เด็กเสี่ย

-น้ำ ตอนนี้ฉันอายุ22 ฉันออกมากจากครอบครัวตั้งแต่อายุ18เพราะที่บ้านบังคับฉันแต่งงาน พ่อเลยขู่ว่าถ้าไม่แต่งจะไม่ส่งฉันเรียนมหาลัย ซึ่งมันทำให้ฉันเสียใจเอามากๆเลยแหละ ฉันเลยตัดสินใจเก็บของออกจากบ้านหลังนั้น อันที่จริงบ้านฉันค่อนข้างมีฐานะ ที่ต้องบังคับฉันแต่งงานน่าจะแค่ผลประโยชน์แค่นั้น ฉันเรียนอยู่มหาลัยปีที่สาม ฉันอยู่ที่คอนโดไม่ไกลจากมหาลัยมาก ฉันมีงานเสริมเป็นพริตตี้ที่นานๆทีฉันจะรับงาน ช่วงนี้ฉันอยู่ที่ห้องฉันค่อนข้างที่จะเหงาเลยคิดว่าจะไปหางานทำที่ผับสักหน่อย -ผับ ซีดี “พี่มีงานแนะนำหนูมั้ย”ฉันถามเจ๊มุก “นี่แกบ้ารึเปล่ารวยขนาดนี้ยังมาทำงานเปลืองตัว”เจ๊มุกถามฉันอึ้งๆ “ก็อยู่ห้องหนูเหงานี่”ฉันตอบออกไปหน้ามุ่ย “แล้วคิดว่าไงล่ะ อยากเปลืองตัวหรือมาทำงานจริงๆ” “ก็จริงสิ เจ๊นี่ถามแปลก”ฉันตอบพลางยิ้มบางๆ “อือ เดี๋ยวลองไปถามคุณไดม่อนให้”เจ๊ ตอบฉันพร้อมกับเดินไปคุยกับลูกค้า “เจ้าของผับหรอเจ๊รวยชื่อแบบนี้รวยน่าดู คิก ๆ”ฉันตอบพร้อมหัวเราะเบาๆ “ใช่น่ะสิรวยมากๆด้วย”เจ๊ตอบ หลังจากนี้ฉันก็คุยกับเจ๊มุกตามประสาคนไม่ได้เจอกันนาน “อย่าาาลืมถามคุณไดม่อนนน อะไรนั่นนะเจ๊” ฉันบอกเจ๊มุกเสียงลากยาวเพราะเมาก่อนจะกลับ แต่จังหวะที่ฉันหันหน้ากำลังจะเดินออกจากที่เก้าอี้หน้าบาร์ก็ดันเดินชนกับแผงอกใครไม่รู้ หน้าของฉันชนหน้าอกเขาจังๆ “ขอออโทษษค่ะ”เธอขอโทษเขาเสียงยาน เพราะตอนนี้เธอเมามากแล้ว “เธอว่าใครไดม่อนอะไรนั่น”ผู้ชายคนนี้ถามเธอ แค่เห็นหน้าเขาถึงจะเมาเธอก็รับรู้ได้ว่าเขาหล่อมาก “เอ่ออ ขอโทษแทนน้องสาวมุกด้วยนะคะคุณไดม่อน”เจ๊มุกรีบเดินมาแล้วมาดึงแขนเธอออก “เมาแบบนี้ก็ดูแลด้วยเดี๋ยวออกไปแล้วก็โดนผู้ชายฉุดอีก” “ค่ะ คุณไดม่อนมีอะไรรึเปล่าคะถึงได้ลงมา” “หาเด็กเสิร์ฟไปที่ห้องฉันด้วย” “ค่ะเดี๋ยวมุกรีบบอกให้” หลังจากนั้นเจ๊มุกก็พาฉันมานั่งที่เดิมแล้วเจ๊ก็โทรหาใครไม่รู้ แต่ฉันก็ฟุบหน้ากับโต๊ะหลับก่อน “อื้ออออ~~”หลังจากที่เจ๊มุกคุยโทรศัพท์ฉันก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย และก็ดันมาตื่นที่ห้องใครไม่รู้ “ตื่นสักทีนะยัยขี้เมา” เสียงผู้ชายที่ไหนไม่รู้พูดขึ้น เมื่อฉันมองหาต้นเสียงก็พบกับผู้ชายที่ฉันเดินชนเมื่อวาน “คุณพาฉันมาที่นี่หรอคะ”ฉันถามเขา “ฉันเห็นเธอนอนเกะกะผับของ ฉันเลยพาเธอขึ้นมานอน”เขาตอบแบบหน้านิ่งมาก ฉันโคตรหมั่นไส้เลย -ไดม่อน ที่ผมได้พาเธอขึ้นมานี่เพราะผมลงไปตามเด็กเสิร์ฟที่ผมบอกมุกให้เตรียมขึ้นไปที่ห้องวีไอพีของผมไม่มาสักที ผมเลยลงมาตาม แต่ก็มาเห็นผู้ชายสองคนลวนลามเธออยู่ผมไม่แน่ใจว่าเธออ่อยเขา รึเขาจะมาเอาตัวเธอไปทำอย่างว่ากันแน่ ผมเลยเข้าไปบอกว่าเธอเป็นเด็กของผมไปหาเอาคนอื่น -น้ำ “แล้วเจ๊มุกล่ะคะคุณได้บอกเค้ารึเปล่า!?”ฉันถามแบบเคืองๆ “ทำไมฉันต้องบอก?”เขาตอบหน้านิ่งอีกแล้ว “ก็คุณเล่นพาฉันมานอนที่ไหนไม่รู้ เจ๊จะว่าอะไรฉันรึเปล่าก็ไม่รู้ที่อยู่เฉยๆฉันก็หายไป”ฉันตอบเขาแบบหน้ามุ่ย “หึ” เขาหัวเราะในลำคอ แล้วจู่ๆเขาก็ลุกจากโซฟาแล้วเดินมาใกล้ๆเตียงนอนที่ฉันนั่งอยู่ “เธอสนใจเป็นเด็กฉันไหม”เขาถามฉัน สายตาหยาดเยิ้ม “อะไรของนาย หมายความว่ายังไง” อยู่ๆก็มาถามฉันแบบนี้ ฉันงงไปหมดแล้ว “เธออย่ามาทำเป็นใสซื่อ”ตาบ้านี่ก็ฉันไม่รู้อ่ะ “ก็ฉันไม่รู้ว่านายหมายถึงอะไร!”ฉันถามเขาเสียงดัง “ถ้าเธอมาเป็นเด็กฉัน เธอจะได้ไม่ต้องทนเหงาที่ห้องไง” “นี่คุณรู้ได้ยังไง”ฉันโพล่งถามอย่างตกใจ “ว่าไง”นี่เขาจะไม่ให้ฉันคิดเลยรึไงนะ “ไม่ดีกว่า ฉันจะกลับ” ฉันรีบปฏิเสธแล้วรีบดีดตัวลุกจากที่นอนของเขาทั้งๆที่คิดว่าถ้าได้เป็นอย่างที่เขาว่ามันน่าจะไม่ต้องเหงาจริงๆ “ก็แล้วแต่ถ้าเธอไม่สน แต่ถ้าสนใจขึ้นมาก็มาหาฉันที่ผับได้เสมอ”เขาพูดขณะที่ฉันกำลังเปิดประตูออกไป ฉันนิ่งสักพักก็รีบเดินออกจากห้องไป -ไดม่อน เธอนี่แปลกดีนะปกติผู้หญิงหลายๆคน จะเสนอตัวเข้าหาผม แต่เธอดันปฏิเสธ ผมเริ่มจะสนในเธอแล้วสิ ผมว่าเธอก็น่ารักดี ทรวดทรงองเอว ถือว่าเซ็กซี่เลยล่ะ “ไอแบงค์ มึงไปถามเรื่องผู้หญิงที่ชื่อน้ำจากมุกแล้วไปสืบประวัติเธอมา” ผมสั่งลูกน้องคนสนิทของผม มันรู้ใจผมดีหมดซะทุกอย่าง “ครับนาย” -น้ำ หลังจากที่ฉันนั่งแท็กซี่กลับมาถึงห้องฉันก็มานั่งคิดเรื่องที่ผู้ชายคนนั้นพูด เขาพูดจริงหรือว่าเห็นฉันยังไม่หายเมาเท่าไหร่เลยอำฉันเล่นรึเปล่านะ “อื้อออ~~” ฉันครางเสียงเบาเพราะพึ่งรู้สึกตัวหลังจากคิดเรื่องที่เขาพูดจนเผลอหลับไป ณ ป้ายรถเมล์ ฉันไปนั่งรอแท็กซี่จนคิดว่าฉันจะรอหรือรีบวิ่งไปดีนะ แต่สักพักก็มีรถสปอร์ตหรูสีดำมาจอดตรงหน้าฉัน “ขึ้นรถ” นั่นมันผู้ชายที่เสนอให้ฉันไปเป็นเด็กเขานิ “เธอจะขึ้นแล้วให้ฉันไปส่งที่มหาลัยหรือจะนั่งรอแท็กซี่จนสายไม่ทันสอบไม่ทราบ”นี่เขารู้ได้ไงกันนะ แต่ฉันก็ขึ้นรถไปกับเขาก็จริงอย่างที่เขาพูดเพราะถ้ารอรถเมล์ก็คงไม่ทันสอบแน่ๆ “คุณรู้ได้ยังไงคะว่าหนูมีสอบ” “ฉันสนใจผู้หญิงคนไหน ฉันก็รู้เรื่องของคนนั้นหมดแหละ และยิ่งเธอปฏิเสธฉันมันยิ่งทำให้ฉันสนใจเธอมากกว่าเดิมซะอีก” มหาลัย “ขอบคุณนะคะ”ฉันขอบคุณเขาพร้อมกับยกมือไหว้ “อืม แล้วเธอว่ายังไงข้อเสนอที่ฉันพูดไปเมื่อคืน”ขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูรถเขาก็พูดประโยคนี้ขึ้นมาซึ่งมันทำให้ฉันหยุดชงัก “หนูขอคิดดูก่อนได้มั้ยคะ คือตอนนี้หนูต้องรีบไปสอบแล้ว”ฉันบอกเขาอย่างรีบๆ “ได้ นี่เอาเบอร์ฉันไปฉันให้เวลาคิดแค่วันนี้เลิกแล้วโทรมาหาฉันเดี๋ยวฉันมารับ อย่าลืมเตรียมคำตอบไว้ดีๆล่ะ”อยู่ๆเขาก็ยื่นกระดาษใบเล็กมาที่เบอร์เขาอยู่น่าจะนามบัตรล่ะมั้ง “ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ”ฉันยิ้มพร้อมขอบคุณอีกครั้งแล้วเปิดประตูรถออกมาแล้วรีบวิ่งไปสอบ