เช้าวันต่อมา
“กลับบ้านมั้ยเสาร์นี้”
“ป๊าม๊าไปจีน” ป๊ากับม๊าแพลนเอาไว้นานมากแล้วแต่ก็ไม่ยอมไปสักทีมัวห่วงขายของหาเงินอยู่นั่น ฉันก็เลยโทรไปฟ้องเจ้หมวยว่าป๊าม๊าไม่ยอมพักสักทีจนเจ๊หมวยต้องโทรมาขู่ม๊าว่าถ้าไม่ยอมปิดร้านไปเที่ยวจะพาผัวฝรั่งกลับบ้าน ทีนี้แหละ รีบแพ็กกระเป๋าอย่างเร็ว
“งั้นก็ ไม่กลับ”
“กลับไปเฝ้าบ้าน”
“แล้วกูจะนอนกับใคร”
“นอนคนเดียวไปดิ”
“ไม่เอา งั้นเสาร์นี้ไปเที่ยวกัน” ฉันยังตึงใส่มันไม่หาย เจ้าสัวก็เหมือนจะรู้ตัวชวนคุยนั่นนี่นู่ตั้งแต่ลืมตาจนตอนนี้ยังไม่หยุดพูดเลย
“ไม่ไป”
“โกรธที่กูจูบมึง หรือว่าโกรธที่จูบแค่แป๊บเดียว”
“ไอ้สัว” ฉันตวาดเสียงดังใส่มัน
“หูจะแตก จะโกรธทำไมก็แค่โดนแฟนตัวเองจูบ”
“อย่ามารุ่มร่าม ไม่ชอบ”
“แล้วชอบแบบไหน ชอบแบบไอ้บอมใช่มั้ย หวังฟันในวันเดียว” คราวนี้ฉันโกรธมากกว่าเดิม
“ทำไมต้องเอาคนอื่นเข้ามาเกี่ยวด้วย”
“ก็มันจริงมั้ยล่ะ พูดมาดิวะ” น้ำเสียง
