คุณนายครับ ตอนที่ 3

1022 คำ
ขันน้ำจึงถูกทิ้งให้ล่องลอยอยู่ในอ่างปูนสูงเท่าเอว ฝ่ามือข้างหนึ่งจะวางทาบไปที่ขอบอ่างเพื่อยึดให้ร่างกายตั้งมั่น ส่วนอีกข้างก็คว้าหมับไปตามความต้องการ พร้อมๆ กับปล่อยกายปล่อยใจให้ล่องลอยไปตามฝ่ามือที่สาวเจ้าลูกชายตัวใหญ่ให้รูดเข้ารูดออกตามอารมณ์ดิบเถื่อนที่มันอยากจนอดใจไว้ไม่ไหวอีกแล้ว           และในความคิดนั้นมันคือตัวเขากำลังซอยบั้นท้ายกระแทกใส่ความงดงามอ่อนหวานของเธอคนนั้น รอยยิ้มอย่างเชิญชวนพร้อมสายตาและน้ำเสียงหวานๆ ที่เรียกเขา           ‘เมฆจ๊ะ แรงๆ สิจ๊ะ แรงอีก ซี้ด... แรงอีก ใส่เข้ามาให้มิดเลยจ้ะ ใส่เข้ามาให้มิด โอย... ซี้ด... เมฆจ๋า... แรงกว่านี้อีก โอว... ซี้ด... แรงอีก แรงอีก! ฉันชอบแรงๆ โอว... ซี้ด...’           “อูย... คุณนายครับ... อูย... คุณนายใจดีกับไอ้เมฆเหลือเกิน อูย... โอย... อูย... โอย... อูย... โอย...”           ใบหน้าคมคร้ามกร้านแดดกร้านลมแหงนมองขึ้นสูง ดวงตาลอยคว้างเมื่อไอ้ลูกชายคายพิษออกมาอย่างแรง จังหวะกระตุกเฮือกมาพร้อมๆ กับแรงดันพวยพุ่ง จนหยาดน้ำขุ่นคลักพุ่งกระเด็นไปติดอยู่ที่ขอบปูนของอ่าง เพียงแค่นั้นเมฆก็ผ่อนลมหายใจออกเบาๆ เมื่อร่างกายราวล่องลอยอย่างมีความสุข           รอยยิ้มเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด เพราะแค่ก้าวเท้าเข้ามาในคฤหาสน์แห่งนี้ไม่ทันถึง 1 ชั่วโมงดี เขาก็เผลอตัวทำสิ่งไม่เหมาะสมออกไปซะแล้ว ความคาดหวังที่ว่าจะตั้งใจทำงานที่นี่ให้ดีที่สุด กำลังถูกสั่นคลอนด้วยความพลุ่งพล่านในใจของเขาเอง           เพราะรู้จักตัวเองดีกว่าใคร รู้ด้วยว่าครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เขาจะเก็บเอาภาพประทับใจของคุณนายคนสวยมาสำเร็จโทษให้กับตัวเอง นับจากนี้ไปคุณนายคงต้องกลายเป็นเมียในความฝันของเขาทั้งยามหลับและยามตื่นไปอีกนาน นอกเสียจากว่าเขาจะมีภาพของผู้หญิงคนอื่นมาทดแทน           โครม!! “ว้าย!”           และเพียงก้าวเท้าออกจากห้องน้ำ เสียงวัตถุตกกระทบพื้นและเสียงวี้ดว้ายของผู้หญิงที่ดังออกมาจากห้องข้างๆ ก็ทำให้เมฆวิ่งพรวดไปที่ประตูในทันที ที่มาของเสียงนั้นคือห้องที่ 2 ซึ่งเป็นห้องของเด็กทำงานบ้านอีกคนที่ชื่อว่า ‘ขวัญใจ’           เมฆไม่ทันได้เคาะตามมารยาท เพราะกลัวว่าคนที่อยู่ด้านในนั้นอาจกำลังได้รับอันตรายอยู่ มือจึงคว้าหมับที่ลูกบิดก่อนจะเปิดเข้าไปในทันที แต่ภายในห้องของขวัญใจกลับว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่สักคน           “อูย... ซี้ด... อูย... โอย... ซี้ด...”           แต่เสียงโอดโอยที่ดังออกมาจากห้องน้ำนั่นมันทำให้เมฆไม่รอช้า           ก๊อก ก๊อก ก๊อก…           “น้อง! น้อง! ขวัญใจ เป็นอะไรหรือเปล่า น้อง!”           เมฆร้องเรียกเมื่อเคาะแล้วไม่มีทีท่าว่าขวัญใจจะขานรับ ทั้งที่เมื่อครู่เขายังได้ยินเสียงร้องจากด้านในอยู่           “ขวัญใจ ขวัญใจเป็นอะไรหรือเปล่า ถ้าน้องไม่เปิดพี่จะเปิดเข้าไปล่ะนะ”           และเสียงร้องเบาๆ ที่ดังแผ่วมาก็ทำให้เมฆต้องเงี่ยหูแนบกับประตูห้องน้ำให้มากขึ้นอีก           “ช่วย... ซี้ด... ช่วยฉันด้วย... โอย... พี่จ๋า... ช่วยฉันด้วย... ซี้ด... พี่จ๋า... ฉันไม่ไหวแล้ว โอย... ซี้ด... พี่จ๋า... ช่วยฉัน...”           เสียงแผ่วเบานั้นทำให้เมฆตัดสินใจเปิดประตูห้องน้ำในทันที เพราะเสียงนั้นมันราวคนใกล้จะขาดใจ ทว่าสิ่งที่เห็นกลับทำให้เลือดในกายของเมฆเย็นวาบไปทั้งร่าง ก่อนจะพวยพุ่งรุนแรงไม่ต่างจากลาวาที่กำลังปะทุออกจากปากปล่องภูเขาไฟ เพราะ...           “อูย... พี่จ๋า... ซี้ด... ช่วยฉันด้วย โอย... พี่จ๋า... ซี้ด... ช่วยฉัน... อูย... ฉันเจ็บเหลือเกิน อูย... ซี้ด...”           เด็กสาวรูปร่างอวบอัดไปทั้งเนื้อทั้งตัวนั่งอยู่บนปากอ่างปูนใส่น้ำที่ก่อขึ้นจากอิฐบ็อกเป็นรูปร่างสี่เหลี่ยมผืนผ้าไม่ต่างจากห้องน้ำในห้องเขา และในความกว้างของขอบอ่างราวฝ่ามือก็ทำให้พอนั่งได้อย่างไม่ลำบากนัก           ทว่าขวัญใจที่นั่งแยกต้นขาออกจากกันจนกว้างและวางฝ่าเท้าพาดไว้บนขอบอ่างนั้นไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น และความเจ็บปวดที่ทำให้เธอร้องโอดโอยก็มาจากใจกลางของร่างกาย ที่นิ้วน้อยๆ นั้นกำลังบี้บดยอดเกสร สลับกับใช้อีกนิ้วแยงเข้าแยงออกตามจังหวะของความเจ็บปวดที่เธอร่ำร้อง           “พี่จ๋า... ช่วยฉันหน่อย อูย... ฉันทั้งเจ็บทั้งเสียว อูย... ซี้ด... พี่จ๋า... ฉันเจ็บในนี้ พี่จ๋า... ช่วยดูให้ฉันหน่อย อูย... พี่เมฆจ๋า... ซี้ด...”           ขวัญใจร่ำร้องพร้อมดึงนิ้วออกจากร่องฉ่ำน้ำก่อนจะลากขึ้นมาให้เสียดสีกับยอดเกสร ปลายลิ้นแลบไล้ออกมาเลียริมฝีปาก ตั้งใจยั่วคนสวนคนใหม่ของคุณนายอย่างเต็มที่ ก็มันช่วยไม่ได้นี่นา แค่เห็นกล้ามแข็งบึกบึนนั้นเธอก็ดันทนไม่ไหวจนต้องเก็บเอาภาพความแข็งแกร่งนี้มาจินตนาการ และขณะที่กำลังเมามันอยู่กับปลายนิ้วของตนเองนั้น ฝ่าเท้าที่พาดขึ้นมาบนอ่างน้ำดันไปถูกเก้าอี้วางของจนล้มลง           และแค่ได้ยินเสียงเคาะเรียกจากด้านนอก หัวใจเธอก็แทบจะทะลุออกไปนอกอก ทั้งตื่นเต้นและตื่นกลัวจนต้องนั่งนิ่งใช้ความคิด แต่แล้วความอยากที่มีมากกว่าความอายก็ทำให้กล้า และดูท่าว่ามันจะได้ผลซะด้วย ที่สำคัญก็คือ ‘เมฆ’ ก็ไม่ได้ขี้ริ้วเลย แต่เขากลับดูคมเข้มตามมาตรฐานชายไทย แต่ไอ้สิ่งที่ผงกหัวหงึกๆ อยู่ในผ้าขาวม้านั้นเธอว่ามันไม่ใช่ขนาดผู้ชายไทยแน่ มันน่าจะไซส์ยุโรปหรือไม่ก็น้องๆ ม้าเลยก็ว่าได้ คิดแล้วก็อยากลองขี่ม้าดูสักที ไม่รู้ว่าความใหญ่ยาวนั้นจะเข้าไปลึกได้มากแค่ไหน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม