"หงุดหงิดโว๊ยยยยย"
หลังจากที่ผมไปตะโกนเรียกเมียผมที่รถบัสของคณะวิศวะแล้วเมียตัวดีก็ไม่ยอมลงมาแถมตอนนี้ยังตั้งท่าจะดื้อกับผมอีกมันทำให้ผมหงุดหงิดมาก
"มึงทำอะไรสักอย่างสิไอ้ตาต้า เมียกูไปนอนกับเมียมึงทุกวันอ่ะถ้ากลับจากจิตอาสาแล้วยังไปนอนด้วยกันอีกกูจะหาทางง้อเมียกูได้ไง"
ไอ้ตาต้าถอนหายใจออกมาอย่างเซงๆเหมือนไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
"ไอ้ทิวลิปแล้วมึงลากพวกกูออกมาบอกมีแผนอะไรดีๆ อะไร"
มันยักไหล่ส่ายหน้าเบาๆ
" ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ กูรำคาญพวกมึงเลยหลอกให้ออกมา"
" เอ้าไอ้สัส กวนตีนชิบหาย แม่ง "
" ปล่อยมันเหอะมึงไอ้ทิวลิปตอนนี้ก็สภาพเป็นหมาเหมือนพวกมึงแหละ หึ"
พวกผมหันไปมองไอ้ทิปโก้อย่างงงๆ หมาอะไรวะ
" มีอะไรที่กูยังไม่รู้ "
"นั้นสิวะ"
ไอ้ทิปโก้ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมา
"ก็ยัยลูกปลาเลิกตามตื้อมันเรียบร้อยละข่าวล่าสุดคือ กำลังจะหมั้นกับไอ้ฟิวเจอร์รุ่นพี่เราที่เรียนปี4อ่ะ "
" อ
