นางบำเรอคั่นเวลา 1

2510 คำ

“ทำไมเป็นเธอ” ตรัยคุณเอ่ยถามเสียงเครียด ไม่คิดว่าจะได้เจอคนที่กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ “คือ...” ดาหลาก็จนใจจะตอบ ช้อนตาขึ้นมองคนตรงหน้า ก่อนจะรีบก้มลงหลบตา บีบไม้บีบมือตัวเองแน่น “เอ้า! ตอบสิ ทำไมเป็นเธอ” เขาเท้าสะเอวจ้องคนที่กล้ามากนะ กล้าถึงขนาดอาบน้ำ ใส่แค่เสื้อคลุมรอผู้ชายอยู่ในห้องของเขา “พี่ดีดี้ไม่ว่างค่ะ” เธอตอบออกไปเบาๆ ตอนนี้จิกมือตัวเองจนแทบไม่หลงเหลือความรู้สึก พี่ดีดี้หรือดาลัดคือพี่สาวแท้ๆ ของเธอ และก็เป็นคนที่ ตรัยคุณแอบชอบมาตลอด “พูดง่ายดีนี่ เธอรู้หรือเปล่าว่าฉันกับพี่สาวเธอตกลงทำอะไรกัน” “หนูทราบค่ะพี่ตรัย...” ก็ถ้าไม่รู้มาก่อน เธอจะมาแก้ผ้าใส่แค่เสื้อคลุมรอในคอนโดเขาเหรอ “ทราบ แล้วเธอก็มาเนี่ยนะ” ไม่รู้สิ เห็นเธอตั้งแต่เด็กๆ มั้ง มันก็เลยอดที่จะผิดหวังขึ้นมาไม่ได้ กับดาลัดคนพี่ เขาเห็นอีกฝ่ายเป็นหญิงสาวมาตลอด แต่กับดาหลา เขารู้สึกเหมือนเธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง “พี่ตรัยรับหนูเป็นนางบำเรอแทนเถอะนะคะ” รู้อยู่ว่าคนที่เขาสนใจคือพี่สาว แล้วพี่ตรัยก็ตกลงเรื่องนี้กับพ่อและก็พี่ดีดี้ไปแล้วด้วย แต่สิ่งที่พี่ตรัยไม่รู้คือพี่ดีดี้เขาไม่ได้ชอบพี่ตรัย แล้วเขาก็หนีไปกับแฟนตั้งแต่เมื่อวันก่อนแล้ว ตอนนี้พ่อก็ไม่รู้ว่าไปอยู่บ่อนไหน คงกำลังถลุงเงินค่าจ้างที่พี่ตรัยใช้จ้างพี่ดีดี้ไปจนหมดแล้ว “ฉันไม่เอา!” เขาสะบัดมือออกจากไหล่เล็กราวกับแตะต้องของร้อน “ทำไมคะ” เธอลุกขึ้นเผชิญหน้ากับคนที่ปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง ในสายตาพี่ตรัย เธอคงไม่มีความน่าเสน่หาเลยสินะ “ก็เพราะว่าเธอเด็กไป...” เด็กอะไร เธอเด็กกว่าพี่ดีดี้แค่ 4 ปีกว่าเท่านั้นเอง “เธอยังไม่ยี่สิบเลยไม่ใช่เหรอ” ในขณะที่เขาน่ะ 34 เข้าไปแล้วนะ ที่สำคัญเขามองเธอเป็นเด็กในซอยมาตลอด จะให้คิดเกินเลยมันก็เหมือนผู้ใหญ่รังแกเด็ก “ไม่ใช่ค่ะ หนูยี่สิบเอ็ดแล้วค่ะ” ปีหน้าก็จะเรียนจบแล้วด้วยซ้ำ แม้จะเป็นความยากลำบาก แต่เธอก็คือหนึ่งในความภูมิใจของพี่ดีดี้ ที่ยอมเสียสละดรอปเรียนทันทีที่มารดาจากไป “ก็นั่นล่ะ...” เขาจะจำได้ไง แค่คุ้นๆ ว่าไม่กี่ปีก่อนเธอยังวิ่งเล่นในซอยกับเด็กๆ แถวบ้านอยู่เลย “พี่ตรัยรังเกียจที่หนูไม่สวยเท่าพี่ดีดี้ใช่ไหมคะ” ดาลัดพี่สาวของเธอสูงยาวเข่าดี หุ่นนางแบบ ในขณะที่เธอก็แค่มาตรฐานหญิงไทยธรรมดาๆ คงไม่คู่ควรกับไฮโซแบบพี่ตรัยสินะ “เฮ้อ...” นี่ไง...