เราสามคนนอนหยอกล้อพูดคุยกันอย่างมีความสุขหลังจากการระเริงรักที่แสนสุขสมได้ผ่านพ้นไปก็ได้เวลาไปส่งฉันกลับบ้าน แต่พี่ยี่ยังคงกลัดมันและต้องการฉันอยู่เพราะเขายังไม่ได้ ในขณะที่พี่อ้ายเองก็อยากทำแต่ว่าสงสารฉันที่ตอนนี้ขาสั่นเทาไปหมดแล้ว
“ก่อนกลับพี่ขออีกรอบนะ” พี่ยี่ถามเสียงกรุ้มกริ่ม
“พอเถอะยี่ วาเพลียแย่แล้ว” พี่อ้ายปรามน้องชายที่คึกอย่างกับม้าศึก ทั้งๆ ที่เขาเองก็คงต้องการอีกแต่เพราะเห็นว่าฉันเหนื่อยแล้วจึงไม่อยากให้ต้องรับมือพวกเขาอีก
“ถ้าแกพอแล้วก็นั่งดูสิ นะวา พี่ขอนะ” พี่ยี่หันไปบอกพี่ชายแล้วหันมาถามฉันอย่างไม่ยอมแพ้
“ก็ได้ค่ะ” ฉันที่นอนอยู่ตรงกลางระหว่างพวกเขายิ้มตอบรับคำขอนั้นเพราะว่าความสุขแบบนี้ไม่รู้ว่าจะสามารถเก็บเกี่ยวได้อีกตอนไหน ทำให้พี่อ้ายต้องลุกไปหาเครื่องดื่มนั่งมองเราสองคนร่วมรักกัน
พี่ยี่สะบัดผ้าห่มออกไปแล้วมองเรือนร่างฉันด้วยสายตาที่โลมเลียแล้วขึ้นมาคร่อมตัวฉันสบตาท
