ขย่มลูกสะใภ้สาว

โกโก้เจ้าปัญหา

เวลาเกือบหนึ่งนาฬิกาภายในบ้านตกอยู่ในความเงียบสงัด เพราะเวลานี้คงเป็นช่วงเวลาที่คนส่วนใหญ่กำลังหลับสนิทอยู่ในห้วงนิทราแสนหวานแต่กลับไม่ใช่กับใบข้าว เพราะช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาทำงานของหญิงสาว ช่วงเวลากลางคืนคือช่วงเวลาที่เงียบสงบไม่วุ่นวาย เหมาะสำหรับนักเขียนนิยาย อยู่ในโลกแห่งจินตนาการอย่างเธอ

ใบข้าวคือนักเขียนอิสระที่ไม่สังกัดกับสำนักพิมพ์ไหน หญิงสาวเขียนนิยายลงในเว็บและเปิดขายเป็นรายตอนและ E book รวมไปถึงทำหนังสือทำมือขายเอง และนี่ก็คืออาชีพที่ทำรายได้ให้เธอสามารถดำรงเลี้ยงตัวเองรวมทั้งมีเงินเก็บและมีเหลือที่จะบางเบาภาระจากค่าใช้จ่ายภายในบ้านช่วยพ่อสามีนิ้วเรียวยาวรัวอยู่ที่แป้นพิมพ์ตั้งแต่เวลาสามทุ่มหลังจากรับประทานเย็น อาบน้ำชำระล้างร่างกายเสร็จ ลากยาวมาจนถึงเวลานี้

แต่แล้วนิ้วที่ไหลลื่นอยู่บนแป้นพิมพ์ก็ต้องหยุดชะงักลงเพราะเกิดอาการสมองช็อตไปเสียดื้อๆใบข้าวจึงใช้โอกาสในการพักสมองเสีย ชูไม้ชูมือบิดไปมาเพื่อขับไล่ความเมื่อยล้าและหลับตาลงชั่วครู่เพื่อพักสายตา เอนศีรษะไปซ้ายทีขวาทีเป็นการบริหารต้นคอ ยกมือขึ้นมานวดขมับที่ดูเหมือนจะเต้นตุบๆ เพราะอาการปวดศีรษะที่เกิดจากการคิดเนื้อเรื่องไม่ออก ไม่รู้จะไปต่อยังไง เพราะฉากที่เธอกำลังเขียนคือฉากเร่าร้อนดุจไฟแผดเผาที่นางเอกและพระเอกเกิดความคิดพิเรนทร์อยากจะร่วมรักกันในงานฟรีเซ็กซ์ริมชายหาดส่วนตัวของพระเอกที่จัดขึ้นทุกปี และปีนี้ก็เป็นปีแรกที่นางเอกได้ไปร่วมงาน

แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าเธอจะบรรยายความรู้สึกของนางเอกได้อย่างไร เธออยากเข้าถึงความรู้สึกของนางเอกได้แบบเห็นภาพ อยากรู้ว่าถ้าเป็นเธอได้ไปงานนั้นจริงๆ ความรู้สึกมันจะเป็นยังหากต้องไปร่วมรักกับคนรักต่อหน้าคนอื่น และเห็นคนอื่นร่วมกันต่อหน้าเธอ เธอจะตื่นเต้นไหม จะเขินอายหรือเปล่าอาจจะทำอะไรไม่ถูกจนช็อกหมดสติไปหรือสุดท้ายอาจจะติดใจจนอยากลองแบบนี้เรื่อยๆ

ยิ่งคิดใบข้าวก็ยิ่งเครียด หญิงสาวจึงตัดสินใจลุกจากเก้าอี้และเปิดประตูห้องนอนของตัวเองออกมาเพื่อหาอะไรอุ่นๆ ดื่มแก้เครียด หากได้โกโก้ร้อนคงดีไม่น้อย ใบข้าวเดินเข้ามาในห้องครัวอย่างสบายใจและสบายกาย เพราะนอกจากเสื้อกล้ามตัวยาวที่ปิดแค่บั้นท้ายงอนงามแล้วนั้น บนตัวหญิงสาวก็ไม่มีเสื้อผ้าอะไรอยู่เลย อีกอย่างหญิงสาวก็คิดว่าป่านนี้พ่อสามีคงหลับไปแล้วคงไม่ลงมาเจอเธอในสภาพนี้อย่างเเน่นอน

แต่ครั้งนี้เธอคิดผิด เมื่อก้าวขาเดินเข้ามาในโซนห้องครัว หญิงสาวกลับเห็นว่าพ่อสามีกำลังดื่มน้ำอยู่หน้าตู้เย็น ครั้นเธอจะหมุนตัวเดินออกจากห้องไปตอนนี้ก็ไม่ทัน เมื่อพ่อสามีหมุนตัวกลับมาเห็นเธอเข้าพอดี ต่างคนก็ต่างมองกันและกันนิ่ง เมื่อต่างคนก็ต่างตกตะลึงในชุดของกันและกันที่ใส่อยู่ตอนนี้

ใบข้าวมองแผ่นอกกว้างหนั่นแน่นลากต่ำลงมายังหน้าท้องที่มีกล้ามท้องและวีไลน์เรียงตัวสวยงามน่าสัมผัส ไล่สายตาต่ำลงมายังกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวหลวมที่เห็นบางอย่างนูนขึ้นมาชัดเจนจนเธอลอบกลืนน้ำลายอย่างไม่รู้ตัว

ส่วนขุนศึกก็มองสำรวจลูกสะใภ้สาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเช่นเดียวกัน เริ่มตั้งแต่ผมยาวที่ถูกรวบรัดเป็นมวยขึ้นสูงมีไรผมร่วงหลุดคลอเคลียใบหน้า เลื่อนสายตาลงมาตามลำคอขาวระหง ต่ำลงมายังเนินเนื้อขาวผ่องที่โผล่พ้นเสื้อกล้ามคอลึกออกมาจนแทบเห็นความอวบใหญ่ทั้งสองข้างเต็มตา ที่สำคัญชายหนุ่มยังเห็นผลเชอรี่สองข้างชูชันออกมาอย่างชัดเจน และที่ทำให้ขุนศึกหายใจสะดุดก็คงจะหนีไม่พ้นความอวบอิ่มที่นูนขึ้นมาจากตัวเสื้อที่แทบจะปกปิดไม่มิดเสียด้วยซ้ำ ยิ่งทำให้ความแข็งแกร่งที่หลับใหลอยู่ภายใต้กางเกงบ๊อกเซอร์ที่สวมใส่ค่อยๆ พองตัวขึ้นมา

"เอ่อ...คือ...หนู...คุณพ่อมากินน้ำเหรอคะ" ไม่รู้จะเอ่ยอะไรได้มากไปกว่านี้ เพราะดูเหมือนยิ่งปล่อยให้ความมืดปกคลุมนานเท่าไหร่ก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกชวนหายใจไม่ทั่วท้องมากขึ้นเท่านั้น

"ใช่ลูก พ่อหิวน้ำก็เลยลงมา แล้วหนูล่ะ ทำไมยังไม่นอนตีหนึ่งแล้วนะ" เมื่อความอึดอัดเริ่มผ่อนคลายใบข้าวก็เริ่มหายจากความเกร็งเดินเข้ามาในครัว

"หนูเขียนนิยายอยู่ค่ะ แต่อยู่ดีๆ หัวก็ตัน ก็เลยว่าจะลงมาหาโกโก้อุ่นๆ กินสักแก้ว" ว่าแล้วก็เปิดตู้เก็บของที่อยู่บนศีรษะออกเพื่อจะหยิบกระปุกโกโก้ที่วางอยู่บนนั้น ร่างบางเขย่งเท้าขึ้นยื่นมือขึ้นไปหมายจะหยิบกระปุกโกโก้ที่วางอยู่บนตู้อย่างลืมตัวว่าตัวเองนั้นใส่เพียงเสื้อกล้ามตัวเดียวเท่านั้น ทำให้เสื้อที่สวมใส่ล้นขึ้นไปจนเห็นบั้นท้ายงอนงามเกือบครึ่ง ขุนศึกที่ยืนอย่าด้านหลังลอบกลืนน้ำลายลงคอลมหายใจสะดุดไปหัวใจเต้นแรงกับภาพตรงหน้า แต่แทนที่จะเดินหนีไป

ทว่าร่างสูงกลับเดินเข้ามายืนซ้อนอยู่ด้านหลังหญิงสาวจนแทบจะชิดติดกัน เอื้อมมือขึ้นไปหยิบกระปุกโกโก้ให้หญิงสาวกำลังจับ วางมือลงบนมือของใบข้าวช่วยหญิงสาวหยิบกระปุกโกโก้ลงมา ใบข้าวถึงกับกลับสะดุ้งรีบหันกลับมามองเจ้าของมือที่วางอยู่บนมือตัวเอง และยิ่งตกใจเมื่อแผ่นอกกว้างอยู่ใกล้จนได้กลิ่นหอม จากเรือนร่างของพ่อสามีหัวใจหญิงสาวเต้นแรงจนแทบไม่เป็นจังหวะกับความใกล้ชิดแบบนี้ เงยหน้าขึ้นมองพ่อสามี

ส่วนขุนศึกเมื่อหยิบกระปุกโกโก้ลงมาก็วางไว้ตรงหน้าของลูกสะใภ้สาวไม่ได่สนใจสายตาของใบข้าวที่มองมาแต่อย่างใด ทำให้แขนข้างนั้นคล้ายกับกำลังโอบกอดหญิงสาวเอาไว้ ส่วนอีกข้างก็เปิดตูหยิบแก้วมาวางข้างกัน ยิ่งทำให้ตอนนี้เหมือนใบข้าวตกอยู่ในอ้อมกอดของขุนศึกไปโดยปริยาย

"ขอบคุณค่ะ" อ้อมแอ้มเอ่ยออกไปแทบไม่ได้ยินเสียง คนถูกขอบคุณลอบยิ้มออกมาอย่างพอใจ ยิ่งหญิงสาวไม่ได้เอ่ยต่อว่าอะไรที่ตนมาใกล้ชิดแบบนี้ ขุนศึกยิ่งได้ใจขยับขาเข้าไปใกล้อีกนิด ทำให้เจ้ามังกรตัวใหญ่เบียดอยู่กับบั้นท้ายงอนงามอย่างตั้งใจ พร้อมทั้งเอื้อมมือไปเปิดฝากระปุกโกโก้ที่อยู่ตรงหน้า โดยมีใบข้าวยืนอยู่แนบอก หากมองผิวเผินคงเหมือนคู่รักที่ยืนโอบกอดช่วยกันชงโกโก้อยู่เป็นเเน่

"เดี๋ยวพ่อชงให้ เพราะพ่อก็อยากกินข้าว" เอ่ยออกมาชิดใบหูเล็กอย่างตั้งใจ และประโยคนั้นก็ทำให้ใบข้าวหันไปมองเจ้าของประโยคปลายจมูกของหญิงสาวเฉียดแก้มสากที่โน้มลงมาใกล้อย่างตั้งใจ ใบข้าวรีบผงะใบหน้าไปด้านหลังในทันใด รู้สึกเขินอายเเละเริ่มหายใจหายคอไม่ทั่วท้องกับสิ่งที่เกิดขึ้น หัวใจดวงน้อยที่เงียบเหงามานานเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่งจนกลัวว่ามันจะกระเด็นออกมาด้านนอก รีบก้มหน้าลงมองแก้วที่วางอยู่

"โทษที พ่อพูดผิดน่ะ พ่อจะบอกว่าพ่ออยากกินโกโก้เหมือนข้าว"

"คะ ค่ะ"

"งั้นเดี๋ยวพ่อช่วยข้าวชงนะ" แม้อยากจะบอกปฏิเสธแต่ดูเหมือนตอนนี้สติของใบข้าวไม่ได้มีมากพอที่จะสั่งการให้สมองสั่งงานให้ปากพูดปฏิเสธออกมา เอาแต่ยืนเงียบมองดูมือหนาตักโกโก้ใส่แก้วสองใบที่วางอยู่ด้านหน้าไปอย่างเพลิดเพลินเสียอย่างนั้น

ไม่อยากจะคิดอกุศลขึ้นมาเลยจริงๆ แต่จิตใจด้านมือก็ดูเหมือนจะมีอิทธิพลมากกว่า ว่าตอนนี้เธอรู้สึกดีและรู้สึกชอบอ้อมกอดของพ่อสามีเข้าให้แล้ว อีกอย่างช่วงจังหวะที่พ่อสามีขยับตัวไปมาเธอกลับรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเสียดสีอยู่กับบั้นท้ายของเธอ จนทำให้เธอรู้สึกวูบวาบขึ้นมาเสียอย่างนั้น หรืออาจจะเป็นเพราะเธอไม่ได้อยู่ใกล้ชิดผู้ชายมานาน ห่างเรื่องอย่างว่ามานานหลายเดือนผสมกับที่เธอเป็นนักเขียนสายอิโรติก เลยทำให้เธอมีความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมา

"เสร็จแล้วลูก" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาราวเสียงกระซิบที่ดังอยู่ไม่ไกลจากใบหู ดึงให้สติที่เลื่อนลอยของใบข้าวกลับเข้าที่เข้าทาง หันมาสนใจแก้มโกโก้ที่มาควันลอยขึ้นมาตรงหน้าส่งกลิ่นหอมชวนหิวขึ้นมาเสียอย่างนั้น

"ขอบคุณค่ะ"

"เราออกไปนั่งทานกันดีกว่าไหม" ใบข้าวรีบพยักหน้ารับเห็นด้วยในทันควัน หมุนตัวกลับมาหมายจะเดินไปยังโต๊ะทานอาหาร แต่คนร่างสูงใหญ่ก็ยังไม่ได้ขยับไปไหนทำให้ใบข้าวแทบจะชนเข้ากับแผงอกนั้น ยังดีที่เธอผละตัวออกไปด้านหลังได้ทันแต่ตัวก็ดันติดกับเคาน์เตอร์ด้านหลังเสียอย่างนั้น

"หรือเราจะยืนคุยกันแบบนี้ดี" ว่าแล้วขุนศึกก็ขยับตัวมายืนข้างใบข้าวให้สะโพกชนกับเคาน์เตอร์เช่นเดียวกัน ต่างคนก็ต่างพิงเคาน์เตอร์คุยกัน

"ยังไงก็ได้ค่ะ" พูดจบก็ยกแก้วโกโก้ขึ้นดื่มเพื่อกลบเกลื่อนความประหม่าของตัวเอง ขุนศึกที่เห็นอาการของหญิงสาวก็ยิ้มออกมา

"แล้วทำไมอยู่ดีๆ เขียนนิยายไม่ได้"

"คือ...คือมันติดที่ฉาก ฉากสิบแปดบวกค่ะ ครั้งนี้หนูดันคิดอยากจะเขียนแหวกแนวไปหน่อย พอเขียนคนอ่านก็ติดใจ พอจะกลับลำก็กลับไม่ได้ก็เลยต้องเดินหน้าต่อ แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า..." ใบข้าวหยุดพูดไปโดยปริยายไม่รู้ว่าเธอจะเอ่ยถึงปัญหาที่เกิดขึ้นให้พ่อสามีฟังได้อย่างไรว่าปัญหาที่ว่านั้นติดตรงไหน

"อะไรเหรอลูก เล่าให้พ่อฟังได้นะ เผื่อพ่อช่วยได้" ใบข้าวหันมองหน้าพ่อสามีอย่างชั่งใจว่าเธอควรจะบอกถึงปัญหาที่ติดค้างอยู่ดีหรือไม่ หรือจะเก็บเอาไว้ไปปรึกษานักเขียนในกลุ่มดี แต่คิดไปคิดมาเธอก็อยากได้คำตอบวันนี้ เพราะเหลืออีกนิดเดียวเธอก็จะปิดจบเรื่องนี้ได้อยู่แล้ว

"เรื่องฟรีเซ็กซ์ค่ะ"

อ่อย.... รู้สึกว่าพ่อสามีของน้องข้าวนี่จะเเซบไม่เบาเลยนะคะ ไรท์นี่อยากแปลงร่างเป็นน้องข้าวขึ้นมาทันที ไม่รู้ตอนหน้าเขาจะปรึกษากันยังไงบ้างนะคะ

เหมือนเดิมนะคะ อย่าลืมคอมเม้นท์ ติชม พูดคุย กันได้นะคะ 1 สติ๊กเกอร์ คือ 1 กำลังใจ หนึ่งตัวอักษร คือ พลังอันยิ่งใหญ่ (เล่นใหญ่มาก555) แต่ไรท์พูดจริงนะคะ คิมเม้นท์ของรีดคือกำลังใจของไรท์ เพราะฉะนั้นเม้นท์ส่งกำลังใจกันมาเยอะๆ นะคะ อ๋อ!!! ที่สำคัญอย่าลืมใกดเพิ่มเข้าใจด้วยนะคะ จะได้ไม่พลาดความเเซ่บจ้า