บทที่ 13 ฆาตกร?

2236 คำ

คนเราจะมีอารมณ์ชั่ววูบได้บ่อยแค่ไหนกัน ทำไมอยู่ ๆ เขาก็อยากจูบเธอขึ้นมาเสียอย่างนั้น... ฝ่ามือบางที่พยายามผลักแผ่นอกหนากลับกลายเป็นกำเสื้อเชิ้ตของเขาแทน ลินินเผลอไผลไปจนยากจะห้ามใจ หญิงสาวเบี่ยงหน้ารับสัมผัสรสจูบของเขาอย่างลืมตัว พอเห็นคนตัวเล็กเคลิบเคลิ้มฝ่ามือหนาที่ยึดท้ายทอยของเธออยู่ก็เลื่อนสัมผัสแผ่นหลังบางแทน ทว่าก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดหญิงสาวก็ได้ดึงสติตัวเองกลับมา พลั่ก! ลินินผลักแผ่นอกเขาออก ก่อนจะทิ้งตัวลงอย่างกะทันหันจนตัวเธอเองเสียหลักแต่ยังดีที่เข้าเหนี่ยวรั้งเธอไว้โดยการโอบเอวเล็ก เสียงหัวใจของเธอเต้นแรงจนเกรงว่าเขาจะได้ยิน ขณะที่ชายหนุ่มก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา บรรยากาศระหว่างเธอกับเขามาคุขึ้นมาในทันที “เอ่อ...ปล่อยได้แล้วค่ะ” ลินินขยับตัวออกจากลำแขนของเขา ก่อนที่ชายหนุ่มผละตัวออก อัทธากรมองเห็นหน้าเธอไม่ชัด เขาสายตาสั้นมากถึงลบแปดร้อย แต่ไม่ถึงกับมองไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม