ตอนที่ 11

3085 คำ

“ไม่แสบก็แปลก” รามีนบอกไปก็โน้มหน้าลงไปหาความสาวของสโรชาอย่างสำรวจ เขาดีใจที่เขาได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ และเขาก็คิดไว้แล้วว่าเขาก็จะเป็นผู้ชายคนสุดท้ายของเธอเช่นกัน ผู้ชายคนไหนอย่าได้หวังมาแหยมกับเมียเขาเชียว พ่อจะเล่นให้หนักเลย รามีนคิดในใจ “คุณรามีน” สโรชาทั้งตกใจที่เขาพูด แล้วก็ตกใจกับหน้าของเขาที่ก้มมุดไปตรงหว่างขาเธอ ไม่อายรึไงคนบ้า มุดมาได้ สโรชาเอ่ยว่ารามีนในใจ “อายอะไร ทีเธอจับฉันมัดเสาแล้วยั่วเอาๆ ไม่เห็นเธออาย” รามีนพูดออกไปอย่างเจ็บแสบ หากเขาไม่สงสารที่เขาพึ่งเจาะไข่แดงเธอละก็ สโรชาได้เป็นนางทาสสมใจอยากแน่ๆ ที่กล้ามาทรมานเขาแบบนั้น แต่ถือว่าวันนี้สโรชารอดตัวไป ไว้เขาจะแก้แค้นเธอวันอื่นแน่ๆ รามีนคิดในใจก็เอามือไปจับกลีบกุหลาบงามอย่างเบามือ “อ้ะ ถ้ารู้ว่าทำแล้วเจอแบบนี้ เอยก็ไม่ยั่วไม่ทำหรอกค่ะ คนอะไรเอาเขาแล้วยังมาปากจัดอีก” สโรชาพูดบอกออกไป แล้วเชิดหน้าใส่รามีนอย่างงอนๆ “ปากเก่งแบบนี้แสดงว่าต่ออีกยกได้” รามีนถามออกไป แล้วสอดนิ้วเข้าไปในกายสาวอีกครั้ง “อ้ะ แสบ ไม่เอาแล้ว เอยเจ็บ” สโรชาเอ่ยบอกออกไป แล้วถอยสะโพกหนีมือของรามีนจนสุดหัวเตียง แต่ก็มิวายอ้าขา เพราะหุบตอนนี้ไม่ได้ด้วยความแสบ “แต่ฉันจะเอา เธอมาทำฉันตบะแตก เธอก็ต้องรับผิดชอบ” รามีนเอ่ยบอกแล้วค่อยๆเข้าไปหาสโรชา เขาขออีกสักยกละกันคืนนี้ เขาจะพอจริงเลยเอ้า รามีนบอกตัวเองในใจ “คนลามก เอยไม่คิดเลยว่าหน้านิ่งๆ เย็นชาๆจะหื่นแบบนี้ อ้ะ คุณราม อย่าสิคะ” สโรชาเอ่ยบอกออกไป แล้วครางห้ามรามีนเบาๆ เมื่อเขาจะสอดใส่แก่นกายเข้ามาในตัวเธออีกครั้ง “ฉันแค่จะดูว่าน้องสาวเธอมันช้ำขนาดไหนก็แค่นั้นเอง เธอนี่มันเด็กน้อยจริงๆ แค่น้ำเดียวก็ไม่เอาซะแล้ว แบบนี้จะสู้ผู้หญิงของฉันได้ยังไงกัน” รามีนเอ่ยบอกออกไปอย่างเล่นๆ “ทำไมจะไม่ได้ เอยจะไปฝึกลีลาให้เด็ดจนคุณหลงหัวปักหัวปำเลยคอยดูเถอะ” สโรชาเอ่ยบอกออกไปอย่างไม่ยอม “เธอจะฝึกก็ได้ แต่ต้องแค่กับฉันคนนี้คนเดียวเท่านั้น แล้วจะมีแค่แท่งนี้ที่มันจะเสียบเธอได้” รามีนบอกไปก็จับแก่นกายรูดไปกับกลีบกุหลาบงาม “ถ้าแท่งนี้มันไม่ไปเสียบใครนอกจากเอย เอยก็จะไม่ไปเสียบกับใคร แต่ถ้ามันเสียบคนอื่นเมื่อไหร่ เอยก็จะทำบ้าง” สโรชาเอ่ยตอบอย่างไม่ยอม พร้อมกับมองหน้าของรามีนอย่างจริงจัง “ลองเธอทำสิ ฉันจะเอาให้เธอเดินไม่ได้เลยสโรชา” รามีนขู่พร้อมกับจับสโรชาพลิกตัว