Chapter 17 - ต้องพิสูจน์

1504 คำ

“บ้าน่า...” อัญชิสาส่ายหัวเรียกสติของตัวเองที่ลอยไปไกลถึงดวงอาทิตย์ ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะคิกคักกลับใส่วีนา เล่นเอาปลายสายถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ (ถ้าแกไม่ได้คิดว่าเขาเป็นมาเฟียแล้วแกคิดว่าเขาเป็นอะไรยัยอัญ) “เป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่มาเฟีย แกเลิกเพ้อเจ้อเลยวีนา จะมามาฟง มาเฟียอะไร นี่มันไม่ใช่นิยายนะจ๊ะคุณเพื่อน” ปากบอกเพื่อนไปแบบนั้น แต่ความจริงก็ใจหวิว ๆ พอสมควร ทว่ามันเป็นกลไกการป้องกันตัวชนิดหนึ่งเมื่ออัญชิสาเกิดความกลัว เธอเลยกำลังพยายามปลอบใจตัวเองอยู่ ใช่...มันจะเป็นไปได้ไง มันจะมีมาฟงมาเฟียอะไรในเมืองไทยไม่มี๊~ ดูอย่างข่าวในทีวีที่เธอเห็นสิ มาเฟียตัวจริง ๆ อ้วนฉุ พุงยื่น หน้าโหด รอยสักเต็มตัว หาความหล่ออย่างในซีรีส์จีนแทบไม่เจอ แล้วถ้ายิ่งเอาไปเทียบกับหนุ่มหล่อคนเมื่อคืนที่ตัวเองชวนมานอนด้วย ทั้งหล่อ ทั้งสะอาด ไฝสักเม็ด ขี้แมลงวันสักจึ๋ง แผลเป็นสักจิ๊กตามเนื้อตัวแทบก็ไม่มี ความ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม