Not! Married 11 เมา
1611 คำ
วาววาเดินกลับเข้ามาในงานเลี้ยงตอนนี้พิธีการก็จบลงแล้วเธอไม่ได้มาดูงานเลยเพราะมัวแต่ยุ่งกับเรื่องไร้สาระ และตอนนี้ก็ได้เวลาโยนช่อดอกไม้พอดีเลย
"แกไปไหนมาเนี่ยการ์ดมันตามหาแกด้วย?" คนิ้งถามเพื่อนเมื่อวาววามายืนข้าง ๆ
"ห้องน้ำน่ะ...เตยพิธีการเรียบร้อยดีไหม?" วาววาตอบคำถามของคนิ้งก่อนจะหันไปมองเตยที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ เกี่ยวกับเรื่องงาน
"เรียบร้อยดีค่ะมีคุณการ์ดถามหาคุณวาววาบ้างแต่ก็ไม่ได้มีเรื่องสำคัญอะไรค่ะ" เตยรายงานความเคลื่อนไหว
"อ่อ ดีแล้วละงั้นก็ใครอยากไปรับดอกไม้ก็ไปรับกันเลยนะตอนนี้น่าจะไม่มีเรื่องอะไรให้กังวลแล้วละ" วาววาพูดกับเตยและคนอื่น ๆ ด้วย
"แกเองก็มารับด้วยสิ" หมับ! คนิ้งจับแขกของเพื่อนไปยืนข้าง ๆ
"เอาละครับ! ตอนนี้ไปเป็นช่วงเวลาที่สาว ๆ รอคอยยยยย~~ แต่ไม่ว่าจะสาวหรือหนุ่มเพศไหน ๆ ก็สามารถมารับได้นะแค่อย่าให้ความรุนแรงกันก็พอนะครับบบบบ!!ขอเรียนเชิญสาวโสด หนุ่มโสดออกมารับช่อดอกไม้จากเจ้าสาวใครกันนะจะคนรายต่อไปที่ได้แต่งงาน!!มาเร็ว ๆ ๆ กันเลยยยยย" เสียงพิธีกรประกาศบรรดาคนโสดหรืออยากแต่งงานก็รีบรอรับกัน วาววาเองก็อยากได้ดอกไม้ช่อนั้นเหมือนกันก่อนหน้านี้แต่ว่าตอนนี้เธอไม่อยากได้มันอีกแล้ว...
"ทำหน้าตาดี ๆ หน่อยเป็นอะไรของแกเนี่ย?" คนิ้งถามเมื่อเห็นว่าเพื่อนตัวเองผิดปกติไม่ร่าเริงทั้งที่หมดก่อนนี้ยังคุยกันเรื่องแย่งกันรับช่อดอกไม้อยู่เลย
"ไม่ได้เป็นไรแกก็ตั้งใจรับเถอะโดนแย่งขึ้นมาแล้วจะมาโวยวายไม่ได้นะ" วาววาพูดกับเพื่อนพยายามร่วมกิจกรรมสุดฤทธิ์แม้ว่าตอนนี้เธอจะไม่ได้มีอารมณ์ร่วมเลยก็ตาม ตอนนี้เธออยากพาตัวเองไปร้องไห้ที่นี่สักแห่งแล้ว
"ไม่มีทางหรอกดอกไม้ต้องเป็นของฉันนนน!!"
"เฮ้อออ!" วาววาถอนหายใจซึ่งการกระทำทุกอย่างของเธออยู่ในสายตาของโฮปที่มองเธอตั้งแต่เขามาในงานแล้ว
"เตรียมรับกันนะ!!!" การ์ดตะโกนบอกตาม
"พร้อมแล้ววววววววว~~"
"หนึ่ง!!สอง!!สาม!!!" พรึ่บ! ช่อดอกไม้จากเจ้าสาวหลุดลอยออกจากมือมาวาววามองตาช่อดอกไม้นั้นแต่ไม่ได้มีปฏิกิริยาจะเข้าไปแย่งเลย เธอทำเพียงแค่มองเท่านั้น ความฝันของเธอที่อยากแต่งงานมีสามีที่ดีตอนนี้มันพังลงไปหมดแล้ว เธอที่คิดว่าจะรับช่อดอกไม้ช่อนั้นและเอาไปให้อัลฟาเพื่อแสดงความจริงใจของเธอตอนนี้มันไม่สำคัญอีกแล้วละ เธอไม่อยากได้อะไร ไม่อยากอยู่ในงานตอนนี้ด้วยซ้ำแต่เพราะว่าเป็นงานของเพื่อนเธอต้องอดทนอยู่จนจบงาน
หมับ!! แต่ด้วยอะไรดลใจไม่รู้ทำให้ช่อดอกไม้มาตรงในมือของเธอ....
"กรี๊ดดดดด!!ยัยวาวแกได้ดอกไม้!!" คนิ้งกรี๊ดอย่างดีใจให้เพื่อน
"ฉะฉัน...ได้...ได้ไง?" เธอถามอย่างงง ๆ เพราะไม่คิดว่าจะได้มันเลยด้วยซ้ำ เธอก้มมองดูเพื่อความแน่ใจว่ามันอยู่ในมือของเธอจริง ๆ แต่ว่าตอนนี้เธอไม่ได้อยากได้มันแล้ว
"มันลอยมาหาแกแปลว่าแกจะได้สละโสดเร็ว ๆ นี้ละสิ!! ฮิ้วววววว~~" ทุกคนในงานต่างช่วยกันร้องเชียร์
แหมะ! แหมะ! แต่สุดท้ายเธอก็กลั้นน้ำไว้ไม่ไหวอีกแล้วหยดน้ำตาไหลออกมาอาบสองแก้ม...
"ฮึก!! ฮือออออ~~~ฮือออออ~~" วาววาร้องไห้ฟูมฟามออกมาทำให้คนในงานต่างตกใจมาก ๆ พ่อแม่ของวาววาเองเห็นอย่างนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาหาและปลอบใจด้วยความเป็นห่วง
"เป็นอะไรลูกใครทำอะไรฮะ?!" วิเวียนลูกสาว
"นั่นสิร้องไห้ทำไมแล้วดูสิร้องไห้อะไรขนาดนี้?" วศินเช็ดน้ำตาให้วาววาเธอมองเห็นความเป็นห่วงและความรักจากพ่อแม่แล้วทำไมเธอต้องมาเสียน้ำตาให้กับผู้ชายจากไหนด้วยก็ไม่รู้ละ
"ฮึก ๆ มะไม่มีใครทำอะไรวาวหรอกค่ะ" เธอพยายามหยุดตัวเองไม่ให้ร้องไห้
"แล้วแกร้องทำไมฉันตกใจหมดเลย" การ์ดลงมาจากเวทีเพื่อดูเพื่อนว่าเป็นอะไรจู่ ๆ คนที่ไม่เคยร้องไห้ก็ร้องออกมาอย่างหนัก โฮปมองอยู่ไกล ๆ ด้วยรู้เหตุผลดีว่าทำไมเธอร้องไห้แบบนั้น
"คงจะอดกลั้นแล้วสินะ" เขาพูดออกมาเบา ๆ
"อะไร?" แต่ซอจุนที่ยืนข้าง ๆ ได้ยินเลยถามออกไปเพราะคิดว่าเพื่อนคุยกับตัวเอง
"ไม่ได้คุยด้วย"
"ถ้าจะบ้ายืนอยู่กับกูแต่ไม่ได้คุยกับกู" ซอจุนทำหน้างง ๆ
"ฉันแค่...ฉันแค่ดีใจที่แกแต่งงาน ฮือออออออ~~~" วาววาตอบเหตุผลอื่นออกไปนั่นทำให้คนในงานหัวเราะและเข้าใจว่าเธอกำลังเสียใจที่เพื่อนทิ้งไปแต่งงานซะแล้ว พ่อแม่และเพื่อนของเธอก็คิดแบบนั้นเช่นกัน
"โถ่เอ๊ยยย!!เรื่องแค่นี้เองฉันแต่งงานก็ไม่ทิ้งแกหรอกย่ะ" หมับ! การ์ดดึงวาววาเข้ามากอดและลูบแผ่นหลังอย่างตกใจ วาววาเธอไม่อยากให้งานของเพื่อนต้องหมดสนุกเลยพยายามสลัดความเสียใจออกไป
"ใช่สิถ้าทิ้งละน่าดู!!ยินดีด้วยนะการ์ดที่ได้แต่งงานแล้ว...^^"
"จ้าาา^0^"
เวลาต่อมา...
"เจ็บนี้อีกนานนนนน~~~เจ็บนี๊ม่ายยยลืมมม~เจ็บลึ้กกกกกกว่าเคยยยยย~~~~~~~~" ตอนนี้งานเลี้ยงได้ดำเนินช่วงสุดท้ายแล้วผู้ใหญ่และแขกส่วนมากได้กลับเข้าที่พักเพื่อนอนหลับพักผ่อนตอนนี้ที่ยังเหลืออยู่ก็คือทีมงานเก็บของและเพื่อนบ่าวสาวที่ยังดื่มกันอยู่ซึ่งวาววาก็เมาสุดในกลุ่มเลยหลังจากส่งคู่รักข้าวใหม่ปลามันเข้าหอไปแล้ว
"เหมือนคนอกหักแกมีอะไรในใจปะเนี่ย??" คนิ้งสังเกตุอาการเพื่อนมาสักพักแล้วก่อนจะถามออกไปแถมวันนี้ยังเป็นที่วาววาดื่มเยอะที่สุดด้วยปกติเธอไม่ใช่คนดื่มเยอะอะไรขนาดนี้
"ฮึก! ใครอกหักไม่มี๊ไม่มี!!ใครมานจะมาหักอ๊กวาววาคนนี้ได้!!!!" แม้จะเมาหนักแต่เธอไม่หลุดพูดเรื่องอัลฟาออกไป
"มีต้องมีแน่" ซอจุนพูดและมองอย่างสงสัยหรี่ตาจับผิดสุดฤทธิ์ในโต๊ะนี้ประกอบไปด้วยคนิ้ง ซอจุน โฮป และวาววาส่วนน้อง ๆ ก็นั่งกระจายกันไป
"มี....ก็บ้าาาาแล้ว!!นายอย่ามาหาพู๊ดดดดด!!เพลงมา!!อยากร้องเพลงงงงง!! เจ็บฮิ..."
"เจ็บนี้!!!!" ทุกคนช่วยกันแก้เพลงที่วาววาร้องออกมา
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ เก่งมากกกกกกกก" แปะ! แปะ! แปะ! วาววาตบมือพร้อมกับหัวเราะซึ่งโฮปได้แต่มองและส่ายหัวไปมา
"เมาก็ไปนอนได้แล้วไปมานั่งพูดอะไรอยู่ได้น่ารำคาญ" สุดท้ายโฮปก็ทนไม่ไหวไล่เธอไปนอน
"ยุ่งงงงงง!!ไม่ได้เมาาาาา!!อย่ารู้ดีดิไอ้โฮป!!!"
"งั้นลองลุกและเดินดิ"
"อ่ออออออ~~ จาทดสอบช่ายป่ะ?! จัดปุยยยยย!!" พรึ่บ!! และวาววาก็ลุกขึ้นทันทีและเพราะว่าลุกเร็วไปหน่อยเลยทำให้เธอหน้ามืดเกือบล้มแต่ดีที่คนิ้งรับทัน
"เฮ้ยยยยยย!!!" หมับ!!
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ หยอก ๆ ม่ายได้ล้ม ๆ ทดสอบเพื่อนนนนน^-^" แต่วาวาก็แถไปเรื่อย ๆ
"เดินสิ" โฮปพูด
"นี่โฮปนายก็เห็นแล้วนิว่าวาวมันเมาอะมองดูก็รู้แล้วยังจะให้เดินอีกเดี๋ยวมันล้มไปจะทำยังไง?" คนิ้งพูดกับโฮป
"ม่ายมาววววว!!และก็จะเดินด้วย!"
"อย่าดื้อดิวาวนั่งลงงง!" คนิ้งพยายามดึงตัวเพื่อนให้นั่ง
"ไม่นั่งงงง!!จะเดินนนน!!เพราะไปเยี่ยมด้วยปวดเยี่ยว" เธอพูดก่อนจะค่อย ๆ เดินเซไปเซมา
"ไหวไหมเนี่ยให้ฉันพาไปเถอะ..."
"หยุด!ฉันไม่ได้เมาเว้ย!ไอ้คนิ้งเดี๋ยวฉันกลับมาแต่ถ้ากลับ....เท่ากลับหลับ!" วาววาห้ามเพื่อนก่อนจะเดินโซเซต่อไปโดยมีเพื่อนมองอย่างเป็นห่วง
ห้องน้ำ
"อืออออ!"
"หลับจริงด้วยแหะ" หลังจากหายไปนานเพื่อน ๆ ก็ต่างแยกย้ายไปนอนส่วนโฮปเดินมาที่ห้องน้ำก่อนจะพบว่าวาววาเมาอ้วกและหลับคาคอห่านไปแล้ว
"ฮึก! ทำมายชีวิตช้านต้องเจอแบบเน้อออ! ฉันทำอะไรเอาไว้เหรออออ ฮืออออ~" เสียงของวาววาหลับนอนร้องไห้โฮปเห็นอย่างนั้นก็ไปอุ้มออกมา
หมับ!
"ผู้ชายแค่คนเดียวอย่าให้มันทำลายชีวิตเธอ"
"ครายยย~~ โฮปเหรอ?" วาววาทำตาโตเพื่อให้มองเห็นเขามากขึ้น
"อืม"
"จะพาไปหนายยย~"
"กลับห้องสิจะนอนห้องน้ำหรือไง?" พรึ่บ! เขาพยายามจับตัวของวาววาให้ขี่หลังของเขาเพราะอุ้มคงไม่ไหว
"ฮึก!! นะนายรู้ไหมว่าวันนี้ฉันเจออะไรมาาาา!!" วาววาถามส่วนโฮปก็เดินหน้าต่อไปเพราะต้องพาเธอไปนอน
"รู้"
"นายยยย!!รู้เหยอออออ?!!" วาววาตรงใจถอยออกจากแผ่นหลังของโฮป
"เฮ้ยยยยย!!!เกาะดี ๆ ดิ!!"
- ผู้เขียน
