พ่อจึงเปลี่ยนเป็นเอาค่าใช้จ่ายประจำเดือนเหล่านั้น ฝากประจำให้กับน้องเก้า โดยหวังว่าเมื่อน้องเก้าเรียนจบปริญญาตรี ก็จะมีเงินก้อนหนึ่งเอาไว้เรียนต่อ หรือจะประกอบธุรกิจอะไรก็ได้ แม้จะไม่มากแต่ก็ถือว่าเป็นเงินลงทุนเริ่มต้นได้อย่างดี
เขาจึงร้อนใจเมื่อได้ยินสิ่งที่ฮันวอลบอกเล่า แม้จะไม่ค่อยเชื่อ แต่หล่อนก็บอกชุดที่กุ้งสวมใส่ถูก และยังรู้อีกว่ากุ้งมีลูกชาย แต่หล่อนอาจจะคุยกับกุ้งระหว่างที่ซื้อของ หรือระหว่างพากันเดินขึ้นมาที่ออฟฟิศก็ได้
แล้วถ้าหล่อนเห็นจริง และน้องเก้ามีอันตรายโดยที่เขาไม่ทำอะไรเลย เขาคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต และนี่ก็จะเป็นการพิสูจน์ได้ว่าฮันวอลรู้จริง หรือว่าเป็น 18 มงกุฎ
“แล้วกุ้งบอกขนาดเสื้อผ้าน้องเก้ากับฮันวอลหรือยังล่ะ ผมจะได้จด เสื้อ กางเกง เบอร์อะไร รองเท้าเบอร์อะไร”
(“ไม่ได้บอกอะไรเลยค่ะพ่อเลี้ยง กุ้งไม่ได้คุยอะไรกับคุณฮันวอล นอกจากพาเธอไปซื้อของเลยค่ะ”)
“โอเค งั้น
