หญิงสาวนิ่งไม่ต่อปากต่อคำ เธอย่อตัวลงประคบถุงน้ำแข็งที่เธอหยิบมาบนหน้าผากให้ชายหนุ่มอย่างเบามือ จากนั้นเธอก็หยิบยาแก้ฟกซ้ำในลิ้นชักโต๊ะทำงานมาทาให้อีกครั้ง
ชายหนุ่มมองความอ่อนโยนของหญิงสาวตรงหน้าอย่างแปลกใจ ผู้หญิงคนนี้มีเรื่องราวแปลกๆ มากมายซ่อนเอาไว้ข้างในเสมอ ภายใต้ท่าทีเย็นชาแข็งกระด้างและไว้ตัวกลับซ่อนความอ่อนโยนไว้อย่างไม่น่าเชื่อ
“เสร็จแล้ว… ต่อไปนี้คุณก็กลับไปได้แล้ว ฉันจะได้ไปทำงานของฉันเสียที”
“ให้ผมช่วยนะ”
“ไม่ละ!... ฉันไม่ชอบให้ใครมาลำเลิกบุญคุณทีหลัง คุณกลับไปได้แล้ว… อย่าให้ฉันต้องออกปากไล่อีกรอบ ฉันไม่ชอบพูดคำเดิมซ้ำๆ”
“เอาน่า… ผมช่วยก็แล้วกัน ผมรับรองว่าจะไม่เรียกร้องอะไร ให้ผมช่วยเถอะนะ มันจะเร็วขึ้นถ้าเราช่วยกันทำ”
“มีใครเคยบอกไหม… ว่าคุณเป็นผู้ชายรั้น น่ารำคาญที่สุดในโลก แล้วฉันก็กำลังจะไมเกรนขึ้นอยู่แล้ว ฉันต้องการสมาธิ”
“ผมจะคิดว่ามันเป็นคำชมก็แล้วกัน คุณจะให้ผม
