บทที่ 7
916 คำ
ด้านเมยานีเดินออกมาทรุดกายนั่งลงบนเตียงกว้าง ยกมือทาบอกข้างซ้ายของตัวเอง ตอนนี้มันกำลังเต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ จะว่าโกรธเคืองคนตัวโตก็ไม่ใช่ แล้วหัวใจเต้นผิดจังหวะแบบนี้มันเรียกว่าอะไรกันเล่า เรียกว่าตกหลุมรักก็แปลกพิลึกคนแล้ว เพิ่งเจอกันไม่กี่ครั้งจะมีใจให้ได้ยังไง มือเล็กทั้งสองข้างขึ้นมากอบกุมแก้มนวลของตัวเองด้วยความเห่ออาย เมื่อคิดว่าตนเองกำลังตกหลุมรักเหมือนสาวแรกแย้ม ทั้งๆ มันไม่ใช่ ความรู้สึกมันบอกว่ากำลังตกหลุมรัก แต่สมองสั่งว่าให้เกลียด ให้สั่งสอนผู้ชายที่ใช้เงินซื้อความรัก ซึ่งมันก็ไม่ต่างจากไอ้หน้าเงือกที่ทิ้งเธอไปหาผู้หญิงรวยทรัพย์ เพียงเหตุผลเพราะคบกับเธอแล้วไม่มีอนาคต ไม่มีอะไรสักอย่าง ซึ่งต่างจากหล่อนคนนั้นมีพร้อมทุกอย่าง บ้านพร้อมที่ดิน แถมรถหรูราคาเหยียบสิบล้านให้ขับ แล้วเธอล่ะมีอะไรบ้าง อยู่ห้องเช่าราคาไม่กี่พัน ไปทำงานก็รถเมล์ฟรี แต่เรื่องความรักมันสมควรใช้เงินซื้อเหรอ และอติคมก็กำลังดูถูกหัวใจของเธอเช่นกันในตอนนี้
“ฉันจะทำให้พวกนายรู้ว่าความรักไม่อาจซื้อได้ด้วยเงินตรา” หล่อนหมายมาดในใจ สายตาจับจ้องไปทางประตูห้องน้ำ รอคนข้างในเดินออกมาด้วยสายตาสงบนิ่ง
เวลาเดียวกันนั้นในห้องทำงานคุณพ่อลูกสองกำลังตกที่นั่งลำบาก เมื่อตอนนี้ภรรยาสาวคนสวยกำลังจะขอหย่า ทั้งๆ รักกันดี แต่ไม่รู้ทำไมถึงต้องขอหย่าแบบนี้ ทั้งๆ มีลูกด้วยกันตั้งสองคนแล้ว ทำไมเธอถึงใจร้ายกับผู้ชายกลับตัวกลับใจอย่างเขาด้วย เลิกเที่ยวกลางคืน เลิกเจ้าชู้ ยอมทุกอย่างเพื่อสาวเจ้ากับลูกน้อย แต่ ณ เวลานี้เธอกลับอยากตีจาก
“หญิงต้องการแบบนี้เพื่ออะไร ลูกเราสองคนจะอยู่ยังไง คิดถึงลูกบ้างสิ ไม่สงสารลูกเหรอ” เชษฐาไม่เข้าใจ อยู่ๆ ภรรยาสาวก็ขอหย่า ทั้งๆ ไม่เคยมีเรื่องทะเลาะกันเลย
“พี่เชษรู้ดีว่าทำไมหญิงต้องการหย่า พี่ขามพาน้องเทียนกับน้องดาไปเล่นที่อื่นก่อนค่ะ”
หล่อนโต้ตอบสามี พร้อมสั่งพี่เลี้ยงพาเด็กชายกนกนต์-รพีหรือเทียนวัย 4 ขวบและเด็กหญิงชนัญชิดาหรือดาวัย 3 ขวบ ของตนออกไปเล่นข้างนอก เพราะไม่อยากให้เด็กๆ ต้องมาเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกัน พอพี่เลี้ยงพาหนูน้องทั้งสองออกไปเธอก็เริ่มพูดอีกครั้ง และยืนยันคำเดิม
