“มึงอย่าบอกนะ ว่าลูกของน้องณดาไม่ใช่ลูกมึง” “อืม” ใบหน้าเรียบเฉยแฝงไปด้วยความน่ากลัว แววตาคมคู่นั้นประกายความกรุ่นโกรธที่อยู่ในใจออกมา ณดาเป็นผู้หญิงที่ใจร้ายมากเท่าที่เขาเคยเจอมา เธอทำเขาได้เจ็บแสบสองครั้งสองครา “ไม่ใช่เหรอวะ?” ใบหน้าหล่อของทิศเหนือเจื่อนลง เมื่อได้ยินประโยคตอบกลับของเพื่อนรักตัวเอง เขาแอบสงสารไบรอันไม่น้อยที่ความรักครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตกับพังไม่เป็นท่า “ไม่ใช่ก็เหี้ยแล้ว ไรอันเป็นลูกสาวกูกับณดา” ความรู้สึกหลากหลายตีตื้นเข้ามาภายในอก หมอหนุ่มทั้งดีใจและเสียใจในคราวเดียวกัน ไบรอันดีใจที่รู้ว่าตัวเองมีลูกน้อยแต่ก็เสียใจไม่น้อยที่ณดาไม่ยอมบอกเขาเรื่องลูกน้อยเลยสักนิด “จริงเหรอวะ? กูมีหลานสองคนแล้วเหรอเนี่ย” รอยยิ้มเห็นฟันของทิศเหนือฉีกยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ เขายินดีกับข่าวที่ได้ยินไม่น้อย อย่างน้อยเรื่องที่เขาได้ยินมาสามารถปลดล็อกความทุกข์ในใจของไบรอันได้ “ไ