“ก็เธอมาที่นี่ อยากถูกเอาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นคงไม่อ่อยขนาดนี้หรอก กล้าหอบกระเป๋าข้ามฟ้ามาให้ผู้ชายปี้ถึงที่ ยังกล้าทำสะดีดสะดิ้งไม่ให้แตะต้อง อยากให้แตะเร็วๆ มากกว่า ไม่ต้องแอปแล้ว อยากสะเดาะเคราะห์ท่าไหนก็บอกมาเถอะ จะสะเดาะให้หลายๆ เคราะห์เลย เธอชอบอะไรที่มันโลดโผนแบบแปลกๆ ไม่เหมือนใคร ฉันก็ทำได้นะ อย่างเธอนี่... ฉันว่าสายรุก ไม่งั้นคงไม่แล่มาหาผู้ชายถึงที่ อยากจับฉันมัดมือมัดเท้ากับเก้าอี้แล้วขึ้นคร่อมไหม ฉันโอนะ ตื่นเต้นดี”
“ทำไมเป็นคนพูดจาทุเรศๆ แบบนี้”
“อ้าว... ฟังรู้เรื่องนี่ ฉันชอบ... แบบนี้จะได้ด่ามันๆ”
ฮันวอลรู้สึกเหมือนความร้อนจะพุ่งวาบกระจายไปทั่วทั้งร่าง จากที่พยายามคิดหาทางออกว่าจะทำยังไงไม่ให้เหตุการณ์ในภาพนิมิตเกิดขึ้นและก็ได้คำตอบว่าต้องหนีให้ห่างเขา แต่เมื่อภาพตะวันเข้ามาแนบชิด บีบมือ กอบกุมบั้นเอวและกักหล่อนติดผนังบ้าน คำพูดทุเรศๆ จากปากเขา บวกกับภาพที่ผุดวาบในหั
