พีรดลปิดสมุดลง ถึงอ่านยังไม่หมด แต่หัวใจกลับหวั่นไหวขึ้นมา เขาหลงลืมเรื่องราวระหว่างตนเองกับนาฎสุรีย์ไป จนไม่หลงเหลือความทรงจำ ที่เคยดีต่อกัน บัดนี้กลับแปรผันกลายเป็นคนที่เกลียดกันเสียอย่างนั้น มันน่าเจ็บใจเหลือเกิน มาคิดได้ ตอนสายไปแล้ว
เอนกายลงนอน กลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยแตะจมูกตลอดเวลา หวังว่าเมื่อกลับมา เราสองคนจะไม่ได้อยู่ในสถานะชิงชังกันเหมือนตอนนี้ เขาอยากแก้ตัวกับสิ่งที่ได้ทำลงไปมากเหลือเกิน
พีรดลเดินลงบันได เห็นเจ้าของบ้านก้าวมาหา แล้วดึงมือไปยังโต๊ะอาหาร สาวใช้ตักข้าวให้ เขาสบตากับอาทั้งสอง รู้สึกกระอักกระอ่วนอย่างบอกไม่ถูก ถ้าสองท่านรู้ความจริง เรื่องที่เขาทำกับลูกสาว คงโกรธมาก
“ทานข้าวก่อนค่อยไปสิพี วันนี้ป้าให้แม่ครัวทำของที่พีชอบเลยนะ ไม่รู้ว่าพียังจะชอบอยู่หรือเปล่า”
พีรดลมองกับข้าวบนโต๊ะ ปลาทับทิมทอดสามรส มันคือของโปรด และยังคงชอบจนถึงตอนนี้ ทว่าหาทานที่ไหน ก็ไม่อร่อยเท่ากับท
