บทที่ 39
จี้หยวนหาลูกค้าให้ได้แล้ว
ที่บ้านหลิว..
หลังจากออกจากร้านอาหาร พ่อแม่หลิวกลับไปทำงานต่อ ส่วน อ้ายเหรินและเหม่ยเหมยนั้น ได้นั่งรถรับจ้างกลับบ้าน และเมื่อมาถึงบ้านเธอและน้องสาวก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว..
อ้ายเหรินนั้นหอบเอาอุปกรณ์วาดรูปออกมาจากมิติ และลงมานั่งวาดรูปเล่นที่หน้าบ้าน โดยใช้แบบเป็นสวนดอกไม้ที่คุณนายหลิวเป็นคนปลูก
เธอวาดไปอย่างเพลิดเพลินโดยไม่รู้เลยว่าน้องสาวมายืนอยู่ที่ด้านหลังตั้งแต่เมื่อไหร่
อ้ายเหรินเงยหน้าขึ้นมาจากการลงลายเส้น จึงเห็นน้องสาวยืนมองอยู่ เลยทักขึ้น
“อ้าวเหม่ยเหมย”
“พี่รองวาดรูปได้สวยมากค่ะ” เหม่ยเหมยเอ่ยชมเชยจากใจ เมื่อมองรูปที่พี่สาววาด
“ขอบใจนะ” อ้ายเหรินพยักหน้ารับ แล้ววางมือจากพู่กันทันที
“ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า พี่รองมีความสามารถแบบนี้ด้วย”
เหม่ยเหมยแปลกใจ นับวันความสามารถของพี่สาวยิ่งมากมายขึ้นเรื่อยๆ
“แต่ก่อนพี่เก็บตัวไง” อ้าย
