยงานจะถูกแบ่งออกเป็นสองช่วง คือช่วงเช้ากับช่วงค่ำ ในช่วงเช้านั้นจะเป็นพิธีหมั่นแบบไทยๆ จะมีแต่แขกผู้อาวุโสซะเป็นส่วนใหญ่ และในช่วงค่ำก็จะเป็นงานเลี้ยงสังสรรค์ตามแบบสากลนิยมซึ่งแขกส่วนใหญ่จะเป็นญาติสนิท เพื่อนของบ่าวสาวและนักข่าวบางสำนักเท่านั้น
ภูบดินทร์ในชุดไทยประยุคกึ่งสากล ใบหน้าคมเข้มสะอาดสะอ้านไร้หนวดเครา ผมของเขาถูกเซตขึ้นเป็นทรงรับกับใบหน้าและเสื้อผ้าที่สวมใส่ได้เป็นอย่างดี ยืนอยู่กับคุณหญิงกาญจนาพร้อมด้วยเอกภพเพื่อนเจ้าบ่าว ทั้งสามคนกำลังยืนตอนรับแขกอยู่บริเวณซุ้มทางเข้าที่ถอดไปยังตัวบ้านด้านในอันเป็นสถานที่สำหรับประกอบพิธีหมั่นและรดน้ำสังข์ในช่วงเช้านี้
ถึงแม้ว่าภูบดินทร์จะคอยปั้นหน้ายิ้มต้อนรับแขกผู้ใหญ่ที่มาร่วมงานแต่สายตาของชายหนุ่มกลับแอบมองไปที่บันไดที่เชื่อมต่อจากชั้นสองของบ้านอยู่เป็นระยะ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่ได้เห็นหน้าเจ้าสาวของตัวเองเลยด้วยซ้ำ ด้วยอคติที่มีชายหนุ่มคิดเสมอว่าอริสราในวันนี้ก็คงไม่ต่างจากเด็กหญิงตัวอ้วนกลมในวันนั้น ตอนนี้ภูบดินทร์คิดเพียงแต่ว่าขอให้เครื่องสำอางราคาแพงของช่างแต่งหน้าชื่อดังที่จ้างมาช่วยกลบความขี้เหร่ของหญิงสาวในวัยเด็กคนนั้นลงบ้างเถอะ ไม่งั้นเขาคงเสียหน้าแย่ นักข่าวก็คงทำข่าวกันอย่างสนุกปากว่า
‘ภูบดินทร์นักธุรกิจหนุ่มหล่อไฟแรง สิ้นคิดคว้าลูกเป็นขี้เหร่เป็นสะใภ้อภิรักษ์โยธินกุล’
ชายหนุ่มสะบัดหัวไล่ความคิด แต่ก่อนที่เขาจะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ก็มีเสียงของใครบางคนตะโกนขึ้นมาอย่างดังเรียกความสนใจจากทุกคนในงานได้อย่างล้นหลาม เมื่อมีการปรากฏตัวของเจ้าสาว ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในวันนี้
“เจ้าสาวมาแล้วคะ!!” อัญญาดาเพื่อนเจ้าสาวในวันนี้ ตะโกนขึ้นเพื่อเรียกความสนใจจากแขกในงาน พลางวิ่งลงบันไดมาจากชั้นสองจนแขกที่มาร่วมงานต่างก็พากันชะเง้อคอมองหาเจ้าสาวที่ว่า
“ภู...ไปรอรับน้องสิลูก” คุณหญิงกาญจนาหันมาบอกลูกชายเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มยังยืนนิ่งไม่สนใจที่จะเดินออกไปรอรับเจ้าสาวของตัวเอง
“เดี๋ยวเธอก็เดินมาหาเราเองแหละครับแม่ จะลำบากทำไมกัน”
“ไปเดี๋ยวนี้!!”
“เฮ้อ! ไปก็ได้ครับ พอใจรึยังครับคุณผู้หญิง!”
“เดี๋ยวเถอะ เจ้าลูกคนนี้”
ภูบดินทร์เดินไปยืนอยู่ตรงบันไดขั้นสุดท้ายอย่างเซ็งๆพลางเสมองไปทางอื่นอย่างไม่สนใจใยดีคนที่กำลังเดินลงมา
ยายผู้หญิงคนสำคัญ น่าหมั่นไส้ชะมัด!
เขาท้าวแขนพาดกับราวบันไดอย่างคนเบื่อโลกไม่สนใจว่าใครจะมองยังไง ถ้าไม่เห็นแก่หน้าแม่ป่านนี้เขาคงเดินออกจากงานไปนานแล้ว
เสียงกดรัวชัตเตอร์ของนักข่าวบวกกับเสียงเซ็งแซ่ของแขกในงานเมื่อเจ้าสาวปรากฏตัวขึ้น เสียงฝีเท้าเบาๆที่กำลังก้าวลงบันไดทีละขั้นดังขึ้นข้างหลังของภูบดินทร์จนชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะหันไปมอง แล้วก็พบว่าเบื้องหน้าของเขาคือหญิงสาวสวยร่างระหงผอมเพรียวในชุดไทยพอดีตัว ผมของเธอถูกรวบขึ้นและปักด้วยดอกไม้สีขาวสะอาดตา ผิวขาวเนียนละเอียดที่โผล่พ้นสไบออกมาดูน่ามองจนไม่อาจละสายตา ใบหน้าอ่อนหวานเข้ากับรอยยิ้มที่กระชากใจคนมองได้ไม่ยาก ทั้งหมดที่เป็นเธอทำให้หญิงสาวดูสวยสง่าราวกับนางฟ้านางสวรรค์ ภูบดินทร์นิ่งงันมองเจ้าสาวของเขาอย่างไม่วางตาเมื่ออริสราในวันนี้ช่างแตกต่างกับที่เขาคิดเอาไว้ลิบลับ แต่แค่ไม่นานสายตาที่มองหญิงสาวอย่างหลงใหลก็เปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวดุดันขึ้นมาทันทีเมื่อชายหนุ่มจำได้ว่าเธอคือนางแมวยั่ว สวาท ที่เขาเจอในผับวันนั้น
“ไง คุณเจ้าสาว เจอกันอีกแล้วนะ” ภูบดินทร์ทักขึ้นแข็ง พลางผายมือไปตรงหน้าเพื่อรับมือของหญิงสาวมาจับไว้
“คุณภู...”
“ใช่ ฉันเองจำกันได้ด้วยเหรอ คิดว่าไม่รู้จักกันซะอีก”
“...” อริสรานิ่งเงียบไม่ตอบโต้ พลางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บเมื่อภูบดินทร์บีบมือของเธออย่างแรง แต่ก็ต้องพยายามฝืนยิ้มเอาไว้เพื่อไม่ให้ดูผิดสังเกต เพราะตอนนี้สายตาทุกคู่กำลังจับจ้องมาที่บ่าวสาวของงาน
“เธอนี่ ทำเซอร์ไพรส์ฉันได้ถึงใจสุดๆไปเลยนะ อริสรา” ภูบดินทร์กระซิบบอกเจ้าสาวก่อนจะเพิ่มแรงบีบที่มือเพื่อให้เธอรู้ว่าตอนนี้เขากำลังโกรธ
แต่ก็ไร้การตอบสนองใดๆจากอริสราเมื่อหญิงสาวไม่ได้มีท่าทีเจ็บปวดเลยสักนิดนั่นยิ่งทำให้ความโกรธของชายหนุ่มเพิ่มมากขึ้น
เมื่อบ่าวสาวมาพร้อมหน้ากันแล้วและก็ได้เวลาตามฤกษ์พอดี พิธีก็เริ่มดำเนินขึ้นอย่างราบเรียบ เริ่มจากการสวมแหวนหมั่นของบ่าวสาว กราบไหว้ทำความเคารพญาติผู้ใหญ่ ซึ่งวันนี้คุณนมแช่มอาสามาเป็นญาติผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าสาวให้อริสรา หญิงสาวน้ำตาไหลเมื่อระลึกถึงความเมตตาที่ทั้งนมแช่มกับคุณหญิงกาญจนามีให้เธอเสมอมา และจบลงด้วยพิธีรดน้ำสังข์ตามแบบฉบับของประเพณีไทย
- ผู้เขียน
