Love at first night รักแรกพบ

ตอนที่ 13 เป็นแฟนกันนะ

เรื่อง รักแรกพบ Love at first sight

Episode 13 เป็นแฟนกันนะ

หลังจากเดินตลาดนัดจนทั่ว...ไม่มีมือที่จะถือของแล้ว เราทั้งก็กลับที่พักกัน

@ถึงห้อง ประมาณ1ทุ่ม..

เหนื่อยนะบอกเลย ปวดท้องเมนส์อยู่ด้วย แถมปวดเท้าอีกต่างหากด้วย ครั้งแรกในรอบเดือนที่เดินนานมาก

ฉันเดินเอาของไปวางแล้วมานั่งปลายเตียง เอามือไปนวดฝาเท้าด้วย ตั้งแต่น่องเรียวลงไป

ส่วนพี่ซิวเขาถอดรองเท้า เดินเอาของไปวาง แล้วถอดเสื้อแขนยาวลายพรางออกใส่ตะกร้าฉัน ทำตัวราวกับในห้องนี้ของตัวเองเนอะ แต่เขาไม่ได้เปลือยนะในตัวเขายังมีเสื้อบางๆข้างในที่มีตราของค่ายทหารอะ

แล้วพี่ซิวเดินไปในห้องน้ำ สงสัยไปล้างเนื้อล้างตัวแหละแต่สักพักพี่เขาเดินออกมา พร้อมกับถือกะละมังมาวางหน้าฉัน

ฉัน : ???

พี่ซิว : เอาเท้าลงไปดิ เดี๋ยวพี่ล้างและนวดให้..

ฉัน :หือ สกปรกไม่เอา...เดี๋ยวน้องทำเอง พะ...พี่ซิว

ฉันขยับเท้าหนีแต่พี่ซิวไวกว่าจับเท้าฉันลงไปในกะละมังทันที ฉันขัดขืนเล็กน้อยเพราะกลัวน้ำจะกระเด็นและพี่เขายังส่งสายตาดุมาหาฉันอีก มือหนาของเขาก็นวดคลึงไปทั่วลูบๆบีบๆนวดๆ

พี่ซิว : นั่งนิ่งๆ..

ฉัน : พี่คะ...พอเหอะมันสกปรกนะ

พี่ซิว : พี่อยากทำให้

เงยหน้ามายิ้มให้ฉันทันที เกือบละลาย เอาจริงๆคืออยู่กับพี่เขาแล้วมีแต่โมเม้นแบบนี้ ตัวฉันก็มีความฟิน ความสุข ไม่เคยมีใครทำให้อะ แต่พอคิดว่าเรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน ใจแป้วมาทันที

ฉัน : 555+พี่ๆมันจักจี้อะ พอๆ...พอแล้ว

ปกติเป็นคนบ้าจี้ พี่ซิวเขาก็ปล่อยแล้วเอาผ้ามาจากไหนไม่รู้มาเช็ดเท้าให้อีกจนแห้งแหละ เขาจึงพากะละมังเข้าห้องน้ำไป

สักพักเขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ตรงไปที่แก๊สปิคนิคจุดไฟแล้วตั้งกะทะ... ส่วนตัวฉันเดินไปเอาผ้าเช็ดตัวเอาชุดนอนไปเข้าห้องน้ำเลย..

ผ่านไป10นาที

แต่งตัวอะไรไรเสร็จก็ออกมา ห๊อมม หอมม...เดินไปใกล้ๆพี่ซิวกำลังผัดผัก แลดูชำนาญกว่าฉันซึ่งเป็นผู้หญิงอีก.... พูดละอายย..

พี่ซิว : หิวไหม?

ฉัน : ไม่เท่าไหร่ค่ะ พึ่งกินหมูปิ้งไปเองหนิ

เมื่อกี้ตอนนั่งบนรถระหว่างทางที่จะกลับมายังหอพัก ฉันได้กินหมูปิ้งไปด้วย ป้อนพี่ซิวด้วยนะเพราะพี่เขาขับรถอยู่ไง

พี่ซิว : หากไม่หมด อุ่นไว้กินต่อพรุ่งนี้ก็ได้จะเอาอะไรอีกไหม ถ้าไม่พี่จะได้อาบน้ำ

ฉัน : ไม่แล้วค่ะ พี่ไปอาบน้ำเถอะ

พี่ซิว : ครับ

พี่ซิวเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปเลย ฉันเดินไปเปิดทีวี ล้มตัวนอนดูทีวีไป เริ่มง่วงง...กำลังเคลิ้มๆ..

พี่ซิว : มินิๆ น้องตื่นๆ..

ได้ยินเสียงดังนะ ตัวเราก็สั่นไหวไปด้วยแรงเขย่า

ฉัน : อื้ออ~

ส่งเสียงงัวเงียตอบปลับ แต่ตายังปิดอยู่

พี่ซิว : น้องกินข้าวก่อนแล้วค่อยนอน..ลุกๆ

ฉัน : ม้ายยกิน ม้ายยหิว จาานอน

น้ำเสียงที่เปล่งออกมางัวเงียและยาน ฉันพลิกไปอีกทาง

พี่ซิว : อือ ต่อให้พี่หิว พี่ก็จะไม่กิน ถ้าน้องไม่กิน พี่ก็จะนอน..

ได้เสียงฝีเท้าของเขาออกไปไกลเดิน

พรึ่บบ...

เสียงสวิตช์ไฟดังขึ้น สักพักพี่เขามาล้มตัวนอนแหละ ได้กลิ่นของสบู่อ่อนในกายเขา ก็เขาพึ่งออกมาจากห้องน้ำหนิ

หูเราได้ยินทุกอย่างแหละ! พลันผุดนึกขึ้นได้ว่าพี่เขากินหมูปิ้งไปนิดเดียวเอง ฉันลุกพรวดพราดเดินลงไปเปิดไฟให้สว่าง แล้วเดินมาจับตัวเขาเขย่า

ฉัน : ค่ะๆ น้องจะกินข้าว...พี่ซิวลุกขึ้นมาเถอะ

พี่ซิว : หืออ??

เขาตอบกลับมาเพียงเสียงในลำคอ และตัวเขาก็ยังไม่ยอมลุกขึ้นมาอีก

ฉัน : ก็พี่หิวนี่คะ..มาค่ะ มากินกัน

พี่ซิว : ไหนน้องบอกว่าอิ่มแล้วไง

ฉัน : ยังค่ะ ยังหิวอีก

แล้วพี่เขาก็ลุกเดินลงไปนั่งที่พื้นพร้อมกับฉันแล้วก็กินข้าวกันไป พี่เขามีตักกับข้าวใส่จานให้ด้วย เราทั้งคู่คุยบ้างเงียบบ้างจนทานเสร็จ

ฉันลุกขึ้นเก็บจานไปล้างที่ระเบียง ส่วนพี่ซิวเชากวาดเศษข้าว...แล้วเดินมาที่ระเบียง

พี่ซิว : มาเดี๋ยวพี่ช่วยล้าง

ฉัน : ไม่เป็นไรค่ะ เสร็จแล้ว

พี่ซิว : ครับ งั้นพี่ไปแปรงฟันก่อนนะ

ฉันแค่พยักหน้า พี่เขาเดินไปเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงปิดประตูนะ...

ทำไมวันนีเเราไม่ค่อยรู้สึกหงุดหงิดเท่าที่ควรทั้งที่เป็นวันนั้นของเดือน แต่ในใจกลับอบอุ่นมาก

พูดก็พูดเถอะหายากมากผู้ชายแบบนี้ อยากจะกรี๊ดจัง...ทำเป็นทุกอย่างเลยใครได้เป็นสามีคงมีแต่ความสุขเนอะ...แค่คิดฉันกลับยิ้มออกมาทันที

ฉันล้างจานจนเสร็จ เข้าห้องไปเห็นพี่ซิวนอนหลับไปแล้วคงเหนื่อยมั้ง

ฉันจึงเข้าห้องน้ำไปเพื่อล้างมือแปรงฟัน ออกมาทาครีม หน้าโต๊ะแป้ง เดินไปปิดไฟ ปิดทีวี ล้มตัวนอนจู่ๆมือหนาก็สวมกอดจากด้านหลัง ตกใจนะ...พี่เขายังไม่หลับเหรอ? มันจะมืดไงมองไม่ค่อยเห็น

พี่ซิว : น้องครับ มินิครับ

น้ำเสียงของเขาฟังดูอ่อนโยน นุ่มหูอะ

ตุบ!! ตุบ!! ใจเต้น..มันจะเกิดอะไรขึ้นปะเนี่ย แอบกลัว

ฉัน : คะ...ค่ะ

ฉันพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก

พี่ซิว : เป็นแฟนกันนะ นะครับ

ฉัน : คะ? อะ อะไรนะ

เหมือนฉันจะอยากฟังซ้ำ ก็เขาพูดเสียงเบานิ เผื่อจะหูฝาดไป

พี่ซิว : เป็นแฟนกันนะ เป็นแฟนกับพี่นะครับ

ฉัน : ....

พี่ซิว : ไม่ตอบ พี่จูบนะ

ฉันก็ยังนิ่ง เสียงหัวใจมัน เต้นแบบ รัวๆ อร้ายยยเขิน >นามปากกา ByMinne