อีกด้านหนึ่ง...
เวลาเลิกงานสำหรับคนใช้ชีวิตในกรุงเทพฯอย่างมินตรานั้นน่าปวดหัว เธอถึงชอบรอให้มืดค่ำก่อนค่อยกลับคอนโดเพราะไม่เช่นนั้นอาจจะเจอกับปัญหารถติดก็เป็นได้
“ใครกัน...” หญิงสาวพึมพำออกมาเมื่อเปิดผ้าม่านหน้าต่างห้องทำงานออกเธอก็ยังคงเห็นรถเก๋งคันหนึ่งจอดไว้อยู่ที่เดิมตั้งแต่เช้า จะว่าฝากรถก็ไม่ใช่เพราะที่นี่ไม่รับฝากและคนที่จะจอดรถได้ต้องเป็นผู้ชายบริการที่ศูนย์ฯเท่านั้น
เธอส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะถอดเสื้อกาวน์ออกเพราะมีลางสังหรณ์บางอย่างบอกเธอให้รีบกลับแม้ว่าจะยังไม่ถึงเวลาที่เธอชอบกลับ หญิงสาวเดินออกจากห้องทำงานไปขึ้นรถของเธอที่อยู่โรงจอดรถ
รถญี่ปุ่นขนาดกะทัดรัดขับเคลื่อนออกไปตามท้องถนนใหญ่ เธอยกยิ้มบาง ๆ ก่อนจะต่อสายหาใครบางคนที่เธอคิดว่าตอนนี้เขาน่าจะกำลังสนุกอยู่กับครอบครัวของเขา พระอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้าทำให้เธอจินตนาการถึงการดูพระอาทิตย์ร่วมกับคนรัก หวังว่าไม่นานก็คงมีโอกาส
