ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ อานิรนาปล่อยลูกตัวเองไปเรียนเมืองนอกคนเดียว ได้ยังไง นาฎสุรีย์ก็ใจแข็งเหลือเกิน ทำไมไม่บอกกล่าวกันบ้าง อย่างน้อยเขาก็เป็นคู่หมั้น ทำเหมือนคนแปลกหน้าไปได้ อีกอย่างระหว่างเรา มันก็เกินเลยถึงขั้นนั้นแล้วด้วย “ทำไมไม่มีใครบอกผมเลย” เขาละเมอออกมา “บอกแล้วพีสนใจด้วยเหรอ ในเมื่อพีมีแฟนอยู่แล้ว ยัยนาไปมันก็ดีไม่ใช่หรือไง!” สุพจน์โพลงออกมาอย่างเหลืออด คนฟังชะงัก อึกอัก กลืนน้ำลายลงคอ สีหน้าเครียดขึ้นมา “ผมขอโทษครับ ที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้” “อาไม่ได้คิดมากอะไรหรอก เรื่องหมั้นหมายของพีกับยัยนา จะเป็นยังไงต่อไป ก็คงต้องเป็นเรื่องของอนาคตแล้วล่ะ ถ้าพีเลือกจะคบหากับแฟนต่อ อาคงต้องทำใจ แล้วให้ยัยนากลับมา เพื่อพูดคุยเรื่องนี้กันอีกครั้ง” “มันไม่ใช่แบบนั้นครับ คือผมกับนามีเรื่องเข้าใจผิดกัน ผมเลยอยากพบกับนาครับ” ชายหนุ่มพยายามอธิบาย “ยัยนาไม่อยู่แล้ว ทำไมพีไม่ลองติดต่อยัยนาดูล่ะ