DISTANCE05:ตีสองหน้า
1672 คำ
DISTANCE 05
*****************************
ฉันมองหน้าคนตรงหน้าที่เดินมานั่งข้างฉันแล้วยิ้มหวานให้ ก่อนที่เธอจะหันไปยิ้มให้ข้าวเหมือนว่าสนิทกับเพื่อนของฉัน
แต่ความจริงแล้วไม่ได้สนิทอะไรกันเลยด้วยซ้ำ และฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าการที่เธอมาหาฉันแบบนี้มีเรื่องอะไร เราเรียนคนละคณะและธนาเองก็ไม่ได้เรียนคณะเดียวกับฉันด้วย
ฉันมองหน้าเธอที่หันมามองหน้าฉันเหมือนกัน และรอยยิ้มของเธอนั้นรู้มั้ยว่ามันไม่โคตรตอแหลมากเลย
ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็คงเอ็นดูเธออยู่หรอกนะแต่ตอนนี้น่ะเหรอ บอกเลยว่าเอ็นดูไม่ลงจริงๆ จะให้ฉันยิ้มดีใจกับคนที่คิดจะเข้ามาแทรกกลางความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับธนาได้ยังไง
ต่อให้ตอนนี้เธอจะยังไม่ได้เปิดเผยว่าอยากจะแย่งก็ตาม แต่การกระทำของเธอน่ะมันฟ้องไงว่าเธอไม่ได้ไร้เดียงสาเหมือนที่ธนาเข้าใจเลย ผู้หญิงด้วยกันมันดูกันออกได้ไม่ยากเลยเว้ย
“มีอะไรกับพี่หรือเปล่า?”
“หนูมีเรื่องอยากปรึกษาพี่นาวหน่อยค่ะ สะดวกหรือเปล่าคะ?”
“ถ้าพี่บอกว่าไม่สะดวกเราจะกล้าอยู่ต่อหรือเปล่า?”
ฉันเลิกคิ้วถามกลับไปทำให้เธอที่ยิ้มอยู่นั้นหุบยิ้มทันทีแล้วก้มหน้ามองมือตัวเองเหมือนกลัวฉันที่ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกไปเลย
ฉันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะและเธอเองก็รู้มาตั้งนานแล้วเหมือนกันว่าฉันไม่ได้ชอบเธอเลย
ตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามาในความสัมพันธ์ของฉันกับธนา ทุกอย่างที่มันเคยดีตอนนี้มันกลับไม่ดีอีกแล้ว
และอะไรที่มันเคยเป็นฉันตอนนี้มันก็กลายเป็นของเธอแล้วเหมือนกัน คิดว่าฉันยังอยากให้เธออยู่ด้วยเหรอ
อย่างที่บอกนั่นแหละว่าผู้หญิงด้วยกันมันดูกันออกได้ไม่ยากหรอกว่าสิ่งที่เธอทำอยู่มันกำลังเรียกว่าแย่งแฟนคนอื่น
ต่อให้เธอจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับคนของฉันก็ตามแต่การกระทำที่เธอไปกอดแขนธนาหรือไปบอกว่าเขาน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้
ถามหน่อยเหอะแฟนที่ไหนเขาจะทนได้ หรือต่อให้ไม่ใช่ฉันก็ไม่มีใครทนได้หรอกนะ
“หนูก็แค่ไม่สบายใจเรื่องที่ทำให้พี่นาวต้องทะเลาะกับพี่ธนาเท่านั้นเองค่ะ”
“ถ้าไม่สบายใจเราก็คงเลิกทำไปนานแล้วล่ะเชอรี่ แต่ที่เราทำอยู่มันเรียกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรเลยต่างหาก”
ฉันตอบกลับไปทันทีที่ได้ยินเธอพูดว่าตัวเองไม่สบายใจที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ฉันกับธนาต้องทะเลาะ
ถ้าเกิดว่าเธอรู้และคิดได้เธอคงไม่ทำแบบนั้นหรอก เธอคงจะเริ่มเว้นระยะห่างกับแฟนของฉันแล้วล่ะ แต่ที่เธอไม่ทำเพราะอะไรล่ะ
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอตั้งใจที่จะเข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับธนาไง แล้วแบบนี้ยังกล้าที่จะพูดว่าไม่สบายใจอยู่อีกเหรอ
หรือเธออยากให้คนอื่นมองว่าเธอน่ารักน่าทะนุถนอมแบบนั้นหรือเปล่า คนอื่นก็อาจจะมองว่าเธอน่ารักนะ
แต่สำหรับฉันแล้วฉันไม่เคยคิดว่าเธอน่าเอ็นดูอีกต่อไป ตั้งแต่วันที่เธอคิดที่จะแย่งธนาไปจากฉันแล้วล่ะ
“หนูไม่ได้คิดอะไรกับพี่ธนาจริงๆ นะคะพี่นาว”
“แน่ใจเหรอว่าสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ไม่ได้คิดที่จะแย่งแฟนเพื่อนพี่?”
ข้าวเลิกคิ้วถาม มันคงจะมองออกดีกว่าใครเลยล่ะว่าสิ่งที่มะนาวทำน่ะมันเป็นเพราะอะไร เพราะมันเคยแย่งแฟนเพื่อนมาก่อนไงและแย่งได้สำเร็จด้วย
การที่เชอรี่จะพูดว่าไม่ได้คิดอะไรคิดว่าเพื่อนฉันมันจะดูไม่ออกเลยเหรอว่าสิ่งที่เธอทำคือการคิดที่จะแย่งธนาไปจากฉันแบบเนียนๆ ไงล่ะ
“สิ่งที่เธอทำน่ะ พี่เคยทำมาหมดแล้วนะเชอรี่ ไอ้ที่เอาความน่ารักน่าเอ็นดูเข้าหาผู้ชายน่ะ”
“แต่ว่า...”
“พี่ไม่ว่าอะไรหรอกนะหากว่าเราจะไปไหนมาไหนกับธนาเหมือนเมื่อก่อน เพราะพี่เข้าใจว่าเราสนิทกับธนามาก่อนพี่ แต่ตอนนี้ธนามีแฟนแล้วพี่อยากให้เราเว้นระยะห่างกับเขาหน่อยก็ดีนะ”
“เมื่อก่อนหนูก็ทำแบบนี้กับพี่ธนานะคะ แล้วการที่หนูจะทำเหมือนเดิมมันผิดมากเลยเหรอ?”
เชอรี่บีบน้ำตาแล้วร้องไห้ออกมา เธอคิดว่าสิ่งที่เธอทำอยู่ตอนนี้มันจะทำให้ฉันสงสารหรือเห็นใจเธอขึ้นมาอย่างนั้นเหรอ เปล่าเลย
ฉันไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจเธอเลย ฉันควรจะสงสารตัวเองมากกว่าที่กำลังจะถูกเธอแย่งแฟนไปน่ะ
คนตรงหน้าจับมือฉันเอาไว้แล้วบอกว่าเธอไม่ได้คิดที่จะแย่งธนาไปจากฉันและไม่ได้อยากทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีจริงๆ
อีกอย่างเธอไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำด้วย ต่อให้ฉันจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม เธอก็ยังยืนยันคำเดิมว่าเธอรักฉันเหมือนพี่สาวและรักธนาเหมือนพี่ชาย ฉันก้มมองมือตัวเองที่ถูกเชอรี่กุมเอาไว้ก่อนจะดึงมันออก
“พี่ถามหน่อยเหอะเชอรี่ เราแน่ใจเหรอว่าสิ่งที่เราทำไปทั้งหมดเราไม่ได้คิดอะไรกับธนาจริงๆ”
เพราะยังไงแล้วฉันก็ไม่เชื่ออยู่ดีว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับคนของฉัน เพราะการกระทำของเธอที่ทำทุกอย่างมันเหมือนว่าเธอพยายามที่จะเข้าหาธนาและอยากให้ธนาสนใจเธอแค่คนเดียว
หรือไม่ก็พยายามทำให้ฉันกับเขาต้องทะเลาะกันเพื่อที่เธอจะได้ปลอบเขา เราเองก็โตๆ กันแล้วนะเรื่องนี้มันดูกันออกได้ไม่ยากหรอกว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่
และการที่ฉันบอกเธอแบบนั้นมันก็โคตรจะชัดเจนเลยว่าแฟนของธนาอย่างฉันไม่สบายใจกับสิ่งที่เธอทำ เธอก็ควรที่จะเลิกทำหรือเปล่าไม่ใช่ยังหน้าด้านทำต่อไป
“เมื่อก่อนเรากับธนาอาจจะไปไหนมาไหนด้วยกันได้เพราะโสดทั้งคู่ แต่ตอนนี้ธนามีแฟนแล้วและแฟนของเขาก็ไม่สบายใจเราเองก็ควรจะรู้นะว่าต้องทำยังไง”
“แต่ว่าหนู...”
“พี่เองก็พอจะรู้เหมือนกันว่าเราไม่เลิกทำหรอก ก็เราไม่ได้คิดกับธนาแค่พี่ชายนี่ถูกมั้ย?”
“พะ...พี่นาว”
“ไม่ต้องมาปรึกษาพี่หรือมาพูดเรื่องนี้กับพี่หรอกนะ ถ้าใจเราน่ะมันยังคิดที่จะเข้ามาแทรกกลางแบบนี้”
พูดจบฉันก็เดินหนีทันทีและข้าวเองก็เดินตามฉันมาด้วย มันไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งหรอกที่เธอทำตัวเกินเลยกับแฟนของฉันน่ะ
แต่มันหลายครั้งจนนับไม่ไม่ถ้วนแล้ว และมีหลายคนมาถามฉันเหมือนกันว่าสรุปแล้วใครกันแน่ที่เป็นแฟนกับธนา ฉันหรือเธอ
ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วแฟนตัวจริงของเขาก็คือฉันไม่ใช่เธอเลย แต่ฉันก็ไม่โทษว่าเป็นความผิดของเธอฝ่ายเดียวหรอกนะในเมื่อคนของฉันเองก็เล่นด้วย
อย่างที่บอกไงว่าตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก มันจะดังได้ก็ต่อเมื่ออีกคนเล่นด้วย และดูเหมือนว่าแฟนฉันเองก็ชอบอะไรแบบนี้ซะด้วยสิ
จริงๆ ฉันค่อนข้างที่จะเชื่อใจธนานะว่าเขาไม่คิดที่จะทำอะไรลับหลังฉันแน่นอน เพราะเวลาที่เขาจะไปไหนมาไหนเขาก็จะบอกฉันก่อนตลอดเลย ไม่เคยมีความลับกับฉัน
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะฉันก็ไม่ชอบให้เขาไปใกล้ชิดกับเชอรี่มากเกินไป เพราะสิ่งที่เขาทำน่ะมันเกินคำว่าพี่น้องแล้วไง
หรือต่อให้เขาจะบอกฉันว่าไม่ได้คิดอะไรกับเชอรี่ก็ตาม แต่สิ่งที่เขาทำกับเธอเขาคิดว่าเธอจะคิดว่าเขาเป็นแค่พี่ชายหรือเปล่า
เพราะถ้าฉันเป็นเชอรี่ฉันเองก็หวั่นไหวเหมือนกันถ้าเกิดว่ามีผู้ชายมาทำอะไรให้เหมือนที่ธนาทำกับเธอ
ที่ผ่านมาฉันพยายามที่จะไม่คิดมากและไม่โวยวายแล้วนะ พยายามคิดมาตลอดว่าธนากับเชอรี่เป็นแค่พี่น้องกัน
และเขาก็เอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวเท่านั้น แต่พอเอาเข้าจริงฉันไม่สามารถคิดแบบนั้นได้เลย
เพราะการที่เชอรี่เรียกร้องหาแต่เขาและเขาเองก็เต็มใจที่จะรีบไปหาเธอด้วยน่ะ มันทำให้ฉันเจ็บเหมือนกัน
พอพูดอะไรมากไปก็กลายเป็นว่าฉันเป็นคนที่ผิดอีกอยู่ดี แล้วฉันพูดอะไรได้บ้างล่ะ ไม่เลย ฉันพูดอะไรไม่ได้เลยสักอย่างถ้าเขายืนยันที่จะทำแบบเดิมต่อไป
“มึงโอเคนะนาว?”
“ต่อให้กูไม่โอเค กูก็ต้องโอเคให้ได้ไง”
“เดี๋ยวกูจะให้พี่เกื้อไปพูดกับธนาให้นะว่าสิ่งที่เขาทำน่ะมันทำให้มึงไม่สบายใจ”
“ไม่ต้องหรอก เขารู้ดีอยู่แล้วว่ากูไม่สบายใจแต่เขาเลือกที่จะทำเหมือนเดิม”
“...”
“เขาแทบไม่แคร์กูแล้วล่ะว่ากูคือแฟนของเขาอ่ะ”
- ผู้เขียน
