Chapter 4 - จะตายไหม ?

819 คำ
ไล่สำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวจนหนำใจ มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบ เขาหยัดตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออก! คนไม่เคยผ่านมือชายอย่างอัญชิสา เผลอมองลำท่อนอย่างตกใจ นี่ใช่ไหมที่เขาบอกว่าขนาดไซซ์ของถุงยางในเมืองไทยขาย! ถึงไม่เคยรู้ขนาดของผู้ชายคนอื่น แต่เธอก็รู้ว่ามันใหญ่! จะตายคา…ไอนั่น! ของเขาไหมเอางี้ก่อน! ร่างบางพลิกตัวกลับเตรียมหนี ก่อนที่ชะตากีจะขาด แต่อาจเพราะว่าเธอคงคิดช้า พอ ๆ กับที่เขาคิดไว มือหนาเข้าคว้าที่ข้อเท้าเล็ก แล้วดึงกลับมาหาตัว “ผมบอกคุณก่อนเข้ามาในห้องแล้ว” เสียงกระซิบขู่ที่ข้างหู ย้ำประโยคที่เขาพูดก่อนหน้านี้ อัญชิสาขนลุกซู่ไปทั่วร่าง ประโยคตอกย้ำตอนดีลกันลอยเข้ามา! ~คุณอย่าร้องขอให้ผมหยุดกลางคันก็แล้วกัน~ “ชะ ใช่ไง ฉันรู้แล้ว ฉันแค่กำลังเตรียมใจ” เสียงหวานตอบตะกุกตะกัก ในขณะที่ร่างใหญ่เริ่มเข้ามาทาบทับจากด้านหลัง เขาก้มลงจูบที่แผ่นหลังขาวเนียนเธอเบา ๆ “ฉะ ฉันไม่เคย ครั้งแรก เลย เออะ… อาจจะกลัวนิดหน่อย” เธอบอกเขา พร้อม ๆ กับปลอบใจตัวเองที่สั่นระรัวไปพร้อมกัน “คุณ เออ…ชะ ช่วยอย่ารุนแรงนะคะฉันกลัวเจ็บ” หึ…เสียงแค่นหัวเราะคือคำตอบ เลยไม่รู้ว่าเขาจะยอมทำตามที่ขอไหม แต่ที่แน่ ๆ มือหนาสอดลงไปใต้ร่างและขย้ำที่หน้าอก เขาเคล้นคลึงมันเน้น ๆ และใช้นิ้วโป้งเขี่ยเบา ๆ ที่ยอดอก อึก…อัญชิสากัดริมฝีปาก รู้สึกแปลก ๆ มันวูบวาบ หวั่นไหว และ ว้าวุ่น เรียวนิ้วจิกลงไปกับผ้าปูที่นอนนุ่มเพื่อระบายความรู้สึก นี่ขนาดเขาแค่เล่นนม เธอยังรู้สึกขนาดนี้ ถ้าเขาเล่น…ตรงนั้น เธอจะรู้สึกขนาดไหน คริสโตเฟอร์ ลอบมองคนใต้ร่างอย่างพอใจ ใบหูของหญิงสาวแดงก่ำจนน่างับ และ…เขาทำอย่างใจคิด ริมฝีปากเข้างับติ่งหูเธอเบา ๆ หยอกล้อด้วยลิ้นที่ดุนดัน ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนลมหายใจอุ่นร้อนและประทับริมฝีปากที่ซอกคอ มือหนาอีกข้างรวบผมของเธอปัดไปอีกฝั่ง ก่อนค่อย ๆ พรมจูบท้ายทอย เชื่องช้าไม่รีบร้อน ไม่ให้เหยื่อได้ตื่นกลัว แม้อาวุธประจำกายขยายใหญ่ นึกอยากจะมุดส่วนหัวเข้าไปภายในถ้ำตั้งแต่เห็นสีชมพูระเรื่ออยู่ตรงหน้าแล้วก็ตาม มาเฟียหนุ่มสะกดกลั้นอย่างใจเย็น แต่ภายในใจเป็นเหมือนภูเขาไฟที่กำลังพ่นเถ้าถ่าน รอแค่การปะทุและพ่นลาวาร้อน ริมฝีปากค่อย ๆ เลื่อนต่ำ สลับลากลิ้นสากไปทั่วแผ่นหลังที่ขาวเนียน มือหนาเคล้นคลึงกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาว ก่อนจะสอดมืออีกข้างไปตรงสะโพกแล้วยกบั้นท้ายงามงอนของเธอขึ้น อึก… “คะ คุณจะทำอะไร” อัญชิสาถามหวั่น ๆ เมื่อตอนนี้ตัวเองตกอยู่ในสภาพโก้งโค้งจนใบหน้าแนบไปบนเตียงนุ่ม เขาไม่ตอบดูเป็นคนพูดน้อย แต่การกระทำมากมายแบบเน้น ๆ ตรงกันข้าม มือหนาเข้าบีบที่แก้มก้นนุ่มเด้งทั้งสองข้างของเธอแทนคำตอบ ใจกลางสาวสีชมพูระเรื่อตรงหน้ายั่วยวนใจจนอยากชิม ใบหน้าหล่อก้มลงต่ำ ก่อนจะใช้ลิ้นสากค่อย ๆ ลากเลื่อน ไปพร้อมกับฝ่ามือหนาที่สอดเข้าไปเพื่อกดนิ้วร้ายขยี้ติ่งเกสรเพื่อกระตุ้นหญิงสาวเพิ่มอีกแรง “อะ อึม…” ช่องท้องของอัญชิสาวูบวาบจนหดเกร็ง เขาช่างวุ่นวายกับการลากลิ้นเน้นย้ำแทรกเข้าไปเพื่อดูดกลืนน้ำหวานที่ผลิต สลับดูดเม้มเบา ๆ ที่รอบข้างแล้วกลับไปเน้นย้ำตรงส่วนลึก อึก… “พะ พอที” หญิงสาวคราง เพราะตอบตัวเองไม่ถูกว่าความรู้สึกแบบนี้คืออะไร มันไหวหวั่นและหวั่นไหว ทั้งที่ใจอยากขยับหนี แต่ร่างกายดันแอ่นสะโพกเข้าตอบสนอง หัวใจเต้นแรงจนแทบจับจังหวะมันไม่ได้ “เสียวเหรอ” เขาหยุดลงลิ้นที่ตรงนั้นก่อนเงยหน้าขึ้นมาถาม “อึก…อืม…มันบอกไม่ถูก” หญิงสาวตอบอาย ๆ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่อยากต่อต้าน แต่ก็ต้องการในเวลาเดียวกัน “ให้หยุดทำแบบนี้?” “อะ อืม” เขาดูใจดียอมหยุดตามที่เธอร้องขอ ทว่า…แปลก พอเขาหยุดจริง ๆ เธอกลับรู้สึกไม่อยากให้เขาหยุดอย่างที่พูด แต่!! นั่นเป็นความคิดแวบเดียวที่เธอคิดว่าเขาดูเป็นผู้ชายใจดี เพราะเพียงเสี้ยววินาที ชายหนุ่มเปลี่ยนมาจับร่างบางให้พลิกมานอนหงายในท่าทางที่อันตรายยิ่งกว่าเดิม!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม