"ปลื้มคะมาทำอะไรที่นี่ แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร!!"
ชายหนุ่มถึงกับยืนนิ่งเมื่อเจอน้องสาอดีตหวานใจที่เคยแอบแซ่บกันบ่อยๆ
ยาหยี: พี่ปลื้มหนูว่าวันนี้พี่คงไม่สะดวกแล้วล่ะ
ปลื้ม: สามาทำอะไรที่นี่หรอ
สา: สามาหาเพื่อนค่ะ แล้วปลื้มล่ะ!
ปลื้ม: มาหาเพื่อนเหมือนกันส่วนนี้น้องยาหยีเป็น
ยาหยี: เป็นเมียพี่ปลื้มค่ะ!
ปลื้ม: ฮะ!
สา: หมายความว่าไงคะปลื้ม!
ปลื้ม: เมียหรอ?
"ผมถึงกับตกใจจู่ๆน้องยาหยีก็ประกาศกร่าวว่าเป็นเมียของผม"
ยาหยี: ล้อเล่นค่ะ หนูเป็นน้องสาวของพี่ยูค่ะ
สา: อ๋อ สาก็คิดว่าคุณมาหาเด็กไว้คั่นเวลาอีก
ปลื้ม: ไปกันเถอะยาหยี
ยาหยีเดินตามมาเงียบไปชายหนุ่มก็พยายามหันมามองจนมาถึงที่รถยายีก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์
ปลื้ม: ยาหยีเรื่องเมื่อกี้อย่าไปสนใจเลยนะ มันไม่มีอะไรหรอก
ยาหยี: ตอนนี้พี่ปลื้มมีสาวอยู่กี่คนคะ
ปลื้ม: เอ่อ.....8-9คนครับ
ยาหยี: โอ้โฮ
ยาหยีหันไปมองหน้าชายหนุ่มด้วยสีหน้าตกใจ แต่ชายหนุ่มกับยิ้มเจื่อนๆก่อนจะขับรถมายังคอนโดของตัวเอง
หลังจากที่ชายหนุ่มอาบน้ำแล้วแต่กลับไม่ยอมใส่เสื้อผ้าแถมยังนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินออกมาหายาหยีที่นั่งรออยู่บนโซฟาก่อนจะจุ๊บแก้มเธอ
ยาหยี: พี่ปลื้ม!
ปลื้ม: เฮ้อ อยากมีแฟนเป็นเด็กม.ปลายบ้างจังเลย
ยาหยี: ก็ไปหาเอาสิ!
ปลื้ม: หาทำไมตรงนี้ก็มีไม่ใช่หรอ?
ยาหยี: หน้าหม้อ!
ปลื้ม: แต่ก็น่ารักใช่ป่ะ?
ยาหยี: ไปใส่เสื้อผ้าได้แล้วค่ะ!!
ชายหนุ่มทำหน้าตาล้อเลียนยาหยีก่อนจะรีบเดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วพาเธอมาห้างสรรพสินค้า
ยาหยี: พาหนูมาทำไมคะ?
ปลื้ม: มาดูหนังไงวันนี้มีหนังเข้าใหม่ เรื่องนี้พี่อยากดูมานานและ
ยาหยี: เรื่องอะไรคะ?
ปลื้ม: หลวงตามหาเฮง
ยาหยี: ฮะ!
ปลื้ม: ฮ่าๆๆ พี่ล้อเล่นค่ะ หนังรักวัยรุ่นนี่แหละนางเอกหน้าเหมือนเราเลย
ยาหยี: ใครเป็นนางเอกหรอคะ?
ปลื้ม: น้องทรายคุณแม่ขอร้องไง
ยาหยี: พี่ปลื้ม!!
ปลื้ม: ฮ่าๆ ขอโทษคร้าบผม
ชายหนุ่มรีบจูงมือยาหยีมาซื้อตั๋วก่อนจะเข้ามานั่งในโรงหนัง
ยาหยี: หนูลืมโทรบอกพี่ยูเลยว่าออกมาทำธุระ
ปลื้ม: ทักไปบอกมันก็ได้
ยาหยีรีบทักไปบอกพี่ชายก่อนจะปิดเสียงโทรศัพท์และเริ่มชมภาพยนตร์ที่กำลังฉาย
เวลาผ่านไปจนกระทั้งถึงจุดแตกหักของความรักพระเอกเริ่มเปลี่ยนใจเมื่อเจอความรักครั้งใหม่ ทำให้นางเอกพยายามที่จะอ้อนวอนขอร้องให้พระเอกกลับมา
ยาหยี: ถ้าเป็นหนูนะ หาผัวใหม่ก็จบ!
ปลื้ม: พูดอะไรคนเค้ารักมากไง เคยรักใครบ้างหรือเปล่าเราอ่ะ
ยาหยี: ไม่เคยอ่ะ
ปลื้ม: งั้นมาลองรักพี่ดูไหมล่ะหืม..
ยาหยี: หน้าหม้อ!
ปลื้ม: ฮ่าๆๆ
เมื่อหนังดำเนินเรื่องมาถึงตอนสุดท้าย พระเอกกำลังจะสูญเสียทุกอย่างในชีวิตแต่สิ่งเดียวที่พระเอกยังเหลืออยู่ก็คือนางเอก ไม่ว่าพระเอกจะไปเจอผู้หญิงมากหน้าหลายตา แต่นางเอกก็คอยช่วยเหลือและอยู่เคียงข้างมาตลอด
ฮึก!
ยาหยีหันไปมองชายหนุ่มที่กำลังเช็ดน้ำตาของตัวเอง ทำเอายาหยีถึงกับหัวเราะลั่น จนชายหนุ่มต้องหันมามอง
ปลื้ม: ตลกหรือไง!
ยาหยี: ไม่คิดว่าพี่ปลื้มจะมีมุมนี้เลย
ปลื้ม: พี่อยากให้เรารู้จักกันมากกว่านี้ ถ้าเรายอมเป็นแฟนพี่ พี่สัญญาว่าจะเคลียร์ทุกอย่างให้ชัดเจน
ยาหยี: หนูไม่เชื่อพี่หรอก! พี่มันแบดบอยพอกับพี่ยูเลย
"ไม่น่าคบแต่น่ากิน"
ปลื้ม: ยิ้มอะไรคะ?
ยาหยี: มาคงมาคะอะไรพี่ปลื้ม!
ปลื้ม: ไปหาอะไรกินกันเถอะ
ยาหยีพยักหน้ารับก่อนจะพากันเดินออกมายังร้านอาหารจีน ที่มีความหรูหราจนเธอต้องให้ชายหนุ่มถ่ายรูปให้เธอไว้ลงไอจี
ชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะพยายามจะชัดเจนว่าตอนนี้ตนกำลังเดินหน้าจีบน้องสาวเพื่อนรัก แต่ก็ยังคงความเจ้าชู้ส่งสายตาไปยังสาวไปโต๊ะข้างๆที่นั่งมองอยู่
ยาหยี: พี่ปลื้มมองอะไรคะ
ปลื้ม: อ๋อ พี่มองโคมไฟน่ะ ขาวดีอยากได้ไปไว้ที่คอนโดเลย
ยาหยี: โคมไฟเสื้อสีม่วงน่ะหรอ?
ปลื้ม: บ้า เดี๋ยวผัวเค้าเตะเอาพูดซะดังเลย
ยาหยี: เฮ้อ แบดบอยไม่เลิก [สงสัยต้องปราบซักที!!]
ยาหยีจ้องมองหน้าชายหนุ่มที่กำลังทานอาหารอยู่ คนอะไรเอาไม่เลือก! ขนาดเค้านั่งอยู่กับแฟนยังส่งสายตาวิบวับให้กันได้!
"คนอย่างพี่ต้องเจอหนูพี่ปลื้ม!!"
มหาวิทยาลัยเอกชน
"เพราะหัวใจมันชอบเธอ พร่ำเพ้อถึงเธอทุกวินาที"
เสียงเพลงดังมาตามลำโพงที่อยู่ตามจุดต่างๆทำให้ปลื้มที่นั่งจดงานอยู่ถึงกับยิ้มเขินจนเพื่อนๆถึงกับเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความสงสัย
ฮั่น: ไอ้เหี้ยนี่บ้า
ยู: กูว่าไปล่อเมียใครมาอีกแน่
ฮั่น: เออว่ะ ไอ้เหี้ยนี่ถนัดแต่แอบแซ่บ
ปลื้ม: พวกมึงลืมไปหรือเปล่าว่ากูก็นั่งอยู่ตรงนี้อ่ะ!
ยู: มึงเป็นอะไรนั่งยิ้มอยู่ตั้งนาน งานไม่จดเดี๋ยวก็ส่งไม่ทันหรอก
ปลื้ม: เออๆ กูก็รีบอยู่
ฮั่น: ทำตัวมีพิรุธนะมึงอ่ะ
ตึก! ตึก! ตึก!
"พี่ยู!!"
ทั้งสามหนุ่มรีบหันไปมองก่อนจะเห็นยาหยีวิ่งมาพร้อมกับถุงมันต้มในมือ แค่ปลื้มเห็นหน้าก็ถึงกับยิ้มออกมาก่อนจะหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มแก้เขิน
ยาหยี: ทำอะไรกันอยู่คะ
ยู: บ่าย3แล้วหรอวะ
ยูหันมาถามเพื่อนก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา
ยาหยี: พี่ปลื้มเอามันไหมคะ
ปลื้ม: บ้า!
ทั้งสามคนหันมามองปลื้มที่นั่งเขินจนแทบขิต ทำเอาทั้งสามถึงกับคิ้วชนกันก่อนจะมองหน้ากันด้วยความสงสัย
ยู: มึงกำลังคิดอะไรจังไรอยู่ใช่ไหมไอ้ปลื้ม!