“หญิงต้องการหย่า ถ้าพี่ไม่หย่าหญิงก็จะฟ้องหย่า ที่ผ่านหนูเชื่อมาตลอดว่าพี่รักหนูแต่มันไม่ใช่ เพราะพี่ไม่ได้รักหนูจริงๆ ถ้ารักกันจริงคงไม่สร้างเหตุการณ์มากมายเพื่อให้ได้ตัวหญิงมาหรอก” กัลยา ปิ่นมณี หรือหญิง วัย 26 ปี ภรรยาสาวสวยของเชษฐา แต่กำลังจะเป็นอดีต ไม่ผิดเมื่อเธอเรียกร้อง ก็ในเมื่อความรักของสามีที่แสนดีตลอดอยู่กินกันมาห้าปีมันคือการจัดฉากสร้างภาพ
เชษฐาได้แต่มึนงงกับเรื่องที่ภรรยาพูมา เรื่องอะไร โกหกอะไรกัน ทุกอย่างที่ทำไปทุ่มเทให้ไปมันคือทั้งหมดของใจเขา แล้วมาตอนนี้หล่อนกลับบอกว่ามันคือเรื่องโกหก เรื่องของหัวใจมันโกหกกันไม่ได้ หนุ่มใหญ่ลุกเดินขึ้นไปจับร่างภรรยาลุกขึ้นยืนประจันหน้าตน เพื่อจ้องลึกเข้าไปในแววตาเด็ดเดี่ยวคู่นั้นของกัลยาเพื่อค้นหาคำตอบ แต่มันกลับว่างเปล่า มีแต่ความเย็นชาที่ฉายออกมาให้เขาได้สัมผัส
“ไม่หย่า อยากหย่าก็ไปฟ้องศาล แต่จำไว้พี่ไม่ยอม เรื่องอะไรจะยอมเฉือนหัวใจตัวเองทิ้ง พี่รักหนู พี่รักหนูและทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวเรา พี่ไม่เข้าใจหรอกนะว่าหนูไปรู้เรื่องอะไรมาผิดๆ แต่พี่บอกตรงนี้เลยว่าพี่รักหนูคนเดียว” เอ่ยจบก็ผลักร่างภรรยาสาวนั่งลงที่เดิม แล้วเดินออกไปจากห้องทำงานด้วยความกรุ่นโกรธ
“กลับมาเดี๋ยวนี้นะ กลับมานะพี่เชษ หญิงบอกให้กลับมาไง...” หล่อนร้องสั่งสามี แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อตอนนี้เขาเดินออกนอกห้องทำงานไปเรียบร้อย จะมีแต่เสียงกระแทกประตูเท่านั้นที่ทำให้กัลยาสะดุ้งกลัว เพราะมันแรงมาก
กัลยาได้แต่นั่งโกรธตัวสั่น เมื่อคนที่อยากคุยด้วยได้หนีไปเสียแล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าใครจะแน่กว่ากัน จริงๆ หล่อนรักชายหนุ่มมาก รักมาก เพราะในชีวิตของเธอมีแค่เชษฐากับลูกเท่านั้น แต่พอได้รู้ความจริงบางอย่างมันทำให้รู้เลยว่าที่เขาทำทั้งหมดนั้นเป็นเพราะอยากลบล้างบาปให้ตัวเอง
เรื่องที่ได้ยินมาไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เมื่อตอนเช้าก่อนออกมาเธอจะเดินเข้าไปหยิบของใช้ที่ลืมไว้ในบ้าน แล้วก็เผอิญไปได้ยินเรื่องราวที่ไม่คาดคิดมาก่อนเข้า เรื่องทุกเรื่องมันเชื่อถือได้ 100% เพราะมันเป็นคำพูดจากปากของแม่บ้านเก่าแก่ของบ้านเชษฐาที่ตอนนี้อยู่ในฐานะสามีและพ่อของลูกตน
- ผู้เขียน
