บทที่ 38
เงินก้อนแรกของลูกสาว
บนห้องทำงานของนายท่านหลิว..
คุณนายหลิวกำลังยืนอยู่ระเบียงห้องทำงานของสามี นางมองผ่านกระจกใสลงไปด้านล่างอย่างใจจดใจจ่อ ชะเง้อคอมองไปด้วย เมื่อเห็น ลูกสาวช่วยลูกน้องขนของ จนนายท่านหลิวที่นั่งทำงานอยู่เงยหน้าขึ้นมามองภรรยา
“ถ้าเป็นห่วงขนาดนี้ ทำไมคุณไม่ลงไปดูเลยล่ะ”
พ่อหลิวถามภรรยา ที่ตั้งแต่ขึ้นมานั่งบนห้องทำงานก็เป็นแบบนี้
สืบเนื่องจากที่รู้ว่าวันนี้ลูกสาวได้ทำการส่งเสื้อผ้าที่เธอทำกับพนักงานครั้งที่สอง แต่คุณนายหลิวไม่ยอมอยู่ดู นางรอให้ลูกสาวขึ้นมาแจ้งข่าวเอง
“ฉันไม่อยากให้ลูกคิดว่าฉันไม่มั่นใจในฝีมือลูก ไม่เชื่อใจในตัวลูก นี่นา” คุณนายหลิวเลิกชะเง้อคอมองแล้วหันมากล่าวกับสามี
คำพูดของภรรยาทำให้นายท่านหลิวหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้..
และทันใดนั้นที่ด้านหน้าประตูข้างนอกก็เกิดเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อกกก!!!..
“เข้ามา” นายท่านหลิวเอ่ยอนุญาตให้คนด้าน
