ลดานั่งช่วยคนงานคัดแยกดอกกุหลาบจนใกล้เวลาเลิกงาน ภานุก็เข้ามากระซิบกระซาบอะไรบางอย่างกับหน่อย แล้วหน่อยก็ชวนเธอกลับ
“กลับเรือนเล็กกันเถอะค่ะนายหญิง”
“ทำไมวันนี้เลิกงานเร็วกว่าปกติ”
“นายสั่งให้ไปทำงานที่เรือนใหญ่ต่อค่ะ”
“จะให้ไปทำไมอีก..เมื่อวันก่อนไปทำก็ถูกไล่กลับ” ลดาบ่นอุบอิบ
“ไปกันเถอะค่ะ..ไปช้าเดี๋ยวนายจะโกรธเอาอีก”
“เฮ้อ!” ลดาถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นเดินกลับไปยังเรือนหลังเล็ก หน่อยรอจนลดาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วก็เดินนำเธอไปยังเรือนใหญ่ โมกข์ก็ยืนรอทั้งสองอยู่แล้ว
“หน่อย..กลับไปพักได้แล้ว..”
“ค่ะนาย”
“ด่ะ..เดี๋ยวสิพี่หน่อย..” ลดาหันไปเรียกหน่อยไว้ หวังจะให้หน่อยอยู่เป็นเพื่อนกันก่อนแต่หน่อยหันหลังเดินไปทันทีที่โมกข์สั่ง
(“ทิ้งฉันไว้กับนายโหดนี่ได้ยังไง”) ลดาคิดอย่างระแวง
“ทำไม? กลัวฉันเหรอ”
“เปล่า!”
“ไม่กลัวก็ดีแล้ว..เข้ามาทำงานได้แล้ว” โมกข์เดินนำเธอเข้ามาใ
