25
“หลายเรื่องที่เราก็ไม่อาจคาดเดาได้ แต่สำหรับเจ้า...ข้าไว้ใจเจ้า เชื่อใจเจ้าเช่นเดียวกับข้าไว้ใจและเชื่อใจตนเอง ข้ารู้ว่าเจ้าจะเหมือนเช่นข้าที่ยินยอมเสียสละชีพของตัวเองเพื่อปกป้องเสี่ยวเป่า”
“ข้าจะมิทำให้ความไว้ใจเชื่อใจของท่านเสียเปล่าแน่นอนขอรับ...เทียนเกอ”
เรื่องนี้จะกระจ่างได้ก็เมื่อข้า...ก้าวเข้าไปอยู่ในจวนท่านอ๋องสินะ หากท่านอ๋องกล่าวมิผิด เสี่ยวฝานมิได้หักหลังข้าและยังจะคอยปกป้องคุ้มครองข้าด้วย..การสืบหาศัตรูที่แฝงตัวอยู่ในรูปของมิตรสหายก็คงจะ...มิยากเกินความสามารถของข้า!”
“ว่าแต่...ท่านจะให้ข้านอนหลับพักผ่อนเช่นนี้หรือขอรับ” ข้าจะนอนหลับลงได้อย่างไรกันเล่า ในเมื่อตอนนี้ร่างกายข้ามีเพียงแค่อาภรณ์ตัวในเท่านั้นที่ปกปิดไว้
“มันเปียก ข้าจำต้องผึ่งไฟให้แห้งก่อน มิเป็นอันใดหรอก ข้าจะคอยกอดถ่ายทอดความอบอุ่นให้แก่เจ้าเอง”
อันนี้มัน...ถือกินเต้าหู้ข้าโต้ง ๆ เลยนะขอรับ ท่านควรละอา
