Chapter 23 - ต้องหนี

1280 คำ

ใบหน้าหวานซีดเผือด ลนลานวิ่งกลับไปที่เตียงนอน แต่ทว่าสองขาดันพันกันจนหกล้มไปเสียก่อน ตุบ! เฮือก! อัญชิสามองไปที่ประตูด้วยสายตาที่หวาดหวั่น ตาย! เธอรีบจัดจนกระทั่งลืมปิดประตูห้องนอนไว้เหมือนเดิม “เสียงอะไร!” เสียงโวยวายดังขึ้นพร้อมฝีเท้าหนัก ๆ จากห้องรับแขกตรงเข้ามาเปิดประตูห้อง อัญชิสารีบหยัดตัวลุกขึ้นยืนแต่ไม่ทัน! ภาพมาเฟียที่เดินย่างสุขุมเข้ามา พร้อมกับชายชุดดำอีกสองคนที่ถือปืนตามมาด้วย!! “ได้ยินทั้งหมดแล้ว?” เขาหยุดยืนตรงหน้าเธอ ก่อนจะนั่งยอง ๆ แล้วเอามือบีบคางของเธอขึ้น “ตอบ!” “ฉะ ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย ไม่ได้ยินจริงๆ ฉันไม่ได้สนใจฟังสักนิดว่าพวกคุณจะฆ่าใคร เพราะงั้นปล่อยฉันไป!” อัญชิสาส่ายหน้าด้วยความกลัว สองมือพยายามดึงข้อมือของมาเฟียคริสที่บีบคางเธอไว้ให้คลายออก! “เธอน่าจะรู้ความลับของพวกเราแล้วครับนาย” ชายชุดดำอีกคนพูด อีกคนก็เสริมต่อรับเป็นทอด “ให้จัดการยังไงดีครับนาย”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม