“เมไม่ไปหรอกค่ะ จนกว่าคุณป้าจะยอมรับเรื่องพี่พรูฟกับผู้หญิงคนอื่น” แต่สุดท้ายเธอก็เป็นคนทำให้เขาเริ่มมีความเกลียดต่อเธอ
ขายาวๆ ของพรูฟก้าวออกจากหลังไอซ์แลนด์ตรงไปหาเมษาอย่างอุกอาจ มือใหญ่กระชากคอชุดของเธอไว้แน่นทันที
“เธอคิดว่าฉันไม่กล้าโยนเธอออกไปหรอเมษา!” ถามเธอเสียงเหี้ยม รั้งคอเสื้อเหมือนกับจะต่อยตีเธอเดี๋ยวนี้ “คิดว่าฉันไม่กล้าลงมือกับผู้หญิงแบบเธอหรอวะ!”
“ฮึก! ฮืออ!!” ตัวของเธอสั่นอย่างเห็นได้ชัด สุดท้ายก็หลับตาร้องไห้ออกมาอย่างไร้ทางสู้
“แม่งเอ้ย!” เขาหงุดหงิดจนสะบัดมือออกจากชุดของเธอ ท้าวเอวหมุนไปมาเหมือนพยายามระงับอารมณ์ไม่ให้ต่อยผู้หญิงตรงหน้า
“นอกจากคุณป้าเมก็ไม่เหลือญาติที่ไหน ฮึก! เมดีใจที่จะได้เจอพี่พรูฟ อึก! คิดว่าจะมีครอบครัวเพิ่มมา เมขอโทษถ้าทำให้พี่พรูฟไม่พอใจ” เธอสะอื้นพูดออกมาอย่างยากลำบาก พูดจบก็วิ่งหนีเข้าห้องของตัวเองไปทันที
“.....” พรูฟมองตามหลังของเธอด้วยความ
