Not! Married 10 คุณสมบัติ
1612 คำ
ตึก...ตึก...ตึก...
"ไปไหนแล้วนะเดินเร็วจัง!" วาววาเดินตามอัลฟาออกมาสักพักแล้วแต่ก็ไม่เจอเขาเลยเพราะว่าเผลอคลานกันไปแปบนึงตอนนี้วาววาพยายามเดินหาแต่ก็ไม่เจอสักที ด้วยความที่ว่าอัลฟาตัวสูงและก้าวขาเร็วคนขาสั้นเอเชียอย่างเธอเลยไม่สามารถตามได้ทัน
"กลับเข้าไปรอในงานก็ได้" เพราะว่าอีกเดี๋ยวคงจะเป็นช่วงพิธีการแล้วเธอต้องไปดูแลงานสักหน่อย
"ค้าบบ~ เดี๋ยวแด๊ดดี้ก็กลับแล้วครับ" กึก! เสียงของอัลฟาดังมาจากในสวนของโรมแรงขาของวาววาหยุดเดินทันทีและเงียบฟัง
(แดดดี๊!!!มิสยู้ววววววว~~) เสียงของเด็กดังขึ้นมานั่นทำให้เธอตัวชาไปทั้งตัวก่อนจะค่อย ๆ เดินก้าวขาตามเสียงที่ได้ยินไป
"แด๊ดก็มิสยู้วครับเรย่า..."
(งานเยอะเหรอคะคุณสามี?) ยิ่งคำนั้นยิ่งทำให้ตัวของวาววาสั่นเทาไปทั้งตัวเลย
"ก็นิดหน่อยน่ะ วันนี้ก็มาแต่งงานของลูกชายซัพพลายเออร์น่ะ แต่ว่าเสร็จงานแต่งก็คงกลับแล้วเพราะว่าทนคิดถึงเรย่าลูกสาวคนสวยไม่ไหว^^"
(คิดถึงแต่ลูกไม่คิดถึงภรรยาเหรอคะแบบนี้น้อยใจนะเนี่ย~~)
"คุณภรรยาก็คิดถึงค้าบบบ~~ เดี๋ยวซื้อของไปฝากนะทั้งลูกทั้งเมียเลย เดี๋ยวผมกลับเข้างานก่อนนะ"
(ค่ะ อย่าดื่มเยอะนะคะเป็นห่วงรักคุณนะคะ)
(เลิปยู้วววววแด๊ดดี้~~)
"ค้าบบบ~~ รักครับเลิฟ ๆ ครับ จุ๊บ!" ติ๊ด! อัลฟาวางสายเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าก่อนจะหันกลับมาและเจอวาวาที่กำลังยืนมองเขาอยู่
"คุณวาว..."
"รบกวนช่วยอธิบายเรื่องที่วาวได้ยินเมื่อกี้หน่อยได้ไหมคะ?" วาววาพูดอย่างใจเย็นแม้ว่าภายในใจจะกำลังเจ็บปวดแต่เธอก็ไม่ยอมปล่อยให้น้ำตาเธอไหลออกมาเพราะว่าเขาแน่นอน
"คุณได้ยินอะไรบ้างเหรอครับ?" แต่อัลฟาก็ไม่ได้มีท่าทางตกใจอะไรหรือว่าจะรีบอธิบายอะไรกลับกันเขากลับถามเธอซะงั้น
"คุณมีลูก...มีภรรยา...มีครอบครัวแล้ว"
"ครับ" เขายอมรับอย่างไม่มีข้อแก้ตัวใดใดทั้งสิ้น
"คุณทำแบบนี้ได้ยังไงคะทั้งที่ตัวเองมีครอบครัวขนาดนั้นยังกล้ามีคบกับฉันอีก...ไม่สิ เรายังไม่ได้ตอบตกลงกันเป็นแฟนแต่ความรู้สึก การกระทำของเรา มันชัดเจนว่าเป็นแบบไหน...คุณไม่ได้โกหกแค่ฉันแต่คุณกำลังนอกใจภรรยาตัวเอง" วาววาเสียงสั่นแต่ก็ไม่ยอมร้องไห้ออกมา
"ผมไม่ได้นอกใจนะครับคุณวาววา...ภรรยาของผมก็ทราบเรื่องของคุณอยู่แล้วเพราะงั้นไม่ใช่เรื่องนอกใจเลยสักนิด"
"ว่าไงนะ?" วาววาเสียงหลงเมื่อได้ยินอย่างนั้น
"อ่อ คุณวาววาอาจจะยังไม่รู้ว่าผมนับถือศาสนาอะไร..."
"อย่าเอาเรื่องนั้นมาอ้างเลยค่ะ" วาววาทนฟังไม่ไหวแล้วเพียงแค่เขาเกริ่นมาแค่นั้นเธอก็รุ้แล้วว่าเขานับถือศาสนาอะไร...ศาสนาที่ให้ผู้ชายมีเมียได้มากกว่าสองคนน่ะ
"ผมไม่ได้อ้างนะครับแต่มันคือเรื่องจริงและภรรยาของผมก็ยินยอมแล้วด้วยเพราะว่าคุณมีสมบัติในการภรรยาคนที่สองของผม"
"เหอะ!!คุณสมบัติเหรอคะ?" วาววาถามกลับไป
"ใช่ครับ คุณวาววาเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมการงาน ชาติตระกูล หน้าตา และการศึกษา ผมบอกเรื่องทุกอย่างของคุณให้ภรรยาผมและแน่นอนว่าเธอเข้าใจดีอย่างยิ่งเพราะเธอเองก็อยู่ในศาสนาเช่นกัน"
"ฉันไม่เป็นเมียน้อยใครหรอกนะคะ...ฉันไม่ได้จนตรอกคือว่าโง่ขนาดนั้น"
"อย่าพูดแบบนั้นเลยครับคุณไม่ได้เป็นเมียน้อย คุณเองก็เป็นภรรยาอีกคนเช่นกันทุกคนเท่าเทียมกันครับ และอีกอย่างคุณอยู่ที่นี่ ภรรยาผมอีกคนอยู่ที่นู้นมันไม่ใช่ปัญหาเลยครับ เพียงแต่ผมอาจจะไม่ได้มาหาคุณบ่อย ๆ เท่านั้นเอง"
"ทุเรส" วาววาพูดพร้อมกับเงยหน้าเพื่อให้น้ำตามันไหลย้อนกลับเข้าไปในตาของเธอไม่ให้มันไหลออกมา
"คุณไม่อยากไปต่อกับผมเหรอ?" เขาขยับเข้ามาใกล้วาววาเธอจะถอยหนีเพราะรู้สึกรังเกียจเขา เธอเข้าใจในศาสนาของเขาแต่รับไม่ได้รับแค่นั้นเอง และเธอก็ไม่อยากเข้าไปเป็นเมียสองสามสี่ของใครด้วยและแน่นอนว่าในเมื่อเธอกับเขาไปกันไม่ได้เธอก็ไม่ฝืนมัน เธอหลับตาก่อนจะพูดออกไป...
"ตอนแรกก็อยากค่ะ...แถมวันนี้ก็ยังคิดเอาไว้ว่าอยากพาคุณไปเจอพ่อแม่ของฉันด้ว แต่จากสิ่งที่ได้รับและรับรู้เมื่อกี้นี้ฉันคงต้องบอกกับคุณว่า...เรายุติความสัมพันธ์ของเราเพียงเท่านี้เถอะนะคะ ฉันไม่พร้อมไปต่อกับคุณจริง ๆ แม้ว่าฉันจะชอบคุณมาก แต่ฉันก็ไม่สามารถเข้าไปเป็นเมียที่สองของใคร...ฮึก!"
"คิดว่าคุณชอบผมมากพอจนยอมเสียสละซะอีก"
"ขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้เข้าใจผิดและผิดหวัง...แต่ฉันไม่ใช่พวกยอมทำอะไรเพื่อใครขนาดนั้นหรอกค่ะต่อให้ชอบมากแต่ถ้ามันไม่ถูกจริตของฉัน...ฉันก็ทิ้งค่ะ"
"..."
"ไม่ลองคิดให้ดี ๆ ก่อนละครับแล้วค่อยตัดสินใจอีกที..."
"คุณอาจจะคิดว่าฉันมีคุณสมบัติเหมาะสมกับคุณ...และภรรยายอมรับ แต่ฉันไม่ยอมรับค่ะ! แต่สำหรับฉัน...คุณไม่ได้มีสมบัติอะไรเลย เราเข้ากันไม่ได้ ศาสนาไม่เหมือนกันและฉันไม่คิดจะเปลี่ยนเพื่อคุณด้วย ความคิดเรื่องครอบครัวและความสัมพันธ์ก็ไม่ตรงกัน คุณมีเมียเยอะได้แต่ฉันไม่ชอบฉันไม่ต้องการใช้ผู้ชายร่วมกับใคร"
"..." เขามองหน้าของเธอไม่ได้พูดอะไร
"ไปหาผู้หญิงที่เขาพร้อมเถอะค่ะ ส่วนฉันไม่พร้อมและยอม...เราจบกันแค่นี้นะคะ กรุณาอย่าติดต่อมาอีก"
"ที่ผ่านมาผมให้คุณไปเยอะนะครับ ค่าข้าว ค่าของขวัญ ค่าของฝากแต่ผมกลับไม่ได้อะไรตอบแทนเลยจูบก็ยังไม่ได้จูบ นอนก็ยังไม่ได้นอนเสียเปล่าจริง ๆ" วาววากำลังเดินออกมาอัลฟาก็พูดขึ้นและนั่นก็ทำให้วาววาโมโหขึ้นมาทันที
"ลองนับดูเล่น ๆ แล้วเนี่ยสิ่งที่คุณพูดมา...ยังไม่ถึงเงินที่ฉันเอาไว้ใช้เล่น ๆ เลยนะ แต่เอาเป็นว่าฉันจะโอนคืนให้นะคะ" วาวาพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นเพื่อกดโอนเงินคืนไป
ติ๊ง!! คุณโอนเงินออกจำนวน 1,000,000 บาท
"ความจริงมันไม่ถึงห้าแสนด้วยซ้ำแต่แถมให้...ถือเป็นค่าชดเชย"
"ชดเชย?" เพี๊ยะ!!
"เรื่องนี้ไง..." วาววาตบหน้าของอัลฟาอย่างแรง
"นี่..." เพี๊ยะ!!
"กล้าดียังไงมาดูถูกฉันฮะ?!" เพี๊ยะ!! และอีกครั้ง
"วาววา!!!" เพี๊ยะ!!
"อย่ามาขึ้นเสียง!!!ไม่ชอบ!!" เพี๊ยะ!!
"..!!"
"จบกันแค่นี้แหละ!" วาววาพูดคำสุดท้ายก่อนจะสับขาและเดินออกมาจากตรงนั้น ส่วนอัลฟาที่ได้สติก็กำลังจะตามไปเพื่อเอาคืนเธอที่กล้ามาทำร้ายร่างกายของเขา!!
ปึก!!แต่ยังไม่ทันไปไหนเขาก็ชนกับใครบางคนซะก่อน
"อย่าตามยัยนั่นไป" เป็นโฮปนั่นเองที่มาขวางทางอัลฟา
"นาย!?"
"ทำเลวขนาดนั้นโดนตบนิดหน่อยยังน้อยไปซะด้วยซ้ำนะ แถมยังได้เงินอีกนี่คุ้มนะเนี่ย"
"อย่ามายุ่ง"
"ไม่ได้อยากยุ่งหรอกนะแต่ยัยนั่นก็เหมือนเพื่อนของฉันนั่นแหละ แม้ว่าจะทะเลาะกันบ่อย ๆ แต่ก็โตมาด้วยกัน และฉันก็ไม่ชอบให้ยัยร้องไห้ด้วย"
"แล้วนายจะทำอะไรได้?" อัลฟามองของโฮปอย่างหาเรื่อง
"ทำอะไรได้ไหม....ไม่รู้และเมียมึงยังไม่ได้รู้นิว่ามึงกำลังจะหาเมียเพิ่ม..." โฮปกระซิบข้างหูของอัลฟา
"มึง!"
"เมียมึงไม่รู้ว่ากำลังหาเมียเพิ่ม...และที่มึงพูดกับวาววาก็แค่หลอกเธอ ถ้ากูเอาเรื่องของมึงไปบอกเมียมึงจะเป็นยังไงนะได้ข่าวเป็นลูกสาวของนักธุรกิจระดับโลกที่กิจการของผมยังแทบเทียบไม่ติดนิ ถ้าเขารู้ว่าลูกสาวกำลังโดนสามีนอกใจจะเป็นยังไงน้าาาา~~"
"ต้องการอะไรวะ?!" หมับ! อัลกระชากคอเสื้อของโฮป
"เลิกยุ่งกับยัยนั่น...และอย่าเสนอหน้ามาอีก" พรึ่บ!! โฮปผลักอัลฟาออกไปอย่างแรง
"กล้าขู่กูเหรอ?"
"ให้โทรบอกตอนนี้เลยไหมละพอดีกูมีเบอร์พ่อเมียมึงอยู่...เคยทำธุรกิจร่วมกันน่ะ" โฮปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดเบอร์ให้อัลฟาดู
"...!!"
"เบอร์นี่ไหมนะลองเช็คดูสิว่าใช่ไหมน้าาา ~~~" โฮปกวนประสาทสุดฤทธิ์และอัลฟาก็จำเบอร์ของพ่อตาได้ขึ้นใจด้วย
"เออ!!กูไม่ยุ่งก็ได้!!ก็แค่ผู้หญิงหน้าโง่!!" พลั๊ว!!ตู้มมมมมม!!! เมื่อได้ยินอย่างนั้นโฮปก็ทนไม่ไหวถีบอัลฟาตกบ่อปลาของโรงแรมไป
"คนโง่คือมึง...ไอ้ควายเผือกฝรั่งดองตาน้ำว่าว วิ้ววววว~~" โฮปพริ้วปากและเดินออกมาปล่อยให้อัลฟาโดนปลาตอดอยู่อย่างนั้น
"แม่งเอ๊ยยยย!!ขึ้นยังไงวะเนี่ย?!"
- ผู้เขียน
