“โห! คงรวยน่าดู วันก่อนก็กร่างเป็นเมียน้อยเจ้าของห้างไปทีนึงแล้ว วันนี้ยังจะควบตำแหน่งเจ้าของร้านอีก แต่ว่าถ้าเป็นเมียเจ้าของร้านคงจะมีโอกาสมากกว่านะผมว่า” ชายหนุ่มแหย่อย่างสนุกปาก มือก็ตักอาหารในจานเข้าปากไปด้วย
หญิงสาวถอนหายใจพรืด กลอกตามองเพดานสงบสติอารมณ์ ก่อนที่จะเดือดจนเผลอตัวทุ่มคนตรงหน้าลงพื้นเสียก่อน
“คุณทำงานหนักอย่างนี้ตลอดเลยหรือ แล้วจานนี้เขาเรียกว่าอะไรคุณ อร่อยดีนะ” ภูริชตักอาหารเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ แต่ก็ยังชวนหญิงสาวคุยไปด้วย
“เคี้ยวให้หมดก่อน นายเป็นคนไทยหรือเปล่าถึงได้ไม่รู้จักอาหารไทย” หญิงสาวถามย้ำอีกครั้ง มองอย่างจับผิด
ชายหนุ่มหรี่ตาทำหน้าทะเล้นยื่นหน้าเข้ามาใกล้เพลินวาน
“ทำไม หรือคุณคิดว่าผมหล่อ แล้วสนใจผมขึ้นมา จนอยากรู้ข้อมูล… ถ้าสนใจก็กรอกใบสมัครรอเลย แต่บอกไว้ก่อนนะ… คิวผมยาวมาก บางทีคุณอาจจะต้องรอจนขึ้นคานก็ได้”
“นายนี่ยังหลงตัวเองเหมือนเดิม นายคงจำไม่ได้… ว