แล้วให้เธอเอามือยันพื้นเตียงแล้วคุกเข่าไปที่หัวเตียง “คุณรามขา เอยแค่ล้อเล่นเองนะคะ วันนี้พอก่อนนะคะ เอยยังเจ็บอยู่เลย” สโรชาเอ่ยบอกออกไปอย่างอ้อนๆ เพราะรู้สึกว่าเธอจะโดนเขาทำรักอีกครั้งหนึ่งแล้ว “รอบนี้ไม่เจ็บหรอก ฉันจะเบาๆ” รามีนบอกไปก็สอดแก่นกายใส่ร่องสาวอย่างทะนุถนอม “อ้ะ ซี๊ด คุณราม” สโรชาซี๊ดปากร้องครางอย่างเสียว เมื่อแก่นกายของเขาค่อยๆเลื่อนเข้ามาในร่องสาวของเธอเบาๆ “เสียวใช่ไหมล่ะ อยากให้ฉันโยกรึยังสโรชา” รามีนกระซิบถามที่ข้างหูของสโรชา เมื่อกดแก่นกายเข้าไปจนสุดลำ “คุณราม อ้ะ เอยเสียว มันแน่นร่องไปหมด อ้ะ” สโรชาครางบอกแล้วกำผ้าปูที่นอนอย่างเสียว ก่อนจะถูกรามีนจูบปากอย่างดูดดื่ม “อืม จ๊วบ อืม จ๊วบ” เสียงทั้งสองกำลังจูบโลมเลียกันอยู่ รามีนค่อยๆขับเคลื่อนสะโพกเอวสอบเบาๆ ตามจังหวะ เพราะกลัวว่าสโรชาจะรับไม่ไหว จะให้เขาทนเอารอบเดียวได้ยังไงในเมื่อเนื้อหวานๆมันยั่วยวนใจเขาขนาดนี้ รามีนคิดในใจก็เร่งสะโพกเร็วขึ้น พร้อมกับแทรกเรียวลิ้นไปเล่นกับลิ้นเล็กๆของสโรชา ก่อนจะปล่อยปากเล็กให้ครางได้ตามอารมณ์เสียว “อ้ะ อ่า อ้ะ อ่า อ้ะ อ่า” สโรชาครางกระเส่า แล้วเอามือไปจับเสาบนหัวเตียงแทน เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้ล้ม “ตอนนี้เธอรู้สึกยังไงเอย บอกฉันสิ ว่าชอบที่ฉันอยู่ในตัวเธอแบบนี้รึเปล่า” รามีนเอ่ยถามสโรชาออกไป แล้วจูบสโรชาตั้งแต่ไหล่เรื่อยลงมาอย่างหื่นกระหาย “อ้ะ ชอบ อ้ะ ซี๊ด” สโรชาตอบไป แล้วกัดปากเสียวอย่างไม่ไหว เมื่อกายสาวตอนนี้ทั้งแสบทั้งเสียว “ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตึก ตึก ตึก ตึก” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่น แข่งกับเสียงเตียงที่โยกไหวราวกับกำลังจะหักออกเป็นเสี่ยงๆ “ผัวขา เอาเมียแค่คนเดียวนะคะ อ้ะ ซี๊ด ห้ามเอากับใครอีกนะคะ อ้ะ อ้ะ” สโรชาครางบอกไป แล้วเริ่มโยกเอวสวนแก่นกายของรามีนอย่างไม่รู้ตัว จนแก่นกายใหญ่เข้าสุดออกสุด ในร่องสาวของเธอรัวๆ “ตอดแน่นแบบนี้ ผัวจะไปเอาใครได้ โอว์” รามีนครางตอบออกไป เมื่อได้ยินสโรชาถามเขา ก่อนจะเอื้อมมือไปเอาตัวร่างบางมากอด พร้อมกับบีบขย้ำสองเต้าใหญ่แรงๆ “อ้ะ โอ้ย ซี๊ด โอ้ย ซี๊ด” สโรชาครางออกไป เมื่อรามีนรั้งตัวเธอมากอด จนเธอและเขาชิดกันมากขึ้น แถมยังถูกขย้ำหน้าอกแรงๆ แก่นกายก็กระแทกกระทั้นใส่ร่องเธอไม่หยุด “แน่นเป็นบ้า ซี๊ด ต่อไปเธอต้องเอากับฉันทุกวันสโรชา โอว์” รามีนพูดไป ก็เร่งเอวกระแทกท่อนเอ็นใส่สโรชาจนเขาเริ่มใกล้จะแตะขอบสวรรค์อีกครั้ง ร่องของสโรชาทำให้เขาแตกเร็วกว่าปกติจริงๆ แบบนี้จะไม่ให้ติดใจได้ยังไง รามีนคิดในใจก็ซี๊ดหน้าเหมือนเจ็บปวดเมื่อถูกกายสาวรัดแก่นกาย “อ้ะ อ้ะ โอ้ย แรงไปแล้วอ้ะ อ้ะ โอ้ย” สโรชาครางบอกเมื่อรามีนเริ่มโยกเอวเร็วจนเธอตั้งตัวไม่ทัน แถมยังตอกท่อนเอ็นใส่ร่องสาวเธอจนสุดร่อง “จะแตกแล้ว ทนอีกนิดเมียจ๋า ผัวจะแตกแล้ว ซี๊ด” รามีนบอกไป ก็ยกขาของสโรชาขึ้นข้างหนึ่งแล้วซอยท่อนเอ็นใส่อย่างเมามันส์ “โอ้ย อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ” สโรชาครางกระเส่า เมื่อตอนนี้ร่างของเธอสั่นจนจะล้ม โชคดีที่เขายังเอามือจับรั้งที่หน้าอกไว้ ท่านี้มันท่าอะไรนะ ทำไมในอินเทอร์เน็ตไม่เห็นมีเลย คนบ้านี่ก็ช่างเลือกท่าจริงๆ เสียวจนจะบ้าอยู่แล้ว สโรชาแอบต่อว่ารามีนในใจขณะถูกเขาตอกเสาเข็มอยู่ “ครางดังๆ จะแตกแล้ว” รามีนเอ่ยบอกแล้วซอยแก่นกาย จนเขากระตุกเกร็งอย่างรุนแรง พร้อมกับปล่อยน้ำรักใส่กายสาวอีกครั้งอย่างรุนแรง “อ้ะ อ่าส์ ซี๊ด โอ้ย” สโรชาที่เสร็จไปพร้อมกับรามีนก็กระตุกเกร็งไม่ต่างกัน เธอก็ครางออกไปอย่างเหนื่อยๆ รามีนค่อยๆวางขาของสโรชาที่เขายกขึ้นลง แล้วถอนแก่นกายออกมาจากร่องสาว จนน้ำรักของเขาและเธอไหลหยดลงบนเตียงและตามเรียวขาของ สโรชา “อืม คุณรามีน เอย เอยเหนื่อย” สโรชาเอ่ยบอกก็ฟุบหน้าลงบนเตียง แล้วนอนลงไปอย่างอ่อนแรง แถมตอนนี้ความเจ็บก็เริ่มกลับมาหาเธออีกครั้ง “ฉันขอโทษ” รามีนเอ่ยบอกก็จูบที่ไหล่ของสโรชา แล้วนอนคว่ำลงไปข้างๆเธอ พร้อมกับมองร่างบางที่ใบหน้าเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ เขาจึงเอามือไปเขี่ยเส้นผมที่ปกคลุมใบหน้าสวยออก “เจ็บมากไหม” รามีนเอ่ยถามออกไป แล้วเอื้อมหน้าไปจูบที่แก้มของสโรชาอย่างหวงแหน พร้อมกับกอดสโรชาไว้ “นิดหน่อยค่ะ อีกหน่อยก็ชิน” สโรชาบอกไปก็ยิ้มให้กับรามีน ที่เขาเอ่ยถามเธอแบบนี้ โอ๊ย ทั้งหอม ทั้งจูบ อยากอีกล่ะสิคนหื่น สโรชาแอบคิดในใจ แล้วมองรามีนพร้อมกับรอยยิ้ม “เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ” รามีนบอกออกไป เพราะตอนนี้เขาเห็นสโรชายิ้มให้ ไอ้ความรู้สึกอยากมันก็กลับเข้ามาอีกครั้ง จนต้องหาสิ่งที่สามารถดับร้อนในกายได้ “ค่ะ” สโรชาเอ่ยบอกแล้วหลับตาลงอย่างอ่อนแรง รามีนก็เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำทันที จากนั้นรามีนก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอน แล้วเดินมานั่งบนเตียงอย่างเบาๆ พร้อมกับมองสโรชาที่นอนหลับอยู่ “คงจะเหนื่อยสินะ” รามีนบอกไปก็หยิบเอาผ้าชุบน้ำมา แล้วเขยิบตัวเข้าไปหาสโรชา แล้วดึงผ้าห่มที่คลุมร่างบางอยู่ออกไป "อือ หนาว" สโรชาครางงัวเงียออกไป ทั้งที่ยังนอนอยู่ “ขี้เซาจริงๆยัยลามก” รามีนเอ่ยว่าสโรชา แล้วยิ้มขำกับสโรชาที่นอนหลับลึกจนไม่รู้เรื่องอะไร ก่อนจะตั้งชันขาของสโรชาทั้งสองข้างขึ้น แล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตรงกลีบกุหลาบงามที่บวมเจ่อ ทั้งสองกลีบอย่างทะนุถนอม เพราะกลัวสโรชาจะตื่น “บวมขนาดนี้เลยหรอ” รามีนพึมพำออกไป เมื่อเห็นความสาวของสโรชาแดงก่ำ และมีคราบน้ำรักของเขาและเธอเปรอะเปื้อนอยู่ ก่อนจะเงยหน้าไปมองสโรชาที่นอนหลับอย่างสบายใจ ฉันยังไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครเลยนะยัยลามก ถ้าไม่เห็นเป็นผัวคนแรกละก็เธอได้ไปนอนข้างนอกนู้นแล้ว" รามีนพูดในใจพร้อมกับทำความสะอาดร่องสาวอย่างพิถีพิถัน “อือ คุณราม” สโรชาครางละเมอออกมา แล้วบิดขาหนีสิ่งที่มารุกรานตัวเอง “ยัยลามก ขนาดหลับยังครางอีกนะ” รามีนพูดไป ก็เอาผ้าชุบน้ำใส่ในอ่างเล็กๆ แล้วมองสโรชาที่นอนเปลือยอยู่ ก่อนจะคิดได้แล้วหันไปมองกระเป๋าของสโรชาที่วางอยู่ตรงโซฟา ก่อนจะเดินไปที่กระเป๋าของเธอ “แกร๊ก” รามีนปลดล็อคกระเป๋าของสโรชาแล้วเปิดหาเสื้อผ้าของเธอ “สโรชา เธอมันไม่ใช่ยัยลามกแล้ว เธอมันยัยโรคจิต” รามีนพูดออกไป เมื่อเห็นสิ่งที่สโรชาพกใส่กระเป๋ามานอกจากเสื้อผ้าของเธอ “ยังซิง แล้วคิดจะเอาไอ้พวกนี้มาใช้เนี่ยนะ ยัยโง่เอ้ย” รามีนพูดไป แล้วหยิบเซ็กส์ทอยขึ้นมาแล้วหัวเราะเบาๆ ไม่รู้หรือไงนะอันนี้มันของมือโปร รอเธอเก่งกว่านี้เธอได้เจอทุกอันแน่สโรชา รามีนคิดในใจ ขณะหยิบเซ็กส์ทอยแต่ละชิ้นขึ้นมาดูอย่างขำๆ ก่อนจะเก็บไว้ที่เดิม แล้วเอาชุดนอนของสโรชาออกมา พร้อมกับปิดกระเป๋าให้เธอดังเดิม “หึหึ ยัยลามก” รามีนมองกระเป๋าแล้วบอกออกไป ก่อนจะเดินไปหาสโรชาที่เตียง แล้วจัดการสวมชุดนอนบางๆที่เธอเอามาให้อย่างเบามือจนเสร็จ พร้อมกับมองสภาพของเตียงที่เขาคิดว่าคงจะนอนต่อไม่ได้ เพราะผ้าปูมันหลุดลุ่ยไปคนละทางกันไปหมด “เฮ้อ ตื่นเมื่อไหร่เธอโดนแน่” รามีนพูดไปก็อุ้มร่างบางอย่างเบามือ ไปนอนอีกที่นอนหนึ่งที่ถูกจัดไว้ให้กับชานน แต่ตอนนี้มันคงจะกลายเป็นห้องของสโรชาแล้ว จากนั้นทั้งสองก็นอนบนเตียงด้วยกันจนเช้าของอีกวัน สโรชาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของผู้ชายที่เป็นสามีหมาดๆ แล้วยิ้มออกมา เมื่อสิ่งที่เธอทำทั้งหมดสำเร็จสักที ก่อนจะมองหน้าของรามีนใกล้ๆชัดๆ “คิ้วก็เข้ม ตาก็สวย ดั้งก็โด่ง ปากก็น่าจูบ ทำไมเย็นชานักนะ” สโรชาพูดไป ก็เอามือไล้ที่หน้าของรามีนอย่างหลงใหล “ทำไม ฉันเย็นชามากเลยรึไง” รามีนถามออกไป แล้วลืมตาขึ้นมองสโรชา ที่กำลังทำหน้าตกใจอยู่ “คุณรามีน นี่คุณตื่นแล้วทำไมไม่บอกล่ะคะ” สโรชาเอ่ยบอก แล้วดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของรามีน “ถ้าบอกก็ไม่เห็นผู้หญิงโรคจิตกำลังวิจารณ์ฉันน่ะสิ”รามีนบอกไปก็รัดร่างบางแน่นขึ้น “ปล่อยนะคะ เอยอึดอัด แล้วเอยก็ไม่ใช่ผู้หญิงโรคจิตซะหน่อย” สโรชาพูดไปก็ผลักอกของรามีน จนเธอเป็นอิสระ จากนั้นเธอก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที “โอ้ย ซี๊ด” สโรชาครางโอ้ยออกไป แล้วเอามือกุมที่ใจกลางความสาวที่อยู่ใต้ผ้าห่ม พร้อมกับสีหน้าเหยเก “จะรีบลุกทำไมเล่ายัยโรคจิต” รามีนลุกตามมาดูสโรชา แล้วเอ่ยว่าออกไป ก่อนจะมองอย่างเป็นห่วง “คนบ้า เพราะคุณคนเดียวเลย บอกให้เอาครั้งเดียวไง” สโรชาเงยหน้ามาว่ารามีนแล้วจ้องเขาอย่างเอาเรื่อง “อ่าวๆ มาว่าฉันไม่ได้นะสโรชา เธอเองไม่ใช่หรอที่จับฉันมัดเสาน่ะ แล้วใครบอกให้เธอยั่วล่ะครั้งเดียวมันจะไปพออะไร ฉันสงสารเธอหรอกนะไม่งั้นเธอโดนทั้งคืนไปแล้ว” รามีนตอบออกไปยาวเหยียด จนสโรชาที่ฟังอ้าปากค้างไปทันทีกับวาจาของรามีนที่พ่นบอกออกมา “ก็คุณนั่นแหละ เอยบอกไม่เอาแล้วไง คุณก็บังคับเอยให้ปลดเชือกอยู่นั่นแหละ” สโรชาก็ตอบกลับใส่เขาอย่างไม่ยอมแพ้ “เธอจะบ้ารึไง ยัดไปครึ่งลำขนาดนั้นจะให้หยุด ใครเขาทำแบบเธอกันยัยโรคจิต” รามีนตอบกลับไป แล้วเผลอไปมองหน้าอกสาวอย่างไม่วางตา “คุณนั่นแหละโรคจิต แล้วก็หยุดมองหน้าอกเอยได้” สโรชาพูดไปก็เอาผ้าห่มมาคลุมไว้ เธอใส่ชุดนอนได้ยังไงนะ แล้วเธอมานอนห้องนี้ได้ยังไง สโรชาคิดในใจก็มองไปรอบๆห้อง “คลุมไปทำไมกัน ฉันก็เห็นมาตั้งเท่าไหร่แล้ว แล้วนี่คิดจะมาจับฉันอย่างเดียวเลยรึไง ถึงเอาของพวกนั้นมาด้วย” รามีนเอ่ยถามออกไปอย่างสงสัย สโรชาที่มัวแต่คิดในใจ จึงไม่ได้ยินที่รามีนถาม แต่เธอก็เอ่ยถามเขากลับไป “คุณรามีนพาเอยมานอนที่นี่หรอคะ แล้วชุดนี่คุณใส่ให้เอยใช่ไหม” สโรชาเอ่ยถามออกไป เพราะเธอไม่อยากจะเชื่อว่ารามีนจะทำแบบนี้กับเธอ “อืม ถ้าไม่ใช่ผัวคนนี้แล้วจะเป็นใครล่ะครับคุณเมีย” รามีนบอกไปก็ยิ้มใส่สโรชาอย่างน่ารัก สโรชาได้ฟังรามีนตอบ ก็ยิ้มเขินออกมาแล้วบิดไม้บิดมือเขิน อ๊าย มีเรียกผัวเรียกเมียด้วย ทำไมไอ้เย็นชาถึงได้น่ารักขนาดนี้นะ โอ้ย แล้วดูยิ้มเข้าจะอ่อยไปไหนคะทูนหัว เดี๋ยวก็จับฟัดแทนข้าวเช้าซะเลย สโรชาคิดในใจอย่างเพ้อฝัน “นี่ ยัยโรคจิต เธอกำลังลามกกับฉันอีกล่ะสิ นี่แน่ะ” รามีนเอานิ้วดีดใส่หน้าผากของสโรชาเบาๆ เพราะดูจากหน้าแล้ว สโรชากำลังคิดลามกกับเขาอีกแน่นอน “โอ๊ย เอยเจ็บนะคะคุณรามีน ดีดมาได้” สโรชาเอ่ยบอกแล้วลูบที่หน้าผากตัวเองเบาๆ แล้วมองรามีนแบบยิ้มเขินๆต่อ เมื่อถูกเขาจับได้ว่าคิดลามกกับเขา “ก็เธอคิดลามกทำไม แล้วต่อไปเรียกฉันว่ารามก็พอ เข้าใจไหม” รามีนเอ่ยบอกออกไป แล้วมองหน้าของสโรชานิ่ง “ก็ได้ค่ะ แล้วจะมามองหน้าเอยทำไมคะ เอยเขิน” สโรชาเอ่ยบอกออกไป แล้วเอามือมาปิดหน้าตัวเอง “นี่สโรชา ถามจริงๆเธอเอาพวกเซ็กส์ทอยพวกนั้นมาเล่นกับฉันงั้นหรอ นี่กะจะจับฉันให้ได้เลยล่ะสิ” รามีนถามออกไป แล้วทำหน้าจริงจังใส่สโรชา ทั้งที่ในใจแอบขำกับหน้าตกใจของสโรชา “คุณรามเห็นหรอคะ” สโรชาถามกลับอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะเห็น ตายๆ แล้วแบบนี้เธอจะได้ใช้ของพวกนั้นไหมล่ะเนี่ย ซื้อมาก็แพงยังจะมาไม่ได้ใช้อีก เสียดายของหมดสโรชาคิดในใจอย่างเสียดาย “เธอบ้ารึเปล่า ของพวกนั้นมันใช้กับผู้หญิงซิงๆแบบเธอไม่ได้หรอก ดีนะที่เธอป้อดไปก่อน” รามีนบอกไปแล้วหัวเราะใส่สโรชา “คนบ้า แกล้งกันสนุกนักรึไงเล่า เอยป้อดที่ไหนเล่า ทำไมไม่โทษน้องชายตัวเองบ้างล่ะ เล็กกว่านี้ก็ไม่ได้รึไง” สโรชาพูดไปแล้วทำหน้าบึ้งใส่รามีนอย่างงอนๆ “ฮ่าๆ เธอนั่นแหละยัยโรคจิต คิดได้ยังไงจับฉันมัดเสาจะข่มขืน เธอนี่ใจกล้าจริงๆสโรชา” รามีนเอ่ยอย่างแซวๆ เขาชอบพูดแกล้งสโรชาซะแล้วสิ ทำไมมันดูน่ารักน่าแกล้งแบบนี้นะ รามีนคิดในใจก็มองหน้าสโรชาที่บึ้งตึงใส่เขา “แล้วทำไมล่ะ สุดท้ายใครปล้ำใครล่ะตาบ้า โอ๊ย” สโรชาว่ารามีนพร้อมกับตีแขนของ รามีนเบาๆ จนตัวเองเจ็บใจกลางร่าง “เนี่ยๆ เวรกรรมมันตามเร็วจริงๆ นอนพักก่อนเถอะ ฉันจะไปอาบน้ำก่อน วันนี้มีประชุมต่ออีกเธอไม่ต้องไปหรอก” รามีนเอ่ยบอกออกไปแล้วรั้งร่างบางให้นอนลง “เดี๋ยวค่ะ เอยมีเรื่องจะตกลงกับคุณ” สโรชาเอ่ยบอกออกไป เมื่อรามีนกำลังจะให้เธอนอนพัก เธอต้องตกลงกับเขาเรื่องความสัมพันธ์ของเขาและเธอให้ชัดเจน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more