ตั้งใจอ่อย
1021 คำ
ปลื้ม: เปล่าๆ กูแค่แหย่น้องมึงเล่นเฉยๆ
ยู: อย่าเล่นบ่อยนะมึง ตีนกูไว! //ผมมองหน้าไอ้เวรนี่ เผลอไม่ได้จะหยอดขนมหวานอย่างเดียว
ฮั่น: ทำหวงน้อง แล้วนี่มาตามไอ้ยูเหรอยาหยี
ยาหยี: เปล่าหรอกค่ะ หนูไม่มีเรียนพิเศษเลยไปช่วยคุณยายคนนั้นขายมันมา เหลือหนึ่งถุงคุณยายเลยให้หนูมาแบ่งพี่ๆ
ยาหยีเดินมานั่งข้างๆปลื้มก่อนจะขยับแขนไปถูกับแขนของชายหนุ่มเบาๆ แถมวันนี้ยังฉีดน้ำหอมกลิ่นเซ็กซี่มาด้วย ปลื้มถึงกับสติหลุดไปชั่วขณะเลย
ยาหยี: ทำไมพี่ปลื้มยังไม่จดงานอีกคะ ให้หนูช่วยทำไหมหนูคิดค่าจ้างไม่แพงนะ
ฮั่น: ทำให้มันหน่อยยาหยี จนป่านนี้หัวข้อยังจดไม่เสร็จเลย
ยู: มัวเหม่อเหี้ยอะไรก็ไม่รู้ ขอให้ผัวเค้ากระทืบเอาสักวัน
ปลื้ม: ถ้าเป็นคนนี้กูยอมตายเลย ชอบจริงๆ
ปลื้มขยับขามาชนกับขาของยาหยีเพื่อเป็นการบ่งบอกว่าคำตอบนั้นหมายถึงเธอ ส่วนยาหยีก็ทำเชิงนิ่งดึงงานของปลื้มมาทำให้
ผมมองหน้าหยาหยีระหว่างจดงานให้ผม โคตรน่ารักเลยถ้าไม่ติดว่าเป็นน้องไอ้ยูพ่อจะกดให้สุดมดลูกไปเลย รู้นะว่าตั้งใจมาอ่อยแต่ปล่อยไปก่อน ผมไม่รีบ
ปลื้ม: กินขนมไหมพี่ไปซื้อให้
ยาหยี: ไม่เอาค่ะ ไม่อยากกินขนม
ปลื้ม: แล้วอยากกินอะไรคะ
ยาหยี: อะไรก็ได้ค่ะที่ไม่ใช่ขนม ช่วงนี้หนูลดน้ำหนัก
ติก!
เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของยาหยีดังขึ้นเธอจึงหยิบขึ้นมาดูก่อนจะพบว่าชายหนุ่มส่งข้อความมาหาเธอ
?ปลื้ม: งั้นกินพี่ไหมคะ
?ยาหยี: ไม่อร่อย!
?ปลื้ม: รู้ได้ไงเคยกินหรอ
?ยาหยี: เคยนิดนึงค่ะ
?ปลื้ม: ทำตัวแบบนี้มันน่าโดนจริงๆ
ยาหยีหันไปแลบลิ้นให้ชายหนุ่มก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อ จนกระทั้งงานของชายหนุ่มเสร็จทั้งสี่คนจึงแยกย้ายกันกลับ ปลืัมเห็นว่าเพื่อนไม่ได้เอารถมาจึงอาสาไปส่งเพื่อจะได้ใกล้ชิดกับยาหยี
ปลื้ม: รถมึงยังไม่เสร็จหรอไอ้ยู
ยู: เออดิ ทำแต่รถลูกค้าไม่มีเวลาทำรถตัวเองเลย
ปลื้ม: งั้นเดี๋ยวกูไปส่งที่อู่ก็ได้ เอาปะ
ยู: เออๆ ขอบใจมากยาหยีจะไปอู่หรือจะกลับหอ
ยาหยี: กลับหอค่ะ อยากกลับไปอาบน้ำวันนี้มีเรียนว่ายน้ำยังเหนียวๆตัวอยู่เลย
"เอ้า แบบนี้ประจำเดือนหมดแล้วชัวร์ ได้เวลาศักดิ์รินดาสร้ายจะออกอาละวาดแล้วล่ะ"
ยู: มึงยิ้มอะไรไอ้ปลื้ม!! //ไอ้นี่ก็บ้าแม่งยิ้มห่าอะไรทั้งวัน
ปลื้ม: มึงนี่ไม่ต้องยุ่งกับใบหน้าอันหล่อเหลาปานเติ้งหลุนได้ไหมฮะ!
ยู: ถุ้ยยย! ต้นตีนอ่ะเหมาะสุดแล้วมึงอ่ะ
ยาหยียืนขำทั้งสองคนก่อนจะขึ้นรถไปนั่งด้านหลัง จากนั้นปลื้มก็ขับมาส่งยาหยีก่อนจะไปส่งเพื่อนที่อู่ แต่ก็ไม่ลืมที่จะวนรถมาหายาหยีที่หอพัก
"ถ้าผมส่งไอ้ยูก่อนมันก็ต้องระแวงน่ะสิเพราะฉนั้นส่งน้องมันก่อนดีที่สุด เพื่อความแนบเนียนแกล้งโทรนัดสาวต่อเลยดีกว่าฮ่าๆๆ เมื่อพ้นสายตาของไอ้ยูผมก็รีบขับรถมาหายาหยีที่หอพักแต่ดูเหมือนว่าเธอจะตกใจเมื่อเห็นผมยืนอยู่หน้าห้อง"
ยาหยี: มาทำไมคะพี่ปลื้ม
ปลื้ม: มาตามหาหัวใจค่ะ ขอหัวใจยาหยีหน่อยได้ไหมคะ //ผมยื่นหน้าไปหอมแก้มของยาหยีเบาๆจนเธอเขินจนแดงไปทั้งตัว
ยาหยี: บ้าบอที่สุด
ปลื้ม: คิดถึงจังเลย
ยาหยี: กล้าพูดนะคะ
ปลื้ม: ประจำเดือนหมดแล้วใช่ไหมคะ
ยาหยี: อื้อ!
ปลื้ม: งื้อออ ไอ้ต้าว
ยาหยี: หนูนัดกับเกลไว้ว่าจะไปซื้อหนังสือพี่จะด้วยกันไหมคะ
ปลื้ม: ตอนนี้หรอคะ
ยาหยี: ใช่ค่ะ
"จบกันอุตส่าห์เอาถุงยางมาตั้ง3กล่อง ไม่เป็นไรกลับมาค่อยจัดก็ได้ จะจัดให้เพลียเลยคอยดู"
ยาหยี: พี่ปลื้ม!
ปลื้ม: ครับ
ยาหยี: คิดอะไรอยู่คะ ไปค่ะหนูรีบ
ทั้งสองมาร้านหนังสือในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งก่อนจะเดินไปหาเกลที่ยืนรออยู่ เมื่อมาถึงเกลก็ถึงกับอมยิ้มก่อจะดึงยาหยีเข้าไปในร้าน ชายหนุ่มก็เลยเดินตามอยู่ห่างๆก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงนิตยสารรถบิ๊กไบค์
เกล: เป็นไงมึง
ยาหยี: แผนอีน้ำชาใช้ได้เลย ดีนะกูหัวไวบอกว่านัดมึงไว้ไม่งั้นกูเสร็จอีพี่ปลื้มแน่ๆ
เกล: มึงก็เนอะ ช่างกล้าบอกนัดกูมาซื้อหนังสือ ดีนะกูมาจ่ายค่าโทรศัพท์ไม่งั้นกูบิดมอไซค์ตาเหลือกแน่
ยาหยี: เดี๋ยวกูรอพี่ยูเสร็จงานก่อนค่อยให้พี่ปลื้มไปส่ง ขืนไปตอนนี้กูแหกแน่ๆ
เกล: ฉายาพระจันทร์หรรมทองคำไม่ได้มาเพราะโชคช่วยนะคะ
"ฮ่าๆๆๆ "
ทั้งสองหลุดขำออกมาจนชายหนุ่มถึงกับหันมามอง ยาหยีเลยส่งยิ้มหวานให้ไปจากนั้นก็เลือกซื้อหนังสือต่อ
"ผมว่าไม่ใช่และยาหยีน่าจะแกล้งผมแล้วล่ะ ออกจากร้านหนังสือก็มานัางกินขนมต่อเลยตอนแรกบอกว่าลดน้ำหนักไง ร้ายนักนะว่าที่เมีย เดี๋ยวเถอะ"
เกล: พี่ปลื้มไม่ไปไหนต่อเหรอคะเดี๋ยวหนูไปส่งยาหยีเอง
ปลื้ม: ไม่ได้ครับพี่ต้องรับผิดชอบยาหยีสิ
ยาหยี: หน้าหม้อชิ
ปลื้ม: หม้ออะไรหล่อขนาดนี้ //ปากคอเราะร้ายเดี๋ยวได้ครางไม่หยุด
ด้านยาหยีตอนนี้เธอดูเวลาจนถึงเวลาที่พี่ชายใกล้กลับเธอจึงบอกลาเพื่อนรักก่อนจะชวนปลื้มให้รีบมาส่งที่หอพักทันที ใช่ทันทีเพราะเพียงเข้ามารถของยูก็ขับเข้ามาจอดพอดีเลย
- ผู้เขียน
