Chapter 3
791 คำ
ตอนนี้ผมอยู่คอนโดไอ้น้ำ เอาง่ายๆมาบ่อย ค้างที่นี่บ่อยจนจำทุกซอกทุกมุมของที่นี่ได้ล่ะ เก่งมั้ย
"ไอ้พัชแกเอาโน๊ตบุ๊คไปหาข้อมูลส่วนนี้มา เดี๋ยวคนอื่นถ้ามาฉันจะให้พวกมันทำอย่างอื่น"
ผมพยักหน้าเบาๆแล้วก็นั่งลงตรงหน้าโน๊ตบุ๊คแล้วก็เริ่มนั่งทำงานในส่วนที่ต้องได้รับผิดชอบ
"ทำให้เสร็จล่ะจะไปอาบน้ำก่อน"
ผมเงยหน้าขึ้นมองมันยิ้มๆ
"อาบด้วยดิ"
ไอ้น้ำถลึงตาใส่ผมพร้อมกับปาหมอนใส่หัวผมทันที
" ทะลึ่งล่ะไอ้บ้า"
ผมหัวเราะขำๆ ก่อนจะมองหน้าไอ้น้ำที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำมองผมอย่างหงุดหงิด
"แค่อาบน้ำเองไม่ได้มีอะไรกันซะหน่อย"
ผมพูดลอยๆไม่ได้จริงจังสักพักรู้สึกถึงแรงกระแทกที่หัวผม
"โอ๊ยไอ้น้ำเจ็บนะโว๊ยยย"
ไอ้น้ำมองมาทางผมอย่างสะใจสุดๆที่ได้ทำร้ายร่างกายผม จากนั้นก็วิ่งกลับเข้าห้องนอนไปทันทีผมส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะนั่งทำงานต่อ
ก๊อกๆๆๆๆๆ
สงสัยไอ้พวกนั้นจะมาแล้วมั่ง ผมลุกจากโซฟาไปเปิดประตูให้พวกมัน
"เซอร์ไพร์สจ้าาาาา"
ผมมองพวกมันสามคนกระโดดมาตรงหน้าห้องหลังจากที่ผมเปิดประตู
"เซอร์ไพร์สพ่องไอ้สัส"
ผมด่าพวกมันออกไป ไอ้สามตัวชักสีหน้าเล็กน้อยก่อนจะมองซ้ายมองขวา
"มองไร"
"ไอ้น้ำอยู่ไหน"
ไอ้ตาต้าถามขึ้นผมบุ้ยปากไปทางห้องน้ำ
"อาบน้ำอยู่"
มันทำหน้าตกใจสุดๆ
" ยะ อย่าบอกนะว่าพวกมึงเพิ่งจะกินกันไปเมื่อกี้"
ผมตบหัวไอ้ทิวลิปทีหนึ่งปากเสียไอ้สัส
" ปากเสียไอ้สัส กูกับไอ้น้ำเป็นเพื่อนกันโว๊ยยย อีกอย่างคนอย่างกูเลือกโว๊ยสวยๆอึ่มๆมีเยอะแยะ อย่างไอ้น้ำเนี้ยไม่ผ่านอ่ะ แบนก็แบน"
ผมพูดไปหัวเราะไป ไอ้ทิปโก้เบ้ปากใส่ผมเล็กน้อยก่อนจะหิ้วพิซซ่าเข้าไปในห้อง
" ระวังนะมึงได้ข่าวมีผู้ชายมาจีบไอ้น้ำเยอะเลย"
ไอ้ทิวลิปพูดทำหน้าลอยๆ
" ไอ้น้ำจะมีแฟนก็คราวนี้แหละเว้ยยย"
ไอ้ตาต้าเสริมขึ้น
" ก็มีไปสิเรื่องของมันอ่ะไม่เกี่ยวกับกู"
ผมบอกออกไปแบบนั้นก็ไม่เกี่ยวกับผมจริงๆอ่ะไอ้พวกเนี้ยมันพยายามจะยัดเยียดให้ผมชอบไอ้น้ำให้ได้ซึ่งผมไม่ได้ชอบอ่ะ ผมคิดกับมันแค่เพื่อน
" ก็ดีแล้วที่มึงไม่คิดอะไร ไอ้ทิปโก้มึงเอาไลน์ไอ้น้ำให้ไอ้บูมคณะวิศวะเลยนะ"
ผมเงยหน้ามึงมองหน้ามันอย่างหงุดหงิด
" ให้มันทำไมวะ"
"ก็ไอ้บูมมันจะจีบไอ้น้ำไง มันขอไลน์ไอ้น้ำกูก็เลยจะให้"
ผมปาหมอนใส่หัวมันทีหนึ่ง
"มึงถามไอ้น้ำยังมันจะให้ป่ะ ไอ้น้ำมันเด็กเรียนจะตายมันไม่มาสนใจเรื่องพวกนี้หรอก"
ผมบอกออกไปอย่างมั่นใจสุดๆในบรรดาพวกผมสี่คนเนี้ย ผมรู้จักไอ้น้ำมันดีที่สุดแล้ว
" ให้ไปเลยเพราะฉันอยากจะมีแฟนกับเขาบ้างเหมือนกัน"
พวกผมสี่คนหันไผตามเสียงก็เจอไอ้น้ำนุ่งชุดนอนสีชมพูออกมาพร้อมกับทำหน้ายิ้มๆ
"เป็นเด็กเป็นเล็กตั้งใจเรียนให้จบก่อนเหอะเรี่องแฟนจบแล้วค่อยมียังไม่สาย"
ผมบอกออกไปก่อนจะเดินไปลากมันมานั่งใกล้ๆผม ตามองไปข้างหน้าดูจะตื่นกับของกินตรงหน้ามากกว่าจะฟังผมพูดอีก เห้อ
" พิซซ่าหน้าชีส จะกินๆๆๆ",
ผมส่ายหน้าอย่างปลงๆ เอาเถอะไอ้น้ำเวลามันเห็นของกินมันไม่ใจสิ่งรอบข้างอะไรทั้งนั้นแหละ
" ไอ้ทิวลิปมึงจัดการแกะพิซซ่าให้ยัยหมูตระกะหน่อย"
ไอ้น้ำมองมาทางผมแล้วเบ้ปากใส่ผมก่อนจะหันกลับไปหยิบพิซซ่ากินไม่สนใจผมอีก ผมเดินไปหยิบเสื้อกันหนาวมาคลุมขาให้ไอ้น้ำ มันเหลือบสายตามองผมก่อนจะขยับขาให้เสื้อหล่อนลงพื้น
"ร้อนเอามาคลุมทำไม"
ผมถอนหายใจอย่างเซ็งๆก่อนจะหยิบไปวางที่ขาไอ้น้ำตามเดิม
" คลุมไว้ผู้ชายเต็มห้องมาใส่ขาสั้นบ้าป่ะ"
ไอ้น้ำมองหน้าพวกผมแล้วก็ยักไหล่เบาๆ
"ก็คนกันเองทั้งนั้นฉันไม่ซีเรียส"
"แต่ฉันซีเรียส คลุมไว้ เดี๋ยวนี้"
- ผู้เขียน
