คนสวนร่างใหญ่บึกบึนที่ทั้งร่างนั้นไม่มีเสื้อผ้าอยู่เลย แนบใบหน้าลงมาที่ดอกไม้ของเธอ ใช้จมูกซุกไซ้สูดดมความหอม ใช้ริมฝีปากจูบหนักๆ ที่เนินโหนก และใช้ปลายลิ้นเซาะแซะตวัดเลียไล้หยาดน้ำ และยังจะปลายนิ้วนั้นอีก ความอวบใหญ่และสากจากทำงานหนักกำลังเสียดสีสอดแทรกเข้ามาในร่องที่เธอแยกออกจากกันจนกว้าง
จาก 1 นิ้วที่เข้าๆ ออกๆ เพิ่มเป็น 2 นิ้วและ 3 นิ้วตามลำดับ ซึ่งทุกจังหวะที่เมฆสอดนิ้วเข้ามา นั่นก็ทำให้เธอผวาแอ่นโหนกนูนนั้นเข้าหาเขาให้มากขึ้น และเมื่อเขาแยงออก เธอก็ยิ่งผวาแอ่นดอกไม้เข้าหาท่อนนิ้วให้มากกว่าเดิม
“เมฆจ๋า... ซี้ด... ฉันเสียวเหลือเกิน อูย... ซี้ด... เมฆจ๋า... เมฆเก่งที่สุด อูย... ซี้ด... โอว... ซี้ด...”
เมฆลงลิ้นไปที่กลีบดอกไม้หอมกรุ่นของคุณนาย แม้จะไม่เห็นสีดอกที่เด่นชัดแต่เขามั่นใจว่าดอกไม้ดอกนี้ต้องงดงามมากที่สุดแน่ เพราะขนาดกลิ่นยัง
