3

1331 คำ
ฉันเริ่มระแวงดาวเรืองเข้าให้แล้ว ทำราวกับว่าธรณินทร์เกี่ยวข้องอะไรกับฉันอย่างนั้นแหละ เราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันสักหน่อย กว่าจะนอนหลับ ฉันคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ยิ่งเมื่อดับไฟเข้านอน ฉันกลับมองเห็นภาพของธรณินทร์กำลังช่วยตัวเอง อารมณ์ของเขาตอนนั้นคงจะเร่าร้อนสุดกู่จริง ๆ มือที่ขยับชักรัวบนแกนแข็ง ฉันมโนถึงขนาดของเขา ไม่รู้สิ ฉันชุ่มฉ่ำเต็มร่องอีกแล้ว...อู้วววว! เสียงเครื่องตัดหญ้าคำรามลั่นตั้งแต่เช้าตรู่ ขณะที่ฉันหิ้วปิ่นโตอาหารเข้ามาถึงกระท่อมไม้ปีก เพิ่งสังเกตว่ากระท่อมไม้ปีกเวลานี้สะอาดสะอ้านเพราะมีคนอยู่ บ่งบอกถึงนิสัยใจคอของธรณินทร์ว่า เขาเป็นคนเจ้าระเบียบเหมือนกัน เสื้อผ้าไม่เห็นมีแขวนระเกะระกะอย่างผู้ชายทั่ว ๆ ไปทำกัน พื้นสะอาด ฉันสังเกตเห็นแล้วละคะว่า แม้แต่เนื้อตัวของเขาก็สะอาด มีกลิ่นหอม หรือต่อให้เป็นกลิ่นเหงื่อ ก็เป็นกลิ่นเหงื่อใหม่ ไม่ใช่กลิ่นเหม็นเน่าสกปรก โอย นี่ฉันเป็นอะไรไป พอได้สติ ฉันเองนั่นแหละที่หน้าร้อนผ่าว เพราะลองว่าถ้าสังเกตถึงขั้นนี้แสดงว่าฉันมองธรณินทร์มากกว่าความเป็นน้องผัวแน่ ไม่ใช่สักหน่อย! “พี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย” เสียงทุ้ม ๆ ทักขึ้น ทำเอาฉันสะดุ้งเฮือก หันขวับ ใบหน้าก็ร้อนผ่าวหนักกว่าเดิม ด้วยว่าสายตาของธรณินทร์นั้นแตกประกายมีความหมาย “ก็...สักพักแล้ว” ฉันตอบ เพิ่งรู้ว่าตัวเองกำลังเขินขนาดหนัก รอยยิ้มของธรณินทร์มีเสน่ห์อบอุ่น เขา...ยังคงเหมือนเดิม ไม่ได้แสดงท่าทีเกินเลยกับฉัน และนั่นจะว่าไปแล้วก็คือเสน่ห์สุด ๆ ของผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าเขาทำรุ่มร่าม ฉันคงไม่กล้าสนิทแบบนี้แน่ “หิวหรือยังล่ะ” “กำลังหิวพอดีเลยครับ วันนี้ตื่นเช้าเป็นพิเศษ” “ไม่ต้องขยันมากนักหรอก พี่ไม่ได้มีเงินพิเศษให้นะ” “โธ่ พี่ ผมไม่ได้หวังเงินหวังทองหรอกครับ อะไรพอทำได้ก็ทำ” ธรณินทร์กล่าว ใจของฉันแทบละลายนะตอนนั้น นี่เป็นเอามากจริง ๆ “ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนสิ เดี๋ยวกินข้าวกัน” “พี่ล่ะครับ” ธรณินทร์ถาม “ทานมื้อเช้าหรือยัง” “ยัง” “ทานด้วยกันสิครับ” “อืม” “เย้ เดี๋ยวผมไปอาบน้ำแป๊บ” เขาดีใจออกหน้า ทำเอาฉันใจเต้นรัว จะว่าไป