แรงรักแรงเสน่หา

เพื่อนรัก

ฟ้าพราวแม้จะมั่นใจในคำพูดของจีด้าอยู่บ้าง แต่นั่นไม่ใช้ประเด็นที่หล่อนจะล้อ เพราะรู้อยู่ว่าเพื่อนสาวของตัวเอง มีความเป็นโลกส่วนตัวสูง เพ้อฝันได้ทุกเรื่องแม้แต่กับสัตว์เลี้ยง หากสัตว์ประเภทไหนที่ผ่านสายตาแล้วเกิดชอบ ก็จะจินตนาการไปต่างๆ นานา ว่าจะตัดชุดให้มันใส่ จะจูงเที่ยวห้าง ทั้งๆ ที่วาดฝันเสียดิบดี แต่ก็ไม่เคยได้ซื้อเลี้ยง

          “แน่ใจ... แล้วทำไมถึงมาไม่พร้อมกันล่ะ ปกติฉันก็เห็นเธอโผล่หน้ามา ก็จะมีชายร่างสูงล่ำโผล่ตามมาทุกครั้งนอกเสียว่า...เธอแกล้งเขา” ฟ้าพราวถามเพื่อนสาว และรู้ทันกับความร้ายกาจของเพื่อนดี

          “อ้อ...คือ ก็ประมาณนั้นแหละ” ตอบไปให้พ้นตัว

          ฟ้าพราวยักไหล่ เมื่อเพื่อนตอบแบบนั้นป่วยการที่จะกวนใจเพื่อนต่อ แต่หล่อนหวังจะได้คำตอบที่ชัดเจนกว่านี้ เพราะทุกครั้งที่เพื่อนสาวโผล่หน้ามาก่อนคนเดียว ส่วนมากหล่อนจะพกวีรกรรมที่แสนเจ็บปวดให้กับคนพวกนั้น มาเล่าพวกเธอขำน้ำตาเล็ด แต่ครั้งนี้คงได้คนเก่งจริงๆ มาจอยกับหล่อนแล้ว หล่อนจึงหาเรื่องขำไม่ออก...

          “จะกินอะไรดีคะ จีด้าจะเลี้ยงเอง” เสียงหวานใส เอ่ยถามชายหนุ่ม ฟ้าพราวจึงเปลี่ยนความคิด มาสนใจคู่ที่กำลังสนทนากัน

          “คนพวกนี้เขาไม่กินเวลาทำงานหรอก” น้ำเสียงแดกดันเหมือนระฆังกำลังเริ่มอีกครั้ง

          เพื่อนรักหันขวับมองคนพูดตาขวางๆ ภูผาก้มหน้ายิ้มๆ เก็บอาการอยากหัวเราะเอาไว้ เขาเห็นหล่อนหน้าเสียตั้งแต่เจอหน้าเขา และหล่อนพยามปกปิดท่าทีของตัวเองไว้ กลัวเพื่อนๆ จะจับผิดเอาได้ ว่าหล่อนเสียฟอร์มแค่ไหน ที่แกล้งเขาไม่สำเร็จ...

          “แหมอย่าทำเป็นงานเป็นการสิ” คนที่ปลื้มชายหนุ่มทำหน้าย่นคิ้วตก “คนที่เขาปฏิบัติหน้าที่เป็นงานเป็นการจริงๆ เขาไม่แต่งตัวแบบนี้หรอก” เอ่ยพินิจไปตามความเป็นจริง ชายหนุ่มแต่งตัวเสื้อยืดโปโลสีน้ำตาลเข้มแขนสั้นเนื้อดี มีโลโก้ของแบรนด์เนมดังติดอยู่ด้านหน้าให้เห็น พร้อมกางเกงยีนส์สีเข้มเนื้อดี หากแต่คิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่ชายหนุ่มจะเป็นคนเลือกเสื้อผ้าเอง นอกจากเพื่อนคนสวยเจ้ากี้เจ้าการเป็นคนบังคับ และเลือกให้ใส่

          “ชิ ทำเป็นรู้ดี” คนโดนดักคอเอ่ยก่อนจะลุกขึ้น  

          “จะไปไหน?”  เสียงทุ้มเอ่ยถามสีหน้าเรียบตึง เมื่อเห็นผู้หญิงฤทธิ์เยอะลุกขึ้นจากโต๊ะ  เสียงถามที่ดังทำเอาสาวๆ สะดุ้งไปตามๆ กัน

           “ไปห้องน้ำ จะไปด้วยกันมั้ยล่ะ!” น้ำเสียงแดกดันถามอีกคน สีหน้าไม่พอใจ เมื่อเห็นชายหนุ่มระแวงตัวเอง

          ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่ลุกขึ้นตามทันที สร้างความฉุนเฉียวให้สาวสวยเป็นอย่างมาก และที่สำคัญหล่อนอายเพื่อนสาวที่นั่งมองทำตาปริบๆ

          “คู่ปรับตัวจริงมาแล้ว” ป้องมือซุบซิบกันสองคน แต่ก็ยังเล็ดลอดให้คนที่ยืนอยู่ข้างๆ ได้ยินชัดเจน เรียกสีหน้าบูดบึ้งเพิ่มเป็นเท่าตัว

             “ไม่เป็นไร จีด้าไปกับซอนด้าเองดีกว่า” สาวหน้าหมวยเอ่ยขัด ดันหลังเพื่อนให้เดินออกไป ก่อนที่   ลานอาหารกว้างจะเป็นลานเพลิง เพราะมัวแต่จ้องมองจิกตาไม่ยอมกัน “ยัยฟ้าดูแลแขกให้ฉันด้วย” หันบอกยักคิ้วให้เพื่อนรัก อีกคนทำปากยื่นเป็นคำตอบ

          ภูผายิ้มบางๆ ส่งไปให้อีกคนที่เหล่มามอง ก้มลงนั่งที่เดิม รู้สึกอ่อนใจกับภารกิจครั้งนี้เสียแล้ว ไม่รู้ถูกหรือผิดที่ไม่ปฏิเสธตั้งแต่แรกเริ่ม...จนต้องพ่นลมหายใจออกมาเบาๆเพื่อผ่อนคลายความมึนอึนที่ตัวเองกับลังเจออยู่ในตอนนี้

          “เครียดหรือคะที่ต้องมาดูแลเพื่อนฟ้า” สาวสวยหน้าไทยแท้เอ่ยถาม เมื่อเห็นอาการชายหนุ่มเหมือนจะแบกอะไรไว้ในใจ

          ชายหนุ่มยิ้มขืนๆ ให้คนถาม “ก็...พวกคุณก็รู้ว่าเธอยอมร่วมมือซะที่ไหน” ตอนนี้ชายหนุ่มเริ่มรู้แล้วล่ะ ว่าทำไมพ่อของหล่อนจึงใช้ผู้คุ้มกันเปลือง ก็คนใช้ร้ายขนาดนี้ ใครที่ไหนจะทนให้หล่อนแกล้ง...

          “อันที่จริงเพื่อนของฟ้าเป็นคนน่ารัก นิสัยดี และน่ารักมาก แต่...” หญิงสาวทำท่ากระอักกระอวนหยุดพูดไปเฉย คำพูดนั้นเรียกความสนใจให้ชายหนุ่มสนใจเข้าไปอีก

          “มีอะไร ที่บอกไม่ได้หรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามและปรับสีหน้าให้ราบเรียบ เพื่อให้อีกคนเบาใจหากหล่อนเลือกที่จะเอ่ยเรื่องที่ลำบากจะพูดออกมา

          “คือ...”

          ฟ้าพราวทำสีหน้าคิดหนัก หากบอกความลับที่พวกเธอเคยสัญญากับเพื่อนว่าจะไม่บอกใคร แต่หากเอ่ยไปแล้วทำให้ชายหนุ่มผู้นี้เห็นใจเพื่อนเธอขึ้นมาบ้าง หล่อนยอมให้เพื่อนต่อว่าดีกว่าให้คนที่ทำงานใกล้ตัวมองเพื่อนหล่อนเป็นผู้หญิงร้ายกาจ เอาแต่ใจ จนมีความรู้สึกในทางลบต่อเพื่อนรักผิดๆ

          พิพัฒชายหนุ่มรูปหล่อพ่อรวยแอบมองหญิงสาวที่หมายตาเอาไว้อย่างใจจดใจจ่อ คราแรกไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้ เมื่อเจอสาวลูกครึ่งผมทองอีกครั้งที่นี้ หลังที่อดแอ้มไปเมื่อหลายวันก่อน เขาเฝ้าแอบตามหาไปในสถานที่ที่คนแบบหล่อนจะไปได้ แต่ก็ไร้วี่แวว เลยอดคิดไม่ได้ว่าบางทีหล่อนคงกลับบ้านเมืองหล่อนไปแล้วหลังที่เกิดเหตุการณ์วันนั้นเสียอีก แต่พอวันนี้ได้เห็นอีกครั้ง ความจดจำในครั้งก่อนมันยังไม่ลบเลือนภาพสาวสวยหุ่นบาดตาบาดใจมองตรงไหนก็เพอร์เฟค อยากโอบกอดลูบคลำให้หายอยากสักที  และวันนี้ชายหนุ่มไม่อยากจะพลาดอีก

          “ช่วยมองดีๆ สิว่าใช่ผู้ชายที่มาช่วยแม่สาวลูกครึ่งคนนั้นหรือเปล่า”

          เมื่อแน่ใจว่าหญิงสาวคนนั้นใช่คนคนเดียวกัน แต่ชายหนุ่มที่ตามหล่อนมาทีหลังเขาอยากจะดูให้มั่นใจว่าใช้คนที่ซัดพวกเขาและชิงตัวหล่อนไปครั้งก่อนหรือเปล่า เพื่อประเมินเตรียมรับสถานการณ์ไว้ล่วงหน้า