PLAYBOY 5

1170 คำ
“ไอ้ทอย ...ตกลงแผนการมึงนี่ยังไง ผ่านมาสามวันละนะยังไม่เห็นห่าอะไรเลย” ไอ้ขุนศึกนั่งสูบบุหรี่อย่างอารมณ์เสียเพราะความใจเย็นของผมที่ยังไม่เริ่มเกมส์ซะที ผมไม่ได้หันไปตอบมันแต่กลับยังนั่งเคลียร์งานอย่างสบายอารมณ์ ..ไม่ใช่ว่าผมไม่ได้เริ่มเกมส์หรอกนะ ผมเริ่มไปแล้วต่างหากแค่ไม่ได้บอกใครก็เท่านั้นเอง ...อยากเห็นหมามันดิ้นแล้วแม่งก็ดิ้นจริงๆ “มันยิ้ม” ผมเหล่ตามองไอ้คิงที่ยอมเปิดปากพูดกลับไอ้ขุนศึก อืม รู้สึกวันนี้จะเป็นครั้งแรกที่ได้ยินเสียงมันเลยมั้ง “เสือกนะมึง หึ” ผมเอนตัวพิงเก้าอี้แล้วเอนตัวไปมาด้วยความเมื่อยล้า ก่อนจะหยิบเอาแฟ้นไปโยนตรงหน้าไอ้ขุนศึกแล้วนั่งลงเอาเท้าพาดบนโต๊ะกระจก พรึ่บ “นี่มัน ...อืม งานดีจริงๆว่ะ” จากตอนแรกหัวร้อนตอนนี้ไอ้ขุนศึกมองรูปแล้วยิ้มกริ่มจนน่าโมโหเลยว่ะ ในรูปมันมีอยู่สี่คนผมอยากรู้ว่าไอ้ที่ว่างานดีของมันนี่คนไหน ...ถ้าซ้ำกับผมคงต้องต่อยกันเพื่อแย่งหน่อยล่ะ อย่าเพิ่งคิดว่าพวกเธอสำคัญกับพวกผมขนาดถึงต้องต่อยแย่งนะเพราะทั้งหมดนี้มันก็คืออยู่ในเกมส์ที่ผมสร้างขึ้นมาก็เท่านั้นแหละ แค่ทำให้มันสนุกขึ้นกว่าเดิมเท่านั้นเอง “...ทะเล?” ไอ้คิงขมวดคิ้วหลังจากอ่านข้อความในกระดาษจบ มันเงยหน้ามามองผมพร้อมกับตั้งคำถามผ่านสายตาของมัน “ใช่ ...ถ่ายแบบบนเรือแล้วก็เผลอๆอาจจะปิดจ๊อปได้เร็วกว่าเกมส์อื่นๆ ...มีใครเห็นไอ้แผ่นดินบ้างวะ หายไปตั้งแต่วันนั้นเลยเนี่ย โดนลากไปรุมกระทืบแล้วมั้ง” จะว่าไปผมก็ไม่ได้เอะใจหรือรู้สึกอะไรกับการหายไปของไอ้แผ่นดินเลยนะ จนไอ้ขุนศึกพูดขึ้นมาเนี่ยถึงได้รู้สึกว่าในกลุ่มมันเงียบกว่าปกติ ‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้’ “ปิดเครื่องว่ะ” ผมลองโทรเป็นสิบๆสายก็เหมือนเดิมคือติดต่อไม่ได้ ...คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง TOY OFF “ฮายย ชะนีน้อยทั้งหลายมีงานใหญ่มาจ้า” เสียงสดใจของเจ๊สวยดึงความสนใจของทุกคนออกจากสิ่งที่กำลังทำอยู่จนมานั่งรวมกันที่โถงกลาง แฟ้มสีสวยถูกยื่นมาตรงหน้าของพวกฉันแต่ละคนพวกเรามองหน้ากันก่อนจะเปิดแฟ้มอ่าน “ทะเล!! กรี๊ดดดด” เหมือนว่าลูกค้ารายนี้จะกระเป๋าหนักอยู่นะเพราะจ้างพวกเราพร้อมกันเลยสี่คน แต่พออ่านจุดประสงค์ของงานแล้วรู้สึกว่าน่าจะเปลืองตัวมากกกกกกกก ...บิกินี่ -_- “เดินทางคืนนี้จ๊ะ ไปจัดกระเป๋าด่วนๆ” เจ๊สวยดันพวกฉันให้กลับไปจัดกระเป๋าที่ห้องแล้วมาเจอกันที่บริษัท รถสปอร์ตสี่คันขับแยกออกไปคนละทางกัน คอนโดของพวกฉันอยู่กันคนละที่มันเลยเป็นการเสียเวลาที่จะแวะไปส่งทีละคน บวกกับพวกเรามีรายได้มากพอที่จะซื้อรถพวกนี้โดยไม่ต้องผ่อน ...ถ้าเกรดเอมันก็จะดีประมานนี้แหละเนอะ ? Rrrrrr(สวยไง 4 Zz,YK,Fa…) “ว่าๆๆ พวกแกถึงห้องแล้วหรอ เร็วว่ะ” ฉันเลี้ยวเข้าไปจอดที่ประจำก่อนจะเสียบสายหูฟังเดินคุยไปเรื่อยๆจนถึงห้องของตัวเอง (เพิ่งถึงเนี่ย ...อยากเอาบิกินี่สีดำไปด้วยอ่ะ) เซียมซีตะโกนตอบกลับมา (เอาไปดิ ...อยากเอาสีแดงไปด้วย) ยูกิตะโกนตอบกลับมาแล้วก็ได้ยินเสียงมันรื้อของดังโครมครามลอดตามสายออกมา “เอาๆ ฟ้าใสเอาไปด้วยนะ ต้องเป็นเกิร์ลกรุ๊ป ฮ่าๆ” ฉันรื้อพวกบิกินี่ออกมากองรวมกันก่อนจะเลือกดูชุดที่มันค่อนข้างจะโอเคมากที่สุด ไม่เชยไปแล้วก็ไม่โป๊มากเกินไป ...ถ้าไปทำงานพวกฉันจะเซฟตัวเองในระดับนึงเลยแหละมันไม่ได้เหมือนกับการไปเที่ยวนี่นะ ที่เราจะใส่อะไรก็ได้ไม่มีใครมาถือกล้องถ่ายเรา (เราอยากใส่สีขาวด้วยอ่ะ) ฟ้าใสเสนอขึ้นมาซึ่งพวกฉันก็โอเคแล้วเราก็กรี๊ดกร๊าดคุยกันเรื่อยเปื่อยเหมือนไม่ได้เจอกันนาน ทั้งๆที่เพิ่งแยกจากกันเมื่อกี้นี้เอง “เห้ยๆ พวกแกวางสายแป๊ปนะ มีสายซ้อนว่ะ” ฉันยังไม่ทันได้ดูว่าใครโทรมาก็มีเสียงแซวลอดออกมาอย่างดังจากสามเพื่อนสาวจอมแสบ (โอ้ย รำ!! โทรมาสามเวลาเลยมั้ยล่ะ ...แลกแค่รูปมั้ยยู) เซียมซีทำน้ำเสียงล้อเลียนจนอีกสองคนหัวเราะตามอย่างเห็นด้วย (คนนี้จริงจังแล้วมั้ยเนี่ย ...ว้า เลยเหลือแค่เราสามคนแล้ว) ฟ้าใสก็เอากะเขาด้วยหรอเนี่ย!! (แจกการ์ดเมื่อไหร่บอกนะ จะไปกั้นประตูให้ ฮิ้ววว) ยูกิตะโกนกลับมาเสียงลั่นยิ่งทำให้ฉันอายเข้าไปใหญ่ ฉันกดตัดสายพวกเพื่อนก่อนจะกดรับสายของออกัส “ว่าไง โทรมาทำไมอีกเนี่ย” (อ้าว แล้วรับทำไมล่ะครับ หืม ...ทำอะไรอยู่) เสียงนุ่มพูดอย่างรู้ทันแล้วหัวเราะอย่างชอบใจ “จัดกระเป๋าเตรียมไปถ่ายงานอ่ะ” (ไปถ่ายทีไหนอ่ะ ให้เราไปด้วยได้ป่ะ) “ไม่ได้จะไปทำไมล่ะ ว่างหรือไง?” ฉันคุยกับออกัสจนจัดกระเป๋าเสร็จเข้าก็ยังไม่ยอมวางสายจนขับมาถึงบริษัทแล้วก็ตาม พวกเพื่อนๆก็ขอให้เปิดกล้องแล้วคุยกันไปเลยจะได้เห็นด้วยว่าฉันทำอะไรอยู่ ซึ่งออกัสก็บ้าจี้ทำตามที่พวกนี้บอก จนรถเรามาถึงท่าเรือ สายก็ถูกตัดไป ไม่รู้ว่าเพราะไม่มีสัญญาณหรือเขาตัดสายเองกันแน่ ...แต่ใครจะสนล่ะ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขามากขนาดนั้นซะหน่อย “แก!! โอ๊ยย สวยจังวะ >< ” ระหว่างที่พวกเราตื่นเต้นอยู่นั้นก็มีผู้ชายสี่คนเดินผ่านเราไปขึ้นเรือซึ่งมันแปลกมากไง ตอนแรกคิดว่าจะมีแค่พวกช่างภาพกับช่างแต่งหน้าซะอีก “แล้วทีมงานนี่มีแค่นี้หรอวะ” พวกฉันมองหน้ากันอย่างลังเล ใจก็คิดจะเดินกลับไปเลยแต่เจ้าของงานนี้จ่ายเงินมาเต็มจำนวนแล้วไง จะคืนก็ไม่ได้ ...เห้อ เอาก็เอาวะ “แกทำไมเขาจ้องแกคนเดียวเลยวะ” ทันทีที่ขึ้นเรือมาก็เจอกับสายตาของผู้ชายคนนึงที่มองมาอย่างคาดเดาไม่ถูก ...แต่รู้สึกว่ามันดูน่าขนลุกยังไงก็ไม่รู้ “ยินดีที่ได้เจอครับ ?”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม