Sunflower 7

562 คำ
Sunflower 7 เกือบห้าโมงเย็นพี่ชายคนโตของเราอย่างเมษากลับเข้ามาพร้อมกับข้าวเย็นของเราสามพี่น้องที่แม่ทำแล้วให้เอาเข้ามาให้ แต่เพราะยังไม่หิวเลยนอนขัดตัวใต้ผ้าห่มอยู่ทั้งอย่างนั้น “อยากเข้าไปเช็ดตัวในห้องน้ำไหม?” เมษายืนอยู่ข้างเตียงนอนทั้งยังยกหลังมือทาบทับหน้าผากเอ่ยถามขึ้นมาเบา ๆ ระหว่างรอสองแฝดลงไปซื้อของกินเล่น “อื้อ” พยักหน้าส่งให้เมษา “อาบน้ำได้ไหม?” กระทั่งเข้าไปยืนในห้องน้ำฉันถึงได้โผล่หน้าออกมาถามเมษาที่ยืนรอที่หน้าห้องน้ำ “ไม่ได้ ยังมีไข้อยู่” “จ้า” เมษาดุแบบนั้นฉันไม่กล้างอแงหรอกนะ ปิดประตูห้องน้ำเสร็จก็ทำธุระส่วนตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า และจังหวะที่เปิดประตูห้องน้ำออกมาก็พบว่านอกจากเมษาแล้วยังมีคุณหมอและพยาบาลยืนอยู่ข้างเตียงทั้งยังมองมายังฉันด้วยรอยยิ้มติดจะเอ็นดู และครั้งนี้เหล่าคุณหมอคุณพยาบาลไม่ได้สวมหน้ากากอนามัย แต่ฉันยังคงสวมอยู่ดังเดิม “คุณหมอมาตรวจ” “อ้อ ขอโทษที่ให้รอค่ะ” ฉันรีบขอโทษคุณหมอและทีมพยาบาลทันที เมษาขยับเข้าใกล้ประคองให้เดินไปนั่งที่เตียงคนไข้เพื่อให้พยาบาลวัดไข้ วัดความดัน “ไข้ยังสูงอยู่นะครับ ก่อนนอนจะให้พยาบาลเอายาเข้ามาให้” “ขอบคุณค่ะ” “หากไข้ยังไม่ลดคงจะได้ฉีดยา...” “เมษ” ได้ยินว่าต้องฉีดยาฉันถึงกับรีบเรียกฝาแฝดตัวเองอย่างงอแงทันที “ใจเย็น ถ้าไข้ไม่ลดค่อยฉีด ตอนนี้กินยาดูก่อน” “จริงนะ” ทวนถามเมษาด้วยความไม่สบายใจ ฉันไม่ชอบฉีดยามันเจ็บ “จริง” “เอาละ หมอไม่กวนแล้วพักก่อนนะครับ” “ขอบคุณค่ะคุณหมอ” ฉันบอกคุณหมออีกครั้งก่อนที่กลุ่มคนทั้งหลายคนจะเดินออกจากห้องพักไป เมื่อขยับขึ้นมานั่งบนเตียงคนไข้ก็กอดอกมองหน้าเมษาทันที “อะไร ทำไมมองแบบนั้น” “ไม่ฉีดยานะ” “ก็หมอบอกอยู่ไม่ใช่เหรอว่าหากไข้ไม่ลด ถ้าลดก็ไม่ต้องฉีด” เมษาอธิบายอย่างใจเย็น แต่ในหัวฉันตอนนี้ไม่อยากรับรู้หรือฟังอะไรจากฝาแฝดตัวเองเลยสักนิด ฉันกลัวว่าตัวเองจะได้ฉีดยา ฉันไม่ชอบจริง ๆ “เอาละ ๆ นอนพักได้แล้ว วันนี้จะอยู่ด้วย” “อ้าว แล้วสองแฝดล่ะ” ไหนบอกว่าสองแฝดจะเฝ้าแต่หายไปนานมาก ๆ แล้วนะไม่รู้ไปแอบซนที่ไหนหรือเปล่า “ก็อยู่ด้วยกัน ให้สองคนนั้นนอนบนโซฟาด้วยกัน นอนพักได้แล้ว” “อยู่ใกล้ ๆ นะ” ย้ำกับเมษาระหว่างที่ดึงผ้าห่มมาคลุมจนถึงหน้าอก “ได้จะนั่งอยู่ใกล้ ๆ” หลังจากที่ได้ยินพี่ชายรับปากถึงได้กล้าหลับตาลงช้า ๆ ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรแต่กลับรู้สึกเหนื่อยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าสองแฝดกลับขึ้นมาบนห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้สักตัวอีกทีตอนที่เมษาช่วยเช็ดหน้าเช็ดแขนขาและซอกคอให้ รวมทั้งได้มายากินอีกหนึ่งเม็ด กินยาเสร็จจากนั้นก็หลับต่อ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม