“ย้ายบ้านเหรอ..” “ใช่จ้ะ..แล้วคิวมีอะไรหรือเปล่าลูก” แคทเดินเข้ามาใกล้ลูกชายก่อนจะเอ่ยถามออกไป สายตาของเธอพลางเหลือบมองหญิงสาวที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอยู่จนเธออดสงสัยไม่ได้ ราวกับว่าเหมือนกำลังมีเรื่องบางอย่างจะเกิดขึ้น “...” ‘จะย้ายไปไหน..’ คิวยืนนิ่ง เขาได้แต่พลางคิดในใจเรื่องของเด็กสาวนี่เธอคงคิดจะหนีเขาจริง ๆ ใช่ไหม “คิว..ตาคิว” แคทเอ่ยเรียกลูกชายอีกครั้ง “..ครับแม่” เสียงของแม่แคททำให้คิดหลุดออกจากภวังค์ เขารีบปรับสีหน้าและขานรับออกไป “มีเรื่องอะไรกันแน่..บอกแม่มาสิ” แคทเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะมองลูกชายและหญิงสาวสลับกันอย่างหาคำตอบ “แม่ครับ..” คิวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาสีหน้าเขาดูกังวล เขาจ้องมองแม่ของตัวเองลมหายใจลอบถอนออกมาอย่างหนัก ก่อนจะเอ่ยออกไป “..ผมทำเจนท้อง” “..อา..อะไรนะ?” แคทถึงกับตาเบิกกว้าง มือบางทาบหน้าอกอย่างตกใจ ก่อนจะพลางสายตามองหญิงสาวที่ยืนข้างลูกช