เขาทำเป็นมองไม่เห็นเรียวขาขาวผ่องที่โผล่พ้นชายเสื้อยืด ครั้งก่อนที่เห็นเธอหลับอยู่ที่ห้องนั่งเล่นก็สวมกางเกงขาสั้นแต่มันยาวประมาณเข่า “พี่ตุลย์ไปซื้อตอนไหนคะ” “ระหว่างทางกลับบ้านไง พี่ถามแล้วว่าจะกินอะไรดีแต่เราหลับสนิทมากพี่ก็เลยตัดสินใจเอาเองว่าเราคงกินได้” “ได้ค่ะ ข้าวจี่ชอบกิน” “แล้วก็มีต้มเส้นตีนไก่ด้วย อันนี้ของโปรดพี่เลย” การชวนคุยเรื่องอาหารทำให้เขาลืมมองขาสวยๆ ไปได้ “ขอบคุณนะคะ” “วันนี้ขอบคุณหลายรอบแล้ว” เขายิ้มให้ “ถ้าไม่อิ่มค่อยสั่งอะไรมากินเพิ่มแล้วกัน” “อิ่มค่ะ” “กินให้หมดก่อนค่อยบอกว่าอิ่ม” เธอย่นจมูกใส่เขาแล้วตั้งหน้าตั้งตากิน “อร่อยจัง ปกติกินข้าวโรงอาหาร ไม่ค่อยได้ออกไปไหนเท่าไหร่คะ” “อุตส่าห์ได้มาอยู่หอ ทำไมไม่ออกไปใช้ชีวิตให้เต็มที่” “ออกค่ายเหมือนพี่ตุลาเหรอคะ” เธอยิ้มน้อยๆ “คุณน้าบอกว่าพี่ตุลย์ทำกิจกรรม ทั้งออกค่าย งานจิตอาสา แล้วก็มีชุมนุมเกี่ยวกับการเม