บ้านแด๊ดกาย
" แด๊ดจะให้มาคัสกับเควินตามหนูเบลิน และให้น้องลูกตามห่างๆอีกสิบคน " แด๊ดกายพูดออกมาเสียงเรียบในห้องรับแขก ขณะที่เบลินดากำลังทำแผลให้วิลแฮม และเบวิลทำแผลให้ฟอลตัล เวคินคือมัมแก้วทำแผลให้ วิลแฮมจ้องมองหน้าเบลินดานิ่งๆ เขาไม่แปลกใจอะไรที่เธอไม่กลัวไอ้ทริสต์ แต่ในหัวใจของเขามันกลัวไปหมด ความกลัวมันเกิดขึ้นหลายอย่างกลัวเสียเธอไป กลัวเธอเป็นอะไรไป มือหนาจับมือเล็กแน่นๆ เบลินดาสบตาคนตัวโตพลางยิ้มให้ แด๊ดแคทมองคนทั้งคู่แล้วถอนหายใจเบาๆ ท่านรู้สึกโล่งอกที่ทั้งคู่เข้าใจกัน แต่ปัญหามันก็มีมาให้แก้ตลอดเวลา
" แต่ผมว่ามันจะไม่แปลกไปหน่อยเหรอครับและอีกอย่างเป็นจุดสนใจมากเกินไปเหรอครับแด๊ด" วิลแฮมถามแด๊ดกายออกมา วันนี้เขาไม่คิดว่าทริสต์จะบุกมาหาเบลินดาที่มหาลัยโล่งแจ้งขนาดนี้แด๊ดกายและแด๊ดแคทถอนหายใจแรงๆ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฆ่าล้างโคตรเหมือนพ่อของเมียของเขาก็คงดี
" เบลินก็คิดแบบพี่วิลนะคะ