นี่ก็คงเป็นการเปิดใจครั้งแรกของฉันก็ว่าได้นะ บริเวณที่เราอยู่ มันค่อนข้างลับสายตาผู้คน เพราะเป็นไร่ส่วนตัว ปกติไม่ค่อยมีใครเข้ามายุ่งด้วยหรอกค่ะ แม้แต่ในขณะที่ฉันยังไม่มีธรณินทร์เข้ามาอยู่ในกระท่อมไม้ปีก หัวใจของฉันเต้นรัวอย่างประหลาด ขณะคดข้าวใส่จานให้กับธรณินทร์ที่เพิ่งอาบน้ำเปลี่ยนชุด ชุดเก่งของเขาก็คือ ผ้าขาวม้า ท่อนบนเปลือยเปล่า ธรณินทร์เป็นผู้ชายแข็งแรงคนหนึ่ง กล้ามเนื้อของเขาเป็นอะไรที่มองแล้วไม่น่าเบื่อสักนิด ซิกแพ็กค่อนข้างชัดเจน เขาสมบูรณ์แบบมาก แค่เห็นเขา ฉันก็รุ่มร้อนปั่นป่วน อาการแบบนี้เหมือนคนคลั่งไคล้ในเรื่องเซ็กซ์อย่างนั้นแหละค่ะ แต่ไม่ใช่เสียทีเดียว เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ว่าจู่ ๆ จะเกิดขึ้นได้ง่าย ๆ ถ้าหากไม่ผ่านการพูดคุย สนิทสนม “วันก่อน คุณดาวเรืองกับสามีแวะมาที่นี่” “อะไรนะ” ฉันหลุดปากอุทาน ไม่คาดคิดว่าจะได้ยินประโยคนี้หลุดออกจากปากของธรณินทร์ “อ้าว นึกว่าพี่รู้” “เอ้อ ก็ได้ยินเหมือนกัน ดาวเรืองเป็นเพื่อนพี่ตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว แต่ตอนนี้นางสบายไปแล้ว ได้สามีฝรั่ง” “ใช่ครับ ท่าทางมีความสุขมาก” “วัน ๆ นางไม่ต้องทำงานอะไรเลย” “น่าอิจฉา” เขาพึมพำ “อิจฉาเรื่องมีสามีฝรั่งหรือว่าเรื่องรวย” ฉันอดถามไม่ได้ “ทั้งสองอย่างแหละครับ” “อยากได้ไหมล่ะ” เสียงของฉันขุ่นมัวขึ้นทันที ธรณินทร์เลิกคิ้วเล็กน้อย “อยากได้อะไรครับ” ฉันแสร้งหัวเราะกลบเกลื่อน “เปล่า ๆ ก็ล้อเล่นไปงั้นเอง” ฉันหลบสายตาของเขา ใครจะรู้บ้างล่ะว่า อารมณ์ของฉันเปลี่ยนแปลงราวกับไม่เคยพบเคยเจอผู้ชาย เขินต่อสายตา รู้สึกหวาดหวั่น ระคนกับความอยากรู้อยากเห็น อยากให้เขาเล่าเรื่องของดาวเรืองว่ามีการมาพูดอะไรบ้าง ฉันไม่เชื่อหรอกว่าดาวเรืองจะมาคุยด้วยเรื่องปกติธรรมดา “แต่ผมติดใจนะครับ” ธรณินทร์เอ่ยตรง ๆ “ติดใจอะไร” “ก็ที่พี่บอกว่าอยากได้ไง อยากได้อะไร” “ดาวเรืองไง” ฉันหลุดปากออกไปแล้วใจวายวาบ เพราะถ้าผู้ชายฉลาดจริง ย่อมดูออกว่าฉันมีอารมณ์หึงหวงเขา หวงทั้ง ๆ ที่ไม่ได้มีสิทธิ์อะไรเลย ธรณินทร์หน้านิ่งเฉย ตอบกลับมาเหมือนไม่ได้สะดุดใจอะไรกับคำตอบ “แกมีสามีแล้วนี่ครับ” ฉันแอบระบายลมออกจากปาก อย่างน้อยที่สุดก็ได้รู้ว่า ธรณินทร์ยังตามฉันไม่ทันในบางเรื่อง “สวยไหมล่ะ” “สวยครับ” ธรณินทร์ตอบตามตรง “สวยในสเปกของฝรั่ง แต่ไม่ใช่ผม” ฉันเกือบจะชักสีหน้าอยู่แล้ว แต่เมื่อได้ยินประโยคต่อมาของเขา ทำเอาฉันแอบยิ้ม ตอนนั้นฉันไม่รู้เหมือนกันว่า ธรณินทร์จะสังเกตเห็นหรือเปล่านะคะ ที่แน่ ๆ ฉันขี่รถกลับบ้านด้วยหัวใจที่พองโตเบิกบานอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ในสายตาของฉันเวลานี้ อะไร ๆ ก็ล้วนแล้วแต่ดูดีไปหมดทุกอย่างนั่นแหละค่ะ ฟ้าสวย อากาศร้อนก็ไม่ได้รู้สึกเดือดดาลแต่อย่างใด ฉันถึงบ้าน ตัวเหนียวมาก ต้องอาบน้ำอีกรอบ ใช่ค่ะ วาบหวิวอีกครั้ง รออะไรล่ะคะ จัดสักน้ำ นึกถึงร่างกายกำยำแข็งแรงของธรณินทร์แล้ว ใจของฉันสั่นรัวขึ้นมาอีกครั้ง ฉันหมุนรอบ ๆ มองร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองขณะเปียกปอน ส่วนเว้าโค้งสวยงาม ฉันหยุดสายตาอยู่ที่เนินสวาท พงหญ้าค่อนข้างสั้น ด้วยว่าฉันเพิ่งตัดแต่งเล็มออก มันมีไม่มากหรอกค่ะ แค่เป็นไม้ประดับสวยงาม ร่องยังคงปิดสนิทเหมือนกับไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน ทั้งชีวิต ฉันก็ผ่านผู้ชายแค่คนเดียวเท่านั้นแหละค่ะ คือสามี ส่วนคนอื่น ๆ ได้แค่มโน ฉันอดเอานิ้วเขี่ยไม่ได้ และจากเขี่ยก็เปลี่ยนเป็นสอดใส่เข้าไป ฉันเผลอสูดปากระหว่างที่นิ้วกำลังชำแรกผ่าน หลับตาพริ้ม มืออีกข้างเคล้นขยำนม ให้ตายเถอะ ฉันเสียวอีกแล้ว! ไม่สามารถอดใจเอาไว้ได้ นิ้วไม่ได้หยุดอยู่แค่ภายนอก ฉันเริ่มสอดใส่ “ซู๊ดดด...” นิ้วเร่งรัว และแล้ว...ฉันก็สะท้านวาบ ร่างกายกระตุกเกร็ง เมือกเหนียวปนกับน้ำฉี่เหมือนระเบิดทะลักออกมาพร้อม ๆ กัน อารมณ์ตอนนี้มันสุด ๆ จริง ๆ เลยค่ะ ฉันอาบน้ำเสร็จ กระโจมอกด้วยผ้าถุงออกมาข้างนอก นาทีนั้นเอง หัวใจของฉันมีอันต้องเต้นรัวระส่ำอีกครั้ง ชอบจัง เวลาที่นิ้วล่วงล้ำขณะที่ช่องทางรักเต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่น หัวใจฉันเต้นรัว ความรู้สึกของฉันเวลานี้ ไม่ได้สนใจอะไรอีกแล้ว ในหัวมีแต่ภาพมโนอันสุดระทึก ช่องทางรักตอดรัว ขณะที่นิ้วของฉันเริ่มทำหน้าที่ ใบหน้าของฉันเหยเก หัวนมชูชัน ฉันแทบจะทรงกายไม่อยู่ ต้องรูดร่างทรุดนั่งลงกับพื้น พิงแผ่นหลังกับผนังห้องน้ำ ฉีกขากางออก “อู้ยยยย โอยยย” การได้ปลดปล่อยอารมณ์ให้ออกมาชนิดไม่ต้องเกรงว่าใครจะได้ยินแบบนี้ มันเป็นอะไรที่ดีงามเหลือเกินสำหรับฉัน ไม่ไหวแล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม