บทที่9 เป็นแฟนกันนะ

1468 คำ
“เป็นแฟนกันนะ” เมื่อเธอผละออกจากการจุมพิตริมฝีปากของเขาด้วยรอยยิ้มหวาน พรูฟที่เหมือนต้องมนต์สะกดก็ขอสิ่งที่ต้องการออกมา “แน่ใจแล้วหรอคะที่ขอ” เธอถามกลับเสียงพร่าแผ่วเบา “ครับ” แน่ยิ่งกว่าแน่อีกครับ ไม่เคยแน่ใจขนาดนี้มาก่อน “คบกับเมไม่ง่ายนะคะ ต้องรักเมคนเดียว แล้วก็ห้ามเจ้าชู้” บอกคนที่ประวัติใช่ย่อยอย่างเขาให้รับรู้ “เจ้าชู้ใช้กับคนมีเจ้าของไม่รู้จักพอ แต่เมื่อไหร่พี่มีเจ้าของไม่เคยเจ้าชู้ครับ” เรื่องจริงไม่จ้อจี้ ถึงเขาจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดี แต่ตอนคบกับแฟนก็ไม่เคยนอกกายนอกใจ แล้วถ้าโสดก็แค่ไม่เคยพักเหมือนกัน “งั้นพร้อมจะให้เมเป็นเจ้าของพี่พรูฟแล้วจริงๆ หรอ” “พร้อมครับ” พร้อมมานานแล้วแต่เก็บอาการอยู่ เดี๋ยวน้องคิดว่าพี่หวังแค่ร่างกายแล้วจะเกลียดพี่ได้ “งั้นเมตกลงค่ะ” ตอบรับด้วยรอยยิ้มหวานทันที “ในเมื่อตกลงแล้ว นอกจากเมเป็นเจ้าของพี่” ขยับใบหน้าจนปลายจมูกชนกัน “พี่เป็นเจ้าของเมด้วยรู้หรือเปล่า” น้ำเสียงเริ่มเปล่งไม่ต้องเดาเลยว่าอยู่ในอารมณ์ไหน “รู้สิคะ” ช้อนสายตาขึ้นมองเขาแล้วตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหบพร่า พอใจมาก ยื่นมือไปหยิบเบียร์ในมือของเธอแล้วยื่นไปวางไว้ที่โต๊ะกลาง กลับมาประจำตำแหน่งเดิม และเป็นฝ่ายจูบเธอด้วยตัวเอง จูบที่ไม่ใช่สัมผัสบางเบาเหมือนเธอทำ แต่เป็นการส่งลิ้นเข้าไปตักตวงความหอมหวานภายในของเธอ “อืม” เสียงหวานครางรับสัมผัสของเขา เผยอปากรับและตามเกมของเขาอย่างไม่ค่อยประสานัก ลิ้นเรียวตวัดเกี่ยวกันเป็นพัลวัน เสียงดังจ๊วบแผล็บ แขนเรียวยกกอดคอแกร่งไว้แน่น หลับตาพริ้มรับจูบของเขาอย่างดูดดื่ม ฝ่ามือใหญ่เริ่มซุกซน ขยับไปบีบอกนุ่มใหญ่พอดีมือจนเนื้อตัวเขากระสันว๊าบเหมือนถูกไฟช็อตซะอย่างนั้น ทนความนุ่มมือไม่ไหว สอดเข้าไปด้านในเพื่อสัมผัสกับเนื้อกายอ่อนนุ่มของเธอ อ่า! ไม่ได้ใส่เสื้อบราด้วย “อื้ม!” ร่างบางสะดุ้งเบาๆ เมื่อถูกเขาบี้ยอดอกที่แข็งเป็นไตสู้มือทันที เคล้นคลึงเล่นจนพอใจ ต่อมาก็อยากเห็นด้วยตาตัวเอง ถกเสื้อตัวบางขึ้นไปกองเหนืออก ผละออกแล้วสำรวจร่างกายตรงหน้า “สวย” สวยจริงไม่ได้โกหก ทั้งขนาด สี ความนุ่มเนียน เธอทำเอาเขาแทบลืมหายใจ และเซ็กซี่น่าหลงใหลมากกว่าเดิมกับรอยสักใต้ราวนมซ้าย ทำให้เขาอดที่จะลูบไล้ไม่ได้ Don’t worry. Everything will be fine “เมอายนะ” เสียงแผ่วเบาเบือนหน้าหลบเมื่อเขามองไม่ละสายตา ใบหน้าแดงจนถึงใบหู “น่ารัก” อดชมเธอไม่ได้แถมให้ด้วยการหอมแก้มนุ่มหอมอย่างเอ็นดู ทนไม่ไหวจริงๆ สุดท้ายก็ถอดเสื้อเธอออกอย่างถือวิสาสะ ดีที่เจ้าตัวคล้อยตามอย่างง่ายดาย แล้วเขาก็ทนไม่ไหวจนต้องลิ้มลองของหวานชูชันตรงหน้า “อะ อื้อ!” อกสวยแอ่นขึ้นพร้อมกับเสียงหวานของร่างบางที่ครางขึ้นกับสัมผัสของเขา ลิ้นร้อนตวัดแลบเลียยอดอกจนมันเด้งตามลิ้น ลาดเลียตามลานนมจนเปียกชื้นไปหมด แล้วขับดูดอย่างมูมมามทนไม่ไหว “อ๊า! พี่พรูฟ” ผมหนาถูกจิกทันทีพร้อมกับหัวที่กดลงกับอกนุ่ม สภาพนี้ตายคาอกก็ยอมบอกเลย จ๊วบ! ม๊วบ! “อ๊ะ อ๋อย!” ร่างบางดิ้นพล่านไม่หยุด นี่เพียงแค่ปรนเปรอส่วนบนเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าหากจุดที่อ่อนไหวกว่านี้ ไม่อยากคิดก็ไม่เสียเวลาคิด หาคำตอบให้ตัวเองเลยง่ายกว่า พรูฟผละออกจากอกหวานอย่างเสียดาย แต่มือก็รูดกางเกงขาสั้นตัวจิ๋วของเธอออกไปพร้อมกับตัวนอกและตัวใน “อึก!” กี่ครั้งแล้วที่ต้องเผลอกลืนน้ำลายเมื่อเห็นร่างกายของผู้หญิงที่เขาหลงใหลคนนี้ “สวยมากน้องเม” ยอมรับว่าเจอผู้หญิงมาเยอะ มันก็แตกต่างไกันออกไปมีทั้งสวยและเฉยๆ แต่ที่ว่าสวยๆ ต้องบอกเลยว่าไม่มีใครสวยสู้คนตรงหน้าเขาได้เลยในสายตาของเขา สวยทุกจุด ดูดีไปหมด ดูสดสะพรั่ง เหมือนดอกไม้ที่กำลังตูมเต็มที่และไร้การสัมผัสมาก่อน “พี่พรูฟ” เธอมองเขาก่อนจะขานเรียกด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แววตาดูเหมือนทั้งต้องการและกลัวไปพร้อมๆ กัน “พี่จะทนุถนอนน้องเมนะ” ปลอบไม่ให้เธอกลัว จะทำให้ครั้งแรกของเราเป็นที่น่าจดจำของเธอตลอดไป “อะ อ๋า!” เสียงหวานครางหลงทันทีที่ปากร้อนสัมผัสครอบครองกลีบกุหลาบสีสดตรงหน้า เชี้ย! หวานไม่แพ้ส่วนอื่นเลย และตรงนี้ก็ชุ่มฉ่ำอุดมสมบูรณ์มากกว่าส่วนอื่นด้วย “อู ซี๊ด! พี่พรูฟ!” คนถูกปรนเปรอกระสับกระส่ายดิ้นพล่านเหมือนถูกของ มือหนึ่งจิกหมอนไว้แน่น มือหนึ่งจิกหัวเขาไม่ปล่อย ขาเรียวเหมือนหาที่วางไม่ได้ ไหนจะโหนกนูนที่เดี๋ยวหดหนี เดี๋ยวเด้งสู้ ดูน่ารักไปหมดทุกอย่าง และตัวพรูฟก็ดูคลั่งไปหมดทุกส่วนเหมือนกัน ตะโบมดูดหนักๆ แยงลิ้นลึกๆ ตวัดรัวๆ หยอกล้อกับติ่งเกสรสลับกันไป แผล็บ! บ๊วบ! “อะ อูว โอ้ว!” เมษาครางไม่เป็นศัพท์ ดิ้นพล่านๆ เหมือนถูกของแสบร้อน หลั่งน้ำหวานออกมาให้เขาตักตวงจนแทบจะจุกท้องก็ว่าได้ “มะ...ไม่ไหวแล้วพี่พรูฟ” ความรู้สึกแปลกใหม่เกิดขึ้นกับร่างกายของเธอ ท้องไส้ปั่นป่วนบีบรัด ร่างกายเริ่มเกร็งสะท้าน อีกหนึ่งอาการคือปวดฉี่ “พะ...พี่พรูฟ เม...อะ กรี๊ด!” ร่างกายกระตุกเหยียดเกร็ง เป็นความรู้สึกที่ทั้งหนักและโล่งในเวลาไล่ๆ กัน มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอสบายตัวอย่างบอกไม่ถูก นี่สินะที่เขาเรียกกันว่าหลั่งความสุข “อะ อื้อ!” หอบหายใจเหนื่อยยังไม่ได้พักก็สะดุ้งเพราะอีกฝ่ายตวัดเลียกลืนกินน้ำหวานของเธออย่างไม่รังเกียจ เธอหลุบตามองการกระทำของเขาโดยไม่ได้ผลักไส เม้มปากกลั้นเสียงมองเขาดูดเลียตัวเองจนพอใจ “ตาพี่บ้างนะ” เมื่อตักตวงของหวานจากเธอจนเรียบร้อยก็ผละออกด้วยรอยยิ้ม บอกให้เธอรับรู้ก่อนจะลุกขึ้นแล้วรีบสลัดเสื้อผ้าบนกายออก “...! พะ...พี่พรูฟ” ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตื่นกลัวกับแท่งเอ็นแข็งโด่ตรงหน้า มันใหญ่เกินไป ยาวจนทำให้เธอกลัว “ไม่ต้องกลัว มันเป็นของน้องเม จะเชื่อฟังน้องเม” ปลอบเธอด้วยความเอ็นดู กลัวเธอจะขอผ่อนปรนไปรอบหน้าซึ่งเขาทนไม่ไหวแน่ รีบเข้าไปแทรกกลางหว่างขาเธอ หยิบกระเป๋าเงินบนโต๊ะเพื่อหยิบเครื่องป้องกันออกมาเป็นการเซฟเซ็กซ์ จัดการป้องกันในเวลาไม่วินาทีก็รีบร้อย จัดท่าให้เธอสำหรับความพร้อมที่เขาจะตรึงแทงเข้าไป “ไม่ต้องกลัวนะ พี่สัญญาว่าจะทนุถนอมน้องเม” เขาไม่รู้หรอกว่าเธอเคยมีประสบการณ์เรื่องนี้มาก่อนหรือไม่ แต่ดูจากความแนบสนิทแล้วถึงจะเคยมาแล้วแต่คงยากจะรับไหวกับความใหญ่เกินเบอร์ของเขา อย่างน้อยก็ไม่ใช่หนึ่งในมาตรฐานชายไทย และเกินมาตรฐานไปหลายเบอร์ “.....” เมษาพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ เฝ้ามองการกระทำของเขาที่กำลังประคองส่วนนั้นจ่อมายังร่องรักของตัวเอง “อ๊ะ!” แค่ส่วนหัวก็ทำให้เธอสะดุ้งร้องได้แล้ว กระถดตัวหนีอย่างควบคุมไม่ได้ แต่ไม่นานเขาก็ดึงเธอกลับไปที่เดิม “อย่าเกร็งนะคนดี แล้วมันจะไม่เจ็บ” “พี่พรูฟโกหก” ไม่เจ็บได้ยังไงล่ะ ก็บอกแค่ส่วนหัวทำให้เธอดุ้งแล้วเลย “นิดเดียวครับ” ยกยิ้มอย่างเอ็นดูกับความน่ารัก แก้คำใหม่ปลอบเธอ แล้วล็อกขาขวาของเธอไว้ ค่อยๆ กดส่งตัวเองเข้าไปอีกครั้ง “ซี๊ด!” ไม่แปลกเลยที่เธอจะดิ้นหนี เพราะแม้แต่เขายังเสียวและถูกบีบรัดแน่นขนาดนี้ “อื้อ! พี่พรูฟเมไม่ไหว” ส่ายหัวดิ้นบอกเขา แต่เขากลับไม่ยอมแพ้เดินหน้าทะลวงเข้ามาภายในร่องรักของเธออย่างต่อเนื่อง “อีกนิดนะที่รัก” บอกเธอเสียงพร่า ยอมใจร้ายกระแทกเข้าไปเมื่อได้ที่เพื่อไม่ให้ทรมานกันไปมากกว่านี้ สวบ! ปั่ก!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม