นั่งรอกับน้องๆ ไม่นานก็เห็นแสงไฟฉายแวบๆ มาทางเรา ไม่ค่อยแน่ใจกล้าส่งเสียงจนกว่าจะแน่ใจว่าคนกลุ่มนั้นคือพวกของเจ้าสัว
“รอนานมั้ย” ฉันรีบลุกยืนแล้วเดินไปหาพร้อมส่ายหน้ารัวๆ เป็นคำตอบบอกว่าตัวเองกับน้องๆ โอเค
“ทำให้ทุกคนลำบากไปหมด ขอโทษนะคะพี่เคส” พาย พี่เคส เจ้าสัวและยังมีชาวบ้านอีกสองคนที่ร่วมเดินเท้าออกมาตามหาฉันกับน้องๆ
“ไม่เป็นไรครับ ยังดีที่มีสัญญาณมือถือไม่อย่างนั้นแย่แน่เลย” มันอาจเป็นเรื่องใหญ่ไม่ธรรมดา เรื่องดาวตกอะไรนี่คงเป็นเรื่องที่พี่แคทสร้างขึ้นมาหลอกลวงทุกคนหรือเปล่า
“ทางนั้นเป็นหน้าผา ไปต่อไม่ได้ครับ” หนึ่งในชาวบ้านพูดขึ้น ฉันกับน้องน้ำบีบมือกันแน่นแล้วมองหน้ากันเลิ่กลั่กทันที
“เป็นหน้าผา” ฉันถามย้ำเพื่อความแน่ใจว่าพวกเราถูกหลอกออกมาจริงๆ
“ใช่ครับ หน้าผา อันตรายมาก” ชาวบ้านคนเดิมให้ข้อมูลเราเพิ่มเติมอีกด้วยว่ากลางคืนขนาดชาวบ้านในพื้นที่ยังไม่กล้าเดินเข้ามาตรงจุดนี้เลยที