เขาถอนใจแทนการจะตอบ แถมยังเดินไปเปิดไฟในห้องจนสว่างโร่ ปิดเพลง เป็นอันสิ้นสุดความโรแมนติกที่เขานั่นแหละให้คนเตรียมเอาไว้ก่อนที่จะกลับมา “หนูอาจจะไม่สวยเท่าพี่ดีดี้ แต่หนูมั่นใจว่าจะให้ความสุขคุณได้นะคะ” ดาหลาลองเปลี่ยนไปใช้คำว่า ‘คุณ’ เผื่อมันจะปลุกเร้าความเป็นนักล่าของเขาขึ้นมาบ้าง “เธอยังเด็กมากในสายตาฉัน” อาจเพราะเขาเคยเอ็นดู ให้เงิน ให้ขนมมาบ้าง ทำไม่ลงหรอกถ้าจะต้องเอาเด็กนี่ขึ้นเตียง “แต่หนูไม่เด็กแล้วค่ะ” เธอตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ยอมออกจากห้องนี้โดยไม่ได้ทำภารกิจ จึงสาวเท้าเดินไปยืนตรงหน้าคนที่เริ่มเตรียมแก้วจะรินเหล้า นี่มันคือถึงขนาดว่าเขาต้องกินเหล้าย้อมใจ ตัดความรำคาญกันเลยสินะ “เหรอ...” แล้วแต่จะพูดแล้วกัน ตอนนี้อารมณ์มันเสียไปหมดแล้ว เขากระดกแก้วเหล้าจนหมดเกลี้ยง แต่จังหวะที่ก้มลงมาก็แทบเหล้าพ่นออกจากทางจมูก “นี่เธอบ้าหรือเปล่า” ตรัยคุณมองคนที่ปลดเชือกเสื้อคลุมจนสาบเสื้อขยับออกห่าง แล้วเด็กช่างยั่วก็จงใจปล่อยมันลงไปกองกับพื้น อกอวบอิ่มขาวเนียนที่ประดับด้วยเม็ดทับทิมสีชมพูแวววาวนั่นถึงกับทำให้คอแห้งขึ้นมาได้เหมือนกัน แล้วพอมองสำรวจลงต่ำก็ถึงกับทำให้หายใจติดขัด เส้นขนที่เรียงตัวปิดนาผืนน้อยแทบไม่มิดนั่นก็ทำให้เขาต้องรีบกระดกแก้วต่อ “พี่ตรัยชอบสิ่งที่เห็นไหมคะ” ดาหลาแก้มเห่อร้อนผ่าว แต่มันไม่มีทางเลือก “เธออยากเป็นนางบำเรอฉันขนาดนั้นเชียว...” เขายอมรับเลยว่าทุกอย่างมันชวนมองเกินกว่าจะเบือนหน้าหนี เอวคอดเล็กแต่กลับอิ่มเอิบในที่ที่ควรมี แล้วร่างกายที่เตรียมพร้อมมาเพื่อการนี้ก็กำลังตื่นเพริดกับทุกอย่างที่กำลังเสพผ่านตา มันชูชันแข็งขืน และไม่นานก็อาจจะแข็งโด่ “ค่ะ” นอกจากแอบชอบเขาแล้ว ก็อาจจะเพราะคงไม่มีทางหาพี่ดีดี้หรือเงินมาคืนเขาได้ “เธอรู้หรือเปล่าว่าพี่สาวตกลงอยู่กับฉันกี่วัน” “ไม่ทราบค่ะ” แต่ก็มั่นใจว่าคงจะมากโข ก็มันตั้งห้าแสนเชียวนะที่เขาโอนให้คนที่หนีหายไปกับคนรัก วันนั้นเธอน่าจะฉุกคิดว่าทำไมพี่ถึงยอมทำ ที่ทำไม่ใช่เพราะรักพี่ตรัย ตรงกันข้ามตั้งใจแต่ต้นแล้วว่าจะหนีไปกับพี่ พัลลพ “สิบวันเชียวนะ” เขารวบเอวบางเข้ามาใกล้ ก็เด็กมันยั่วขนาดนี้แล้วนี่ ไม่จับไม่ลูบสักหน่อยก็คงได้เสียเชิงชาย “ค่ะ หนูมีเวลา...” ทั้งชีวิต “ถ้าเธอไม่ถอย เธอก็จะไม่มีทางถอยได้อีกแล้วนะเดล” ไม่คิดเลยว่าเขาจะจำชื่อเล่นเธอได้ “หนูไม่ได้อยากถอยค่ะ” เธอทำใจกล้าช้อนตาขึ้นมอง ตอนนี้มันเลยจุดที่รู้สึกอับอายจนอยากจะจมหายไปกับพื้นไปแล้ว “อื้อ...” ตรัยคุณก็เพิ่งเข้าใจคำว่ากระโจนลงไปในหลุมพรางก็คราวนี้ ปากที่ว่าสวยแวววาว แต่พอจูบแล้วรสชาติก็ยิ่งดีเลิศ “อ่าห์...พี่ตรัยขา...” เธอครวญแล้วก็ขยับเข้าตามติดคนที่ถอนปากออก เมื่อสักครู่เขาดูดดึง ขบเม้มเพียงไม่นาน มันน้อยนิดจนเธอต้องการมากกว่าที่เพิ่งเกิดขึ้น “ฉันไม่ใช่คนอ่อนโยน ฉันจะไม่ถนอมเธอ” ตรัยคุณหวังลึกๆ ว่าจะทำให้เธอถอยหนี “ไม่เป็นไรค่ะ สำหรับหนู...ถ้าเป็นพี่ตรัย หนูยินยอมหมดค่ะ อื้อ...” เธอถูกจูบอีกแล้ว ซึ่งครั้งนี้มันก็เร่าร้อนมากกว่าเมื่อสักครู่หลายเท่า “ฉันจะเอาเธอเล่นๆ เอาเธอคั่นเวลารอพี่สาวเธอ แบบนั้นเธอก็โอเคใช่ไหม” เขาผลักร่างบอบบางลงกลางเตียง ถึงจะเห็นกันมาหลายต่อหลายปี แต่หากจะให้เขาทำตามคำพูดใครต่อใครก็อย่าได้หวัง “ก็...ได้ค่ะ” ที่กล้ารับคำเพราะเธอเองก็มั่นใจว่าพี่ดีดี้จะไม่มีวันกลับมาหาพี่ตรัยอีกแล้ว “ดี! ก็ขอให้ปากเก่ง ปากดีให้ได้ตลอดละกัน” เธอแก้มแดงขึ้นมาเพียงแค่เห็นเขามองอย่างสำรวจตรวจตรา แล้วก็รีบหุบขาเมื่อรู้สึกว่ากำลังนั่งท่าที่แสนเปิดเปลือย “ไม่ทันแล้ว...เธอโชว์หอยให้ฉันดูขนาดนี้ ถ้าฉันไม่เอาเธอสักทีก็คงควายน่าดู” เธอจับเสื้อเชิ้ตที่ถูกเหวี่ยงใส่หน้าออกมาก่อนจะเผลอดมและทำหน้าฟินให้ได้อาย แต่แล้วยังไม่ทันไร กางเกงสแล็คก็ถูกเหวี่ยงมาอีก ตามันเผลอจ้องไปบนความนูนใต้กางเกงในขาสั้นแนบเนื้อตัวนั้น “ชอบล่ะสิ เธอมองขนาดนี้คงหิวน่าดูนะ” ดาหลาเผลอกลืนน้ำลายเมื่อสบตาคนที่คุกเข่าขยับขึ้นมาบนเตียง ร่างบึกบึนช่างงดงามชวนหลงใหล จิตใต้สำนึกไม่รักดีสั่งให้มือเธอเอื้อมออกไป แล้วมารู้ตัวอีกครั้งเธอก็กำลังลูบไล้ไปบนอกแน่นหนั่นและหัวนมของพี่ตรัยอย่างมันมือ “ฮึๆ” ไม่ผิดจากที่คิดไว้ เด็กนี่ก็คงร้ายไม่ใช่ย่อย มือไวใจเร็วไม่ต่างจากผู้หญิงทั่วไป “อ๊ะ! ขอโทษค่ะ” เธอพยายามจะชักมือออกเมื่อรู้สึกถึงมือกว้างที่บีบมาบนมือตัวเองแน่น “จะมาสร้างภาพทำเป็นเขิน...เป็นอายทำไม...” แก้มแดงๆ นั่นถ้าเจอกันข้างนอกเมื่อวานก็คงจะเชื่อ “เดลเปล่านะคะ” “เปล่าเขิน อืม...ฉันก็คิดแบบนั้นแหละ” ที่ดาหลาหมายถึงจริงๆ มันคือเปล่าสร้างภาพต่างหาก เธอเขินและก็อายจริงๆ ที่เผลอรู้สึกมากเป็นพิเศษ มันเป็นความรู้สึกวูบวาบที่เหมือนจะกระจายมาจากมือที่กำลังสัมผัสกัน แล้วก็ถึงกับผวาเมื่อถูกรวบเอวขึ้นไปกอด ริมฝีปากประกบกันอย่างดูดดื่ม ครั้งนี้พี่ตรัยใช้ลิ้นมากกว่าครั้งแรก เขาไล้เลีย พลิกพลิ้วจนจิตใจเตลิด แล้วไม่นานเธอก็คล้องคอ กอดเขาแน่น ร่างกายแนบชิดกันทุกสัดส่วน ไม่ต่างจากปากและลิ้นที่เกี่ยวโรมรันพันตู “เธอมีอารมณ์แล้ว” “อ๊า...” ดาหลาครวญเบาๆ พยายามจะขยับหนี แต่มันก็เหมือนจะไม่พ้นมือที่กำลังขยำขยี้โนมเนื้ออย่างต่อเนื่อง “หัวนมเธอมันฟ้อง” ยังไม่ทันได้เถียงก็ถูกเขาจูบอย่างดูดดื่ม แล้วร่างกายก็ถูกผ่อนให้นอนราบลงกับเตียง โดยมีร่างใหญ่โตขยับตามติดมาอยู่ในท่วงท่าหวาดเสียว “พี่ตรัยขา...” เธอครวญคราง แต่ก็จูบตอบอย่างกระตือรือร้น ลิ้นเกี่ยวกัน รัดรึงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ไม่ต่างจากร่างกายที่กำลังเสียดสีกันด้วยจังหวะอันแสนเร่าร้อน “เธอต้องการฉันใช่ไหม” “ใช่ค่ะ หนูต้องการพี่ตรัย” เธอลูบไล้ไปตามแผ่นหลังบึกบึน ยอดถันชูชัน พร้อมกับเส้นขนในกายที่ลุกซู่เพียงแค่บางสิ่งกำลังบดเบียดดุนดันอยู่ที่ซอกขา “อื้อ...” แล้วก็ทำได้แค่จิกไปบนเส้นผมดกดำ ตอนนี้เขาจูบต่ำลงมาบริเวณหน้าอก แล้วลิ้นสากก็ระรัวจนเธอดิ้นพล่าน ร่างกายกำลังผลิบานรอต้อนรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น “เธอร้อนมากเลยเด็กน้อย” เขาเม้มปากฟอนเฟ้นยอดอกที่แสนหวาน ในขณะที่นิ้วเรียวยาวก็กรุยทางสวาท ลูบไล้ไปบนกลีบบางที่กำลังเบ่งบานด้วยแรงสะกิด “อื้อ...พี่ตรัย...” ดาหลาตาลอยคว้าง รู้สึกถึงจมูกโด่งและริมฝีปากหยักที่กำลังพรมจูบลงต่ำ นี่สินะ ที่เขาตั้งใจจะทำกับพี่ดีดี้ เธอก็แค่ตัวแทน แค่ของแถมคั่นเวลา “ซี้ด...” เธอสูดปากและพยายามจะไขว้ขา แต่ก็ติดบ่ากว้างของคนที่เปลี่ยนมาช้อนใต้สะโพกแล้วก็จูบอย่างดูดดื่มล้ำลึก “เธอหวานมากเลย สวยมากด้วย” ตรัยคุณถึงกับเคลิ้ม แต่ก็แสนดื่มด่ำกับภาพและรสชาติที่กำลังเพลิดเพลิน มันเหมือนเปิดโลกใบใหม่ ดาหลาตาลอยคว้างไม่กล้าก้มลงมองสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น “อ่าห์...อู๊ย...” ทุกอย่างมันดีมาก ไม่เคยจินตนาการเลยว่าการร่วมรักจะต้องทำในสิ่งที่กำลังทำกันอยู่ แล้วไม่นานความรู้สึกวูบวาบก็เหมือนจะแพร่กระจายไปทุกสัดส่วนจนเกินจะต้านทาน ความเสียวซ่านทำร่างกายเดินทางมาถึงปลายทางแห่งความหฤหรรษ์ “โอ้ว...อ๊า...” เกือบจะหวีดร้องให้กับร่างกายที่กำลังเต้นเร่าให้กับความร้อนแรง มันเป็นความรู้สึกที่ดีและเธอก็ไม่แน่ใจว่าทำไมมันถึงดีจนอยากให้มันเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า “อื้อ...” เธอถูกร่างแกร่งขยับขึ้นมาจูบ ปากและลิ้นโรมรันเข้าใส่กันอีกครั้ง ครั้งนี้มือกำลังลูบไล้ไปบนใบหน้าหล่อเหลา เธอกำลังหลงใหลกับสิ่งที่เขาทำให้ แล้วรสชาติที่แสนร้อนแรงมันก็ยิ่งปลุกเร้าให้ต้องการมากกว่าเมื่อสักครู่ “พี่ตรัยขา...” “จ๋า เด็กดี...เธอต้องการอะไรเดล” “อ๊า...” เธอรู้สึกถึงท่อนเอ็นที่กำลังดิ้นเด้งเหนือประตูสวาท มันทั้งสะกิดทั้งถูไถจนร่างกายแอ่นถลา “หนูต้องการพี่ค่ะ หนูอยากได้พี่ตรัยค่ะ” เธอประคองแก้มแล้วก็เป็นฝ่ายกระตือรือร้นเริ่มจูบอีกฝ่ายเสียเอง ตรัยคุณรู้สึกพึงพอใจกับสิ่งที่กำลังทำร่วมกัน ยิ้มกว้างให้กับคนที่จูบไม่เป็นสับปะรด แต่รสชาติหวานๆ นั่นก็ทำให้ติดอกติดใจได้ไม่ยาก “มันจะเจ็บนิดหน่อย แต่พี่จะเบามือให้สุดๆ เลย” เขามองดูคนที่เผยอริมฝีปาก แก้มแดงเปล่งปลั่งจนอดที่จะเอ็นดูขึ้นมานิดๆ ไม่ได้ “หนู...อ่ะ...” ไม่คิดเลยว่าพี่ตรัยจะรู้ “แน่นเหลือเกิน...” เขาคำรามเบาๆ พร้อมกับนิ้วที่ขยับลงไปบดขยี้ สร้างความกระสันให้กับคนที่กำลังดิ้นพล่านอยู่ใต้ร่าง “พี่...ตรัย...อื้อ...” ตาเบิกกว้างยามเขาขยับกายหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันในที่สุด “เจ็บไหม...หืม” จมูกโด่งซุกไซ้ไปกับแก้มนุ่มๆ ดาหลาคงไม่รู้หรอกว่าตัวเองทั้งหน้าซีดและหน้าเสียมากแค่ไหน “นิดหน่อยค่ะ” เธอรวบรวมสติแล้วก็ตัดสินใจตอบออกไปเบาๆ “ทนนิดนะ พี่จะนุ่มนวล...อื้อ...ให้มากที่สุด” “อ่าห์...” พอร่างแกร่งเริ่มขยับร่างกายมันก็เหมือนจะปริ อยากจะร้องห้าม แต่อีกใจก็อยากจะก้าวพ้นห้วงเวลาอันแสนกระอักกระอ่วนนี้ไป เชื่อใจพี่ตรัย มั่นใจว่าเขาจะต้องทำให้เธอมีความสุขเหมือนเมื่อช่วงก่อนหน้านี้ “ไหวไหม...” ตรัยคุณช้อนไปใต้ข้อพับหัวเข่าก่อนจะเริ่มส่ายเอวเบาๆ ไปตามท่วงทำนองแห่งบทเพลงพิศวาส “ไหวค่ะ...อื้อ...” ความวูบวาบที่กำลังเริ่มกลับมาอีกครั้งถึงกับทำให้แก้มแดงแปร๊ด ปากกลับมาประกบกันอย่างดูดดื่ม ไม่ต่างจากร่างกายที่ต่างก็โหมกระพือไฟสวาทใส่กันอย่างต่อเนื่อง แล้วไม่นานเกินรอสงครามแรกก็จบลงด้วยความสุขสมของคนที่ร่วมกันโรมรัน ดาหลานอนยิ้มให้กับเพดาน ในขณะที่ตรัยคุณก็รู้สึกติดอกติดใจกับสิ่งที่เพิ่งจะจบลงอย่างไม่คิดว่าจะหลอกหรือปฏิเสธตัวเอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more