ฉันเองก็ลุ้นนะ พยายามบำรุงบำเรอตัวเองสารพัด ก็ได้ผลในแง่ที่ว่า มันทำให้กามกำหนัดของฉันมีมากกว่าเดิม
แต่ทำไม จึงยังไร้วี่แวว เรื่องนี้ก็เหนือความคาดหมายเหมือนกัน
“หรือผมจะเป็นหมัน” ธรณินทร์เอ่ยขึ้นอย่างปลง ๆ เขาเองยังไม่ได้ตรวจหรอก แม้ว่าเชื้อที่ปลดปล่อยเข้ามาในร่างของฉันจะเข้มข้นอย่างเห็นได้ชัด แต่ไม่ได้แปลว่าเชื้อเหล่านั้นจะแข็งแรงเพียงพอ
เรื่องนี้คงต้องไปตรวจอย่างเป็นทางการอีกสักครั้ง
แต่ธรณินทร์กลับพูดเหมือนปลง ๆ ว่า ไม่ดีกว่า ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
“เผื่อเป็นหมันล่ะคะ” ฉันแค่ต้องการให้เขาไปหาหมอ
“ช่างเถอะครับ”
“ไม่อยากมีลูกแล้วเหรอ” ฉันกระเซ้า
“อยากสิครับ”
“แต่ถ้าเค้ามีให้ไม่ได้ล่ะ” ฉันแหย่เหมือนไม่เห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญอะไร แต่จริง ๆ สำคัญต่อชีวิตของเขา อาจจะหมายรวมถึงชีวิตของฉันด้วย
ด้วยความที่พื้นที่ไร่นาอันเป็นมรดกที่ได้รับจากอดีตสามีค่อนข้างมาก ค
