เจตภพพึ่งจะสังเกตเห็นก็วันนี้ว่าลินิน เด็กสาวที่เขาเห็นโตเป็นสาวสะพรั่ง หน้าตาก็สะสวยไม่ได้แพ้ยูมิโกะสาวญี่ปุ่นที่เขาพึ่งเสพสังวาสกับหล่อนไปเมื่อไม่ถึงชั่วโมง เขาพินิจมองเด็กสาวที่สวยหวานเหมือนดอกไม้เบ่งบานสะพรั่งด้วยอารมณ์รุ่มร้อน
“กี่ปีแล้วล่ะเราน่ะ?” เจตภพถามตอนที่ลินินนั่งพับเพียบลงกับพื้น
“ขา...อะไรนะคะพ่อเลี้ยง?”
“ฉันถามว่าปีนี้อายุเท่าไหร่แล้ว”
“ย่างสิบเก้าปีแล้วค่ะ”
“เหรอ...อืม...ไม่รู้เลยนะว่าหนูอายุเกินสิบแปดแล้ว”
“แล้ว...มีอะไรเหรอคะ พ่อเลี้ยง”
ลินินทำเสียงหวาน หล่อนส่งสายตาฉ่ำ ๆ ให้พ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่ที่ก็มองด้วยสายตาโลมเลียเรือร่างของสาววัยกระเตาะเช่นกัน เหมือนมีไฟสปาร์คระหว่างหล่อนกับพ่อเลี้ยงหนุ่ม เด็กสาวเริ่มวูบวาบขึ้นมาในช่องท้อง ยังนึกถึงตอนที่เขากำลังเย่อแม่สาวญี่ปุ่นในห
