เสี่ยวเอ้อได้ยินว่านางพาคนป่วยมาด้วยจึงขันอาสาจูงม้าไปส่งด้านหลัง และเรียกคนมาช่วยประคองชายหนุ่มลงจากม้าเข้าห้องพัก นางสั่งอาหารง่าย ๆ และจัดการซักเสื้อผ้าเปียกตากลมให้เรียบร้อย ระหว่างรออาหารมาส่ง นางต้มยาให้เขา นึกขอบคุณเสียเอี๋ยนที่ตระเตรียมทุกอย่างแม้กระทั้งเตาเล็ก ๆ สำหรับต้มยาเช่นนี้ด้วย ยาของอาหมานมีหลายขนาน ทั้งยาต้มยาลูกกลอน แต่นับว่าคุ้มค่ากับความเพียรที่นางบังคับให้เขากลืนยา เพราะดูเหมือนร่างกายของเขาจะขยับได้หลายส่วนแล้ว
“แม่นาง ต้องการสิ่งใดเพิ่มเรียกพวกข้าได้ มิต้องเกรงใจ”
“ขอบคุณพวกท่านมาก”
หลังจากนางป้อนอาหารเย็น และยาของเขาแล้วยังไม่ดึกมากนัก เหมยซิงหยิบไม้กระดานแผ่นขนาดฝ่ามือกับถ่านออกมาขีดเส้นตรงเส้นที่
สอง นางรู้ว่าเขาจ้องมองอยู่จึงหันไปยิ้มกว้างและอธิบาย
“หนึ่งขีดเท่ากับหนึ่งวัน นี่ขีดที่สองก็เท่ากับสองวัน ข้
