“คุณ! เดี๋ยว” อัญชิสาเข้าคว้าแขนของมาเฟียหนุ่มจนเขาชะงักตาม แล้วหันไปมองเธอ
“มีอะไร?”
“คะ คุณช่วยแกล้งเป็นแฟนฉันอีกหน่อยสิ” มือเรียวเข้าคล้องแขนของชายหนุ่ม แต่สายตากลับมองตรงไปข้างหน้า ภาพแฟนหนุ่มที่เพิ่งกลายเป็นอดีตเมื่อคืนวาน คนที่เคยบอกรักเธอหนัก-รักเธอหนา บอกนอนฝันดีกันทุกคืน กำลังเดินควงแขนมากับหญิงสาวนางหนึ่ง ท่าทางดูรักกันหวานเจี๊ยบ
หึ อัญชิสามองภาพตรงหน้าด้วยความแค้น ไม่หลงเหลือความรู้สึกรักผู้ชายคนนั้นเท่าวันก่อน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่รู้สึก
แผลในใจยังสด…จะไม่ให้รู้สึกเจ็บคงไม่ใช่
มือเรียวเผลอบีบขย้ำที่แขนของมาเฟียหนุ่มจนเขารู้สึกได้ ก่อนจะหันกลับมองใบหน้าหวานที่กำลังเม้มริมฝีปากแน่นด้วยความแค้น เขาถอนหายใจออกมาเบา ๆ อย่างเข้าใจสถานการณ์
ถ้าให้เดา…ไอ้หมอนั่นคงเป็นตัวต้นเหตุของเมื่อคืนที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้เรียกร้องให้เขาทำให้ลืม
สรุป! เธอลืมมันไม่ได้สินะ!
“นั่นผู้ชายคนนั้